ion. λαπάρη, ης (ἡ) [ᾰᾰ] partie creuse du corps entre les fausses côtes et le ventre, flanc, IL. 3, 359 ; 7, 253 ; 16, 318 ; 22, 306 ; HDT. 2, 86 ; HPC. 485, 32, etc. ; au pl. HDT. 6, 75.

Étym. fém. de λαπαρός.

Ep. and Ion. λαπάρη, ἡ, (< λαπαρός) the soft part of the body between the ribs and hip, flank, Il. 6.64, 16.318, al. (not in Od.), Epich. 90, Hdt. 2.86, etc. ; pl., flanks, Id. 6.75, Diocl. Fr. 193, