ά, όν [ῐῠ]
      1 qui rend un son aigu ou sifflant, en parl. du vent, IL. 23, 215 ; d’un fouet, IL. 11, 532 ;
      2 qui rend un son clair ou mélodieux, en parl. du chant des Sirènes, OD. 12, 44, etc. ; de la voix, ARSTT. H.A. 9, 17, etc. ; d’un oiseau, IL. 14, 290 ; du rossignol et des cygnes, PLUT. M. 974 a, etc. ; fig. des poètes, HÉS. O. 657, etc. ; adv. λιγυρὰ ἀείδειν, THGN. 939, faire entendre un chant mélodieux ;
      3 p. suite, souple, flexible, XÉN. Cyn. 4, 1.

• Cp. -ώτερος, ARSTT. Aud. p. 804 a, 21 ; • Sup. -ώτατος, ISOCR. 414 a ; LUC. Phal. 1, 11.

➳ Béot. λιγουρός, COR. 21.

Étym. λιγύς.

ά, όν, Boeot. fem. λιγουρά, clear, shrill, ὦρτο δὲ κῦμα πνοιῇ ὕπο λιγυρῇ Il. 23.215, cf. 5.526, 13.590; of a whip, 11.532, S. Aj. 242 (anap.); ἀκόνα (v. ἀκόνη)· λιγυρὰ ἄχεα griefs which vent themselves in shrill wailings, E. Med. 205 (lyr.); also (like λιγύς), of a clear, sweet sound, as of the Sirens, λιγυρῇ θέλγουσιν ἀοιδῇ Od. 12.44; λιγυρὴν ἔντυνον ἀοιδήν ib. 183; of a bird, Il. 14.290; of locusts, Hes. Op. 583; λ. σύριγγες Id. Sc. 278; metaph, of poets, Id. Op. 659; ἀοιδά Theoc. 15.135, etc. ; neut. pl. as Adv., λιγυρὰ ἀείδειν Thgn. 939; regul. Adv. -ρῶς Theoc. 8.71. — Poet. word, used occasionally in Prose, λιγυρὸν ὑπηχεῖ echoes shrilly, Pl. Phdr. 230c; φωνὴ λ., opp. λαμπρά, Arist. HA 616b31, cf. Aud. 804a29 (Comp.); also in later Prose, Plu. 2.974a, Luc. Salt. 72, Phal. 1.11, etc. metaph, συμβιῶναι… ἥδιστος καὶ λιγυρώτατος Isoc. Ep. 4.4.
pliant, flexible, of dogs’ tails, X. Cyn. 4.1.

hell, laut tönend, vom durchdringenden, scharfen Ton, vom sausenden, pfeifenden Winde, ὦρτο δὲ κῦμα πνοιῇ ὑπὸ λιγυρῇ, Il. 23.215, vgl. 5.526, 13.590 ; von der sausenden Peitsche, 11.532, wie Soph. Aj. 242 ; von der Stimme der Sirenen, Od. 12.44, 183, vom hellen Gesange eines Vogels, Il. 14.290 ; ἀοιδή, Hes. O. 657 (wie Theocr. 15.135); σύριγγες, Sc. 278 ; ἀκόνας λιγυρᾶς, Pind. Ol. 6.82 ; sp.D., οἴμη, μέλος, Anacr. 32.14, 59.6. Auch in Prosa, τὸ εὔπνουν τοῦ τόπου θερινὸν καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν τεττίγων χορῷ, Plat. Phaedr. 230c, schwirrend ; λιγυρὰν φωνὴν ἔχει Arist. H.A. 9.17 ; Sp., wie μέλη λιγυρώτατα Luc. Phal. 1.11 ; λιγυρὸν καὶ θρηνῶδες, von der chromatischen Tonleiter, S.Emp. adv.mus. 50. – Uebh. angenehm, reizend, Xen. Cyn. 4.1 u. Sp.
• Adv., λιγυρῶς ἀείδειν, Theocr. 8.71, Luc. D.Mar. 8.2.