(seul. prés. impf. ἐμαρνάμην et ao. ἐμαρνάσθην) :
      1 combattre, lutter : τινι, IL. 15, 475, etc. ; ἐπί τινι, IL. 9, 317 ; πρός τινα, EUR. Tr. 726, contre qqn ; σύν τινι, OD. 3, 85, comme allié de qqn ; περί τινος, pour qqn, IL. 16, 497 ; ou pour qqe ch. HÉS. Th. 647 ; ἕνεκά τινος, HÉS. O. 162 ; ou ἐπί τινι, EUR. Ph. 1564, pour qqe ch. ; particul. combattre en paroles, se disputer, IL. 1, 257 ;
      2 fig. lutter, faire effort : ἀμφί τινι, PD. O. 5, 35, ou περί τινι, PD. N. 5, 86, pour qqe ch.

➳ Prés. ind. 2 sg. μάρνασαι [νᾰ] PD. N. 10, 86 ; impér. 2 sg. μάρναο, IL. 15, 475. Impf. 2 sg. ἐμάρναο, OD. 22, 228 ; 1 pl. ἐμαρνάμεσθα, EUR. Ph. 1142, I.T. 1376.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *merh₂-, saisir ; cf. sscr. mr̥ṇáti, broyer.

μάρνασαι Pi. N. 10.86, μάρναται Il. 4.513, μάρνανται E. Med. 249; imper. μάρναο Il. 15.475; subj. μαρνώμεσθα Hes. Sc. 110; opt. μαρναίμεθα Od. 11.513; inf. μάρνασθαι Il. 5.33, E. Tr. 731; part. μαρνάμενος Il. 3.307, Tyrt. 12.33, E. Ph. 1574 (lyr.); impf. ἐμαρνάμην Anacreont. 12.11; -αο, ατο, Od. 22.228, Il. 12.40 (Ep. μάρνατο 11.498); 3 dual ἐμαρνάσθην 7.301; pl. ἐμαρνάμεσθα E. Ph. 1142, IT 1376; poet. μαρνάμεθα Od. 3.108, B. 5.125, μάρναντο Il. 13.169; only pres. and impf. :
fight, do battle, τινι with, against another, Il. 15.475, etc. ; ἐπί τινι 9.317; πρός τινα E. Tr. 731; σύν τινι together with another, on his side, Od. 3.85; ἀμφί τινα about a fallen hero, Il. 16.775; περί τινος for or about a person, ib. 497; ἐναντίοι ἀλλήλοισι νίκης καὶ κράτεος πέρι μ. Hes. Th. 647; γῆς πέρι καὶ παίδων Tyrt. l.c. ; περὶ δορᾶς Κουρῆσι B. l.c. ; μήλων ἕνεκ’ Hes. Op. 163; c. dat. instrum., ἔγχεϊ, χαλκῷ μ., Il. 16.195, 497; φασγάνῳ, δορί, Pi. P. 9.21, E. Med. l.c. of boxers, Od. 18.31.
quarrel, wrangle, Il. 1.257.
contend, strive, Pi. P. 2.65; ἀμφ’ ἀρεταῖσι, ἐσλοῖσι πέρι, Id. O. 5.15, N. 5.47; κασιγνήτου πέρι ib. 10.86; μ. φυᾷ strive with all one΄s natural powers, ib. 1.25. — Ep. and Lyr. Verb, used also by E. ; cf. βάρναμαι. (Cf. Skt. mṛṇā´ti ΄crush΄.)

nur praes. u. impf. (vgl. μάρη), opt. μαρνοίμην, Od. 11.513, inf. μάρνασθαι, impf. ἐμαρνάμην, davon 3. dual. ἐμαρνάσθην, Il. 7.301 (nicht aor.),
kämpfen, streiten, in der Schlacht, Hom. oft τινί, gegen Einen, Τρώεσσι, mit den Troern, Il. 15.475 u. öfter, auch δηΐοισιν ἐπ' ἀνδράσι, 9.317, 17.148 ; ἐναντίοι ἀλλήλοισιν, Hes. Th. 646 ; aber σύν τινι = mit Einem verbündet, Od. 3.85 ; auch ἔγχεϊ μάρνασθαι, mit der Lanze kämpfen, Il. 16.195, wie φασγάνῳ, δουρί, Pind. P. 9.21, Ol. 6.17 ; περί τινος, um Etwas, Il. 16.497 ; Hes. Th. 647 ; Pind. N. 10.86 ; ἕνεκά τινος, Hes. O. 165 ; – mit Worten streiten, zanken, Il. 1.257. – Uebh. kämpfen, ringen, ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον Pind. P. 2.65, μαρνάσθω τις ἔρδων ἀμφ' ἀέθλοισι, sich anstrengen, I. 4.61, ἀμφ' ἀρεταῖσι, Ol. 5.15, vgl. N. 5.47 ; von den Tragg. nur Eur., μάρνανται δορί, Med. 249, vgl. Phoen. 1149 ; πρός τινα, Troad. 726 ; sp.D., wie Anacr. 12.11 Maced. 21 (XI.63). In Prosa kommt es nicht vor. – Das act. μάρνημι erwähnt Schol. Opp. Hal. 1.16.