(impf. ἐλῄστευον, f. λῃστεύσω, ao. ἐλῄστευσα, pf. inus. ; pass. ao. ἐλῃστεύθην) :
      1 faire métier de brigand ou de pirate, DÉM. 46, 14 ; DC. 36, 3 ;
      2 piller, voler, THC. 7, 15, etc. ; au pass. THC. 4, 2, etc. ; DS. 2, 55 ; λῃστεύεται ἡ ὁδός, ARR. Epict. 4, 1, 91, la route est infestée de brigands.

Étym. λῃστής.

fut. -εύσω App. Pun. 116; — Pass. (v. infr.), aor. ἐλῃστεύθην D.S. 2.55 : — practise robbery or piracy, Th. 7.18, D. 4.23; ἐν τῇ γῇ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ D.C. 36.3. c. acc., spoil, plunder, Th. 4.45, App. Pun. 5, etc. ; — Pass., Th. 4.2, 5.14, D.S. l.c. ; λῃστεύεται ἡ ὁδός is infested by robbers, Arr. Epict. 4.1.91.

ein Räuber, λῃστής, sein, rauben, plündern, Dem. 4.23 u. Sp.; ἐκ Πύλου, Thuc. 7.18 ; auch c. accus., berauben, ausplündern, τοὺς παριόντας, Plut. Thes. 10, pass., λῃστευομένης τῆς χώρας Thuc. 5.14 ; ὑπό τινων λῃστευθείς DS. 2.55.