att. μάττω (f. μάξω, ao. ἔμαξα, pf. μέμαχα [ᾰχ] ; ao. pass. ἐμάχθην, ao.2 ἐμάγην, pf. μέμαγμαι) presser dans les mains, pétrir, masser, SOPH. fr. 149 ; p. opp. à πέπτω, PLAT. Rsp. 372 b ; au pass. THC. 4, 16 ; AR. Eq. 57 ; fig. en parl. de réflexions, AR. Eq. 539 ;

Moy. (ao. ἐμαξάμην) m. sign. HDT. 1, 200 ; AR. Nub. 788.

Étym. R. indo-europ. *menk- ou *meh₂ǵ-, pétrir, cf. all. machen, mengen respectivement ; v. μαγεύς, μαγίς, μάγμα.

S. Fr. 563; Att. μάττω Eup. 340; fut. μάξω Ar. Lys. 601 (anap.) (ἀνα- Od. 19.92); aor. ἔμαξα Pherecr. 183.2, Pl. R. 372b, Arist. Rh. 1416b31, Nic. Th. 952; pf. μέμαχα Ar. Eq. 55; — Med., fut. μάξομαι (ἐμμ-) Call. Dian. 124; aor. ἐμαξάμην Hdt. 1.200; poet. μαξάμην AP 5.295 (Agath.); — Pass., aor.1 ἐμάχθην Aret. CD 2.12; aor.2 ἐμάγην [α] (v. ἐκμ-); pf. μέμαγμαι Ar. Eq. 57, Th. 4.16; freq. in compds. with ἀπό, ἐκ :
knead, press into a mould, esp. of barley-cakes which were subsequently moistened and eaten without baking (cf. μακτός), S. l.c., Ar. Pax 14; μᾶζαν μεμαχότος Id. Eq. 55 (also in Med., Hdt. l.c., Ar. Nu. 788); ἐκ μὲν τῶν κριθῶν ἄλφιτα…, ἐκ δὲ τῶν πυρῶν ἄλευρα, τὰ μὲν πέψαντες, τὰ δὲ (viz. ἄλφιτα) μάξαντες Pl. l.c. ; metaph, μάττειν ἐπινοίας Ar. Eq. 539; — Med., εὐλόγου<ς> αἰτίας ματτόμενον Pall. in Hp. Fract. 12.286 C. ; — Pass., μᾶζα μεμαγμένη Archil. 2; μᾶζαν ὑπ’ ἐμοῦ μεμ. Ar. Eq. 57, cf. 1167; σῖτος μεμαγμένος dough ready kneaded (or pressed into cakes), Th. l.c., cf. Ar. Pax 28; ὅστις ἀλφιτοσιτεῖ, ὕδατι μεμαγμένην (μεμιγ- codd.) ἀεὶ τὴν μᾶζαν ἐσθίει prob. cj. in X. Cyr. 6.2.28, cf. Agathocl. 6.
wipe, ῥοδόπηχυς Ἠὼς μαξαμέ[νη χεῖρας ?] Inscr.Prien. 287; cf. εἰσμάσσομαι.
take the impression of, cling close to, Med. c. acc., AP l.c.

att. μάττω, perf. μέμαχα, Ar. Eq. 55, μέμαγμαι, ib. 57,
1) betasten, berühren (s. *μάω); so ἐμάξατο, Agath. 9 (V.296), vgl. die Kompp. Bes. mit den Händen drücken, quetschen, kneten, den Teig, Her. 1.200 ; Ar. a.a.O., der auch γογγύλη μεμαγμένη, Pax 28, u. übertr. kom. ἐπινοίας sagt, Eq. 537 ; μᾶζα μεμαγμένη, Archil. 56 ; σῖτον μεμαγμένον, Thuc. 4.16 ; ἄλευρα τὰ μὲν πέψαντες, τὰ δὲ μάξαντες, Plat. Rep. II.372b ; Xen. Oec. 10.11 u. Folgde. Bei Ar. auch im med., μάττεσθαι τὰ ἄλφιτα, Nub. 778 ; – βίος μεμαγμένος, sprichw. = ἀληλεσμένος, Zenob. 1.21 Diog. 1.17. – Damit hangen μᾶζα, μάγειρος, μάκτρα u. ähnl. zusammen.
2) streichen, wischen, sowohl abwischen als beschmieren, bestreichen, VLL Gebräuchlicher in den Kompp. Davon kommt μαγεύς, μαγδαλιά u. ä.