εως (ἡ) [ῠ]
   I action de délier : τῶν δεσμῶν, PLAT. Rsp. 532 b, ou ἀπὸ τῶν δεσμῶν, PLAT. Rsp. 515 c, action de délivrer des liens ;
   II p. ext. :
      1 libération, affranchissement : λύσις πρὸς ou εἰς οἶκον, SOPH. El. 573, dénouement permettant aux Grecs de retourner dans leurs foyers ; ἡ λ. τῆς αἰσθήσεως ἐγρήγορσις, ARSTT. Somn. 1, 14, le réveil est l’affranchissement des sens (enchaînés par le sommeil) ; ψυχῆς ἀπὸ σώματος, PLAT. Phæd. 67 d, ou simpl. λ. τοῦ σώματος, PLAT. Ax. 371 a, affranchissement de l’âme séparée du corps ; avec le gén. de l’objet dont on est affranchi : χρειῶν, HÉS. O. 402, libération ou acquittement de dettes ; κακῶν, PLAT. Phædr. 244 e ; νόσου, LUC. H. conscr. 1 ; θανάτου, OD. 9, 421, etc. ; δειμάτων, THC. 2, 102, délivrance de maux, de la maladie, de la mort, de craintes, etc. ; abs. séparation, divorce, NT. 1Cor. 7, 27 ;
      2 action de délivrer de la servitude, rançon : νεκροῖο, IL. 24, 655, pour un mort ; αἰχμαλώτων, DÉM. 107, 14, libération de prisonniers de guerre ;
      3 absolution d’une faute après expiation, SOPH. O.R. 921 ; joint à καθαρμός, PLAT. Phæd. 82 d ; au plur. joint à καθαρμοί, PLAT. Rsp. 364 e ;
      4 c. κατάλυσις, lieu de halte, de repos : λ. δόρπου, PD. O. 11, 49, lieu où l’on prend le repas (après la lutte) ;
      5 fin, achèvement, p. anal. dénouement d’une tragédie, p. opp. à δέσις, ARSTT. Poet. 15, 16 ; 18, 11, etc. ;
      6 solution d’une difficulté, d’une objection, etc. ARSTT. Rhet. 2, 15, 1, etc. ; Nic. 7, 2, 12, etc. ; λ. προϐλήματος, POL. 30, 17, 5, solution d’un problème ; p. suite : interprétation : σημείων τεράτων τε λ. ORPH. Arg. 37, des signes et des prodiges ; ou réfutation d’un argument, ARSTT. Rhet. 2, 25, 2, etc. ;
      7 relâchement : νεύρων καὶ ὀστέων, HPC. relâchement ou faiblesse des nerfs et des os ; cf. ARSTT. Probl. 27, 3, 2 ; p. anal. adoucissement d’une expression, LGN 38 ;
      8 dissolution : σφραγίδων, LUC. Alex. 20, rupture de sceaux ; fig. πολιτείας, PLAT. Leg. 945 c ; ARSTT. Pol. 2, 8, 17, dissolution d’un État ;
      9 t. de rhét. solution de continuité par absence de copules (p. ex. ἐδεξάμην, ἔτικτον, ἐκτρέφω, pour ἐδεξάμην καὶ, etc.) D. PHAL. 194 ; t. de métr. brisement d’une voyelle en deux (par ex. épq. ὁρόω pour ὁρῶ) D. PHAL. 70 ; t. de gramm. disjonction en mots distincts des éléments d’un composé (p. ex. σίτου πομπή pour σιτοπομπία) D. PHAL. 92.

➳ Gén. épq. et ion. λύσιος, IL. 24, 655.

Étym. λύω.

