ου (ὁ) [ᾰ] propr. « qui pétrit », d’où « qui prépare le manger », particul. :
      1 cuisinier-chef (au-dessus de l’ὀψοποιός, ATH. 405 a) ; p. suite, cuisinier, en gén. BATR. 40 ; HDT. 4, 71, etc. ; SOPH. fr. 601 Dind. ; EUR. Cycl. 396 ; AR. Ran. 517 ; PLAT. Rsp. 373 c ;
      2 boucher, parce qu’à l’origine, le cuisinier faisait office de boucher (dépeçant et écorchant les viandes, PLAT. Euthyd. 301 b), ALEX. fr. 98, 23 Kock ; MACH. (ATH. 243 f) ; PLUT. M. 175 d.

Étym. p.-ê. pré-grec.

ὁ, Dor. μάγιρος IG4²(1).144 (Epid., v BC), SIG 241.16 (Delph., iv BC), IG 9(1).976.7 (Corc., iv/iii BC); but Att. μάγειρος ib. 22.10B2 (v/iv BC), and so in Pap. of iii BC, PCair. Zen. 6.48, al., PRev. Laws 50.14, both forms freq. in later Inscrr., Pap., and codd. ; Aeol. διὰ τοῦ ι μάγοιρος (s.v.l.) Philox. ap. Et.Gud. in Greg.Cor. p. 606 S. : — slaughterer, butcher (meat-salesman), and cook (these functions being freq. combined in one person), Pl. Euthd. 301d, Lg. 849d, Babr. 51.8, al., Ath. 14.659c sq., Plu. 2.175d, D.Chr. 4.44, Max.Tyr. 25.2; hence, ᾍδου μ., of Polyphemus, E. Cyc. 397; public cook, παρὰ τῶν μαγείρων, opp. π. τῶν ἰδιωτῶν, Ph. Bel. 86.38, cf. Alex. 257, Men. 272, Sam. 68; butcher, meat-salesman, Alex. 98.23, Macho ap. Ath. 6.243f, Aesop. 301; λόγος μαγείρου butcher΄s bill, POxy. 108v (ii/iii AD), cf. PRyl. 228 intr. (i AD); μ. ὁ κατ’ οἶκον, οἱ ἐν ἀγορᾷ μ., Artem. 3.56, cf. Arr. Epict. 3.19.5, 3.26.21, PFlor. 166 (iii AD); περὶ μαγείρου τοῦ ἀποδράντος PSI 4.329 (iii BC); officiating at sacrifices, Athenio 1.40; μ. τὸ γ’ IG 5(1).97.26 (i AD); acting as waiter, Matro Conv. 11, 46, al. ; not in Hom., but mentioned in Batr. 40, Hdt. 4.71, 6.60, S. Fr. [1122], Ar. Ra. 517, al., freq. in Com. ; opp. ὀψοποιός, Dionys.Com. 2.9; but = ὀψοποιός, Alex. 149.14; ὅσον μαγείρου διαφέρει μάγειρος οὐκ οἶσθ’ Nicom.Com. 1.6; μάγειρος cook for fish and meat, opp. οἰνοχόος and σιτοποιός (baker), Ph. 1.390 (pl.).

ὁ (μάσσω), ursprünglich der Knetende, Brotbackende, das älteste Geschäft des μάγειρος war nämlich das Brotbacken, vgl. Plin. H.N. 18.28 ; übh. Koch, Ar. Eq. 416 ; neben ὀψοποιός, Plat. Rep. II.373c ; von dem er als der höhere unterschieden wird, Ath. IX.405a. Aber auch Schlächter, wie es scheint, τοῦ μαγείρου – ὀστῶδες σφόδρα αὐτῷ τι προσκόπτοντος ἀπὸ τύχης κρέας, Macho bei Ath. VI.243f, womit Plat. Euthyd. 301d zu vgl., προσήκει τὸν μάγειρον κατακόπτειν καὶ ἐκδείρειν. – Die Alten leiten es von τὰς μάζας μερίζειν od. τὰς μαγίδας αἴρειν ab.

1. a cook , (Herdotus Historicus), attic
2. a butcher , (Euripides) (From ! μαγ, Root of μάσσω ( q. see.), because baking bread was the business of the ancient cook.) (ML)