λοχάω-ῶ (f. ήσω, ao. ἐλόχησα, pf. inus. ; pass. inus.) :
      1 dresser des embûches : τινα, OD. 16, 369, etc. ; HDT. 6, 183 ; SOPH. Ant. 1075, etc. à qqn ; au part. ao. avec un verbe : λοχήσαντες τὴν νῆα εἷλον, HDT. 6, 87, ils se mirent en embuscade et s’emparèrent du vaisseau ; λοχήσας πολλοὺς διέφθειρεν, THC. 1, 65, ayant tendu une embuscade, il tua un grand nombre d’hommes ; fig. λοχᾶν τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, POL. 3, 40, 6, tendre un piège aux Romains en feignant de l’amitié pour eux ;
      2 occuper ou intercepter par une embuscade : ὁδόν, HDT. 5, 121, une route ;

Moy. (f. λοχήσομαι, ao. ἐλοχησάμην, pf. λελόχημαι) se mettre en embuscade, OD. 4, 388, 463 ; A.RH. 1, 991, etc. ; τινα, OD. 4, 670 ; A.RH. 2, 967, tendre des embûches à qqn.

➳ Act. prés. 3 pl. épq. λοχόωσι, OD. 13, 425 ; part. λοχόωντες, OD. 4, 847.

Étym. λόχος.

Ep. aor. subj. Med. -ήσομαι Od. 4.670 : — lie in wait for, waylay, Τηλέμαχον λοχόωντες 16.369, cf. 4.847; ἦ μέν μιν λοχόωσι 13.425; τὸν δὲ… οἴκαδ’ ἰόντα λοχῶσιν 14.181; αὐτὸν ἰόντα λοχήσομαι 4.670; ἐλόχησαν τὰς γυναῖκας Hdt. 6.138; σε… λοχῶσιν… Ἐρινύες S. Ant. 1075. abs., lie in wait, ambush, ὅθι σφίσιν εἶκε λοχῆσαι Il. 18.520; λοχᾷ ἐπὶ δένδρεον ἀναβάς Hdt. 4.22; πρὸς δόμοις λοχᾷς ἐμοῖς E. El. 225; πρὸς τοῖσι βωμοῖς Pherecr. 141; but mostly in aor. part. with another Verb, ὄφρα… σὸν παῖδα κατακτείνειε λοχήσας Od. 22.53; λοχήσαντες τὴν νέα εἷλον Hdt. 6.87, cf. 37; λοχήσας… πολλοὺς διέφθειρεν Th. 1.65, cf. 3.94; — Med., λοχησάμενος Od. 4.388, 463; ἐγγὺς ὁδοῖο λοχησάμενος 13.268; later also λοχώμενος, λελοχημένος, in ambush, A.R. 1.991, 3.7. c. acc. loci, occupy with an ambuscade, ἐλόχησαν τὴν ἐν Πηδάσῳ ὁδόν Hdt. 5.121. metaph, οἷον λοχῶντες τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν laying a trap of friendship for them, Plb. 3.40.6. — Rare in good Att. (v. Th. ll.cc.), but freq. in late Prose, as Plb. l.c., D.H. 2.55, al., Plu. Ant. 46; — Pass., Epicur. Nat. 15.22, J. BJ 3.6.2; — Med. only in Ep.

durch einen Hinterhalt auflauern, aufpassen ; τινά, Τηλέμαχον λοχόωντες, Od. 16.369 ; Her. 6.37, 87, 183 ; Thuc. 1.65 ; Dion.Hal. 1.80 ; Her. vrbdt es auch mit dem accus. des Ortes, mit einem Hinterhalte belegen, ἐλόχησαν τὴν ἐν Πεδάσῳ ὁδόν, 5.111 ; absol., einen Hinterhalt legen, ὅθι σφίσιν εἰκε λοχῆσαι, Il. 18.520.
Med. sich in Hinterhalt legen, ὄφρα μιν αὐτὸν λοχήσομαι ἠδὲ φυλάξω, Od. 4.670, ὄφρα μ' ἕλοις ἀέκοντα λοχησάμενος, 4.463, öfter, auch ohne Casus, 13.286 ; sp.D., wie Ap.Rh. 2.967 ; ἐπ' ἀρσιπόδεσσι, λαγωοῖς ἔφθιτο – λοχησάμενος Ep.adesp. 647 (VII.717); λελοχημένοι, versteckt, Ap.Rh. 3.7, 168. – Eigentümlich sagt Pol. 3.40.6 λοχᾶν τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, den Römern unter dem Schein der Freundschaft nachstellen.