εως, Ion. ιος, ἡ, (< λύω) loosing, releasing, ransoming, νεκροῖο Il. 24.655; σώματος Lys. 4.13; ἡ λ. τῆς αἰσθήσεως ἐγρήγορσις Arist. Somn. Vig 454b27; c. gen. objecti, θανάτου λ.
deliverance from death, Od. 9.421, Thgn. 1010; λ. ἔριδος Hes. Th. 637; χρεέων Id. Op. 404; πενίης Thgn. 180; λύσιν αἰτησόμενοι τῶν παρεόντων κακῶν Hdt. 6.139; πενθέων Pi. N. 10.76; μόχθων τῶν ἐφεστώτων S. Tr. 1171; τῶν δειμάτων Th. 2.102; τῶν δεσμῶν Pl. R. 515c; ἀπὸ τῶν δεσμῶν ib. 532b; ἐκ χαλεπῶν Thgn. 1385; βλασφημίας D. Ep. 3.39; μάχης PLips. 40 ii 16 (iv/v AD). abs., οὐ γὰρ λ. ἄλλη στρατῷ πρὸς οἶκον no other means of letting the host loose from port for home, S. El. 573.
deliverance from guilt by expiatory rites, ὅπως λ. τιν’ ἡμὶν εὐαγῆ πόρῃς may΄st grant us a deliverance such as may purify us, Id. OT 921; οὐδ’ ἔχει λύσιν [τὰ πήματα] admit not of atonement, Id. Ant. 598 (lyr.); λύσεις τε καὶ καθαρμοὶ ἀδικημάτων Pl. R. 364e; τῇ [τῆς φιλοσοφίας] λύσει καὶ καθαρμῷ by her offer to release them, Id. Phd. 82d; αἱ νομιζόμεναι λ., in cases of homicide, Arist. Pol. 1262a32; λ. ἁμαρτημάτων blotting out of sins, Ph. 2.151.
redemption of mortgage or pledge, [χωρίον] πεπραμένον ἐπὶ λύσει IG 2.1103, al., cf. 12(7).55.14 (Amorgos), 12(8).18 (Lemnos).
release, discharge from a financial obligation, λύσιν ποιήσασθαι τῆς συγχωρήσεως BGU 1115.46 (i BC), etc. for ὠμὴ λύσις, v. ὠμήλυσις.
loosing, parting, λ. καὶ χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος Pl. Phd. 67d; simply, ἡ τοῦ σώματος λ. Id. Ax. 371a; dissolution, πολιτείας Id. Lg. 945c; νόμων ἢ πολιτείας Arist. Pol. 1268b30; βίου λύσιν ἔσχε IG 14.140 (Syracuse); λ. κομήτου Phlp. in Mete. 86.25; τῶν σφραγίδων αἱ λ.
breaking them, Luc. Alex. 20.
emptying, evacuation, πείνη μέν που λ. καὶ λύπη ; Pl. Phlb. 31e; ἡ λ. τῶν κοιλιῶν, κοιλίας, Arist. Pr. 947b29, Dsc. 1.64 (v.l.); emission of semen, Alex.Aphr. Pr. 1.125 (pl.). λ. πυρετοῦ remission of fever, Gal. 11.28; λ., opp. κρίσις, Id. 9.732; cure, Anon. Lond. 3.20; τὰ πάθη defined as συστολαὶ καὶ λύσεις (v.l. χύσεις) τῆς ψυχῆς, opp. κρίσεις, Zeno Stoic. 3.113 = 1.51. as a technical term, solution of a difficulty, ἡ λ. τῆς ἀπορίας its solution, Arist. EN 1146b7, al. ; ἔχει τινὰ λ. πρὸς ταύτην τὴν ἀπορίαν, ὅτι… Id. de An. 422b28; οὐ συμβαίνει ἡ λ. Id. EN 1153b5; ὅταν τὸ θάμβος… μὴ δύνηται τὴν λ. λαμβάνειν Epicur. Ep. 1 p. 29U. ; εὑρεῖν λ. τοῦ προβλήματος Plb. 30.19.5; λ. εὑρέσθαι Phld. Rh. 1.267 S. ; also, interpretation, σημείων τεράτων τε λύσεις Orph. A. 37.
refutation of an argument, Arist. SE 179a27, Rh. 1402b23, al.
unravelling of the plot of a tragedy, opp. δέσις, Id. Po. 1454a37 (pl.), 1455b24.
softening of a strong expression, Longin. 38.5.
resolution of one vowel into two, as in ἥλιος, ἠέλιος, like διαίρεσις, Demetr. Eloc. 70.
looseness of structure in writing, esp. asyndeton, ib. 192, al. in metric, resolution of - into, Heph. 6.
divorce, 1 Ep. Cor. 7.27; λ. γάμου Just. Nov. 140 Prooem., cf. 117 tit. = δόρπου λ., place for banqueting (cf. κατάλυσις II), Pi. O. 10 (11).47.

ἡ, Lösung Auflösung u. Freilassung eines Gefangenen, Il. 24.655 ; Theogn. 1001 ; λύσεις αἰχμαλώτων, Dem. 8.70 ; Befreiung, Rettung, θανάτου, vom Tode, Od. 9.421, ἔριδος, Hes. Th. 637, πενθέων, Pind. N. 10.76, wie πημάτων, Eur. Andr. 901 ; οὐδ' ἔχει λύσιν τὰ πήματα, Soph. Ant. 593 ; χρειῶν, Abtragung, Bezahlen der Schulden, Hes. O. 406 ; ἡ λύσις ἀπὸ τῶν δεσμῶν, Plat. Rep. VII.532b ; κακῶν, Phaedr. 244e ; Befreiung von einer Schuld durch Reinigungsopfer, λύσεις τε καὶ καθαρμοὶ ἀδικημάτων, Rep. II.364e ; Arist. Pol. 2.4 u. A. – Das Aufhörenmachen, Beendigen, ἔθηκε δόρπου λύσιν, Pind. Ol. 11.49 ; πολέμου, Pol. 38.2.11 ; λύσιν ποιεῖσθαι, = λύειν, 15.15.4. – Auflösung, Trennung, λύσις καὶ χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος, Plat. Phaed. 67d, vgl. Ax. 371a. – Προβλήματος, Lösung einer Aufgabe, Pol. 30.17.5 ; bei den Rhett. = Widerlegung. – Auch πολιτείας, Aufhebung, Sturz der Verfassung, Plat. Legg. XII.945c.

λύσις, -εως, ἡ
(< λύω), [in LXX: Ecc.8:1 (Ecc.8:1) (פֵּשֶׁר), Dan LXX 12:8, Wis.8:8 * ;]
a loosing: of divorce, 1Co.7:27.†
(AS)