λυσιτελέω-ῶ [ῡῐ] (impf. ἐλυσιτέλεον-ουν)
être avantageux, être utile : τινι, HDT. 1, 97 ; XÉN. Mem. 2, 1, 15 ; PLAT. Prot. 327 b, etc. à qqn ; impers. λυσιτελεῖ, ATT. cela est avantageux ; avec un inf. τεθνάναι λυσιτελεῖ ἢ ζῆν, AND. 16, 28, il vaut mieux être mort que de vivre ; ou un dat. et un inf. : μοὶ λυσιτελεῖ ὥσπερ ἔχω ἔχειν, PLAT. Ap. 22 e, mieux vaut pour moi être comme je suis ; avec un part. : οἷς λυσιτελεῖ πειθομένοις, LYS. 174, 14, ceux à qui il est avantageux d’obéir ; cf. PLAT. 1 Alc. 113 d ; avec une prop. inf. HPC. Fract. 765 ; τὸ λυσιτελοῦν, PLAT. Rsp. 336 d ; DÉM. 26, 16 ; τὰ λυσιτελοῦντα, THC. 6, 85, etc. ce qui est utile, avantageux.

Étym. λυσιτελής.

prop.
indemnify for expenses incurred, or pay what is due, and then ΄pay΄, i.e.
profit, avail (cf. λύω V. 2), c. dat., with subject expressed, οὔ φημ’ ἂν λυσιτελεῖν σφῷν [τοῦτο] Ar. Pl. 509; λυσιτελεῖ ἡμῖν ἡ δικαιοσύνη Pl. Prt. 327b; δοῦλος τοιοῦτος οἷος μηδενὶ δεσπότῃ λυσιτελεῖν X. Mem. 2.1.15. mostly impers., λυσιτελεῖ μοι it profits me, is better for me, c. part., οἷς οὐδ’ ἅπαξ ἐλυσιτέλησε πειθομένοις Lys. 25.27; πολλοῖς δὴ ἐλυσιτέλησεν ἀδικήσασι Pl. Alc. 1.113d; c. inf., λ. προϊέναι Id. Tht. 181b; τεθνάναι νομίσασα λυσιτελεῖν ἢ ζῆν thinking it better to be dead than alive, And. 1.125, cf. Pl. R. 407a, X. Cyr. 2.4.12 (v.l.), PHamb. 27.17 (iii BC), etc. ; c. dat. pers., it profits one to do so and so, οὐ γάρ οἱ λυσιτελέειν… δικάζειν Hdt. 1.97; ὅτι μοι λυσιτελοῖ ὥσπερ ἔχω ἔχειν Pl. Ap. 22e, cf. X. Hier. 7.13; sts. c. acc. pers., it is good that…, λυσιτελεῖ τὸν μέλλοντα κακῶς ἰητρεύεσθαι ἀμφότερα καταγῆναι τὰ σκέλεα Hp. Fract. 19, cf. Pl. R. 406d; abs., ἐλυσιτέλει γάρ Axionic. 6.6. in bad sense, conspire, as gloss on ἐς τὸ κακὸν ἀλλήλοισι συντιμωρεῖ (Hp. Acut. 17), Gal. 15.494 (v.l. συντελεῖ). neut. part. as Subst., τὸ λυσιτελοῦν profit, gain, advantage, Th. 6.85, Pl. R. 336d, D. 2.28; a wrong etym. is given in Pl. Cra. 417c.

[ῡ], nutzbar, vorteilhaft sein, nützen, nach Plat. Crat. 417c τὸ τῆς φορᾶς λύον τὸ τέλος λυσιτελοῦν καλέσαι (s. λυσιτελής); λυσιτελεῖ γὰρ ἡμῖν ἡ ἀλλήλων δικαιοσύνη καὶ ἀρετή Prot. 327b, es frommt uns die gegenseitige Gerechtigkeit ; auch ὠφέλιμον καὶ λυσιτελοῦν vrbdt Crat. 419a, u. λυσιτελοῦντα καὶ κερδαλέα Legg. II.662 o ; οὐκ ἐλυσιτέλει ζῆν, es fruchtete, frommte nicht, Rep. III.407a ; τεθνάναι λυσιτελεῖ ἢ ζῆν, es ist besser, Andoc. 2.10 ; Isocr. 4.95 ; Xen. Cyr. 2.4.12 u. Sp., wie Luc. Necyom. 3 ; – τὸ λυσιτελοῦν, der Nutzen, Thuc. 6.85 u. A., s. Pierson zu Moeris p. 249.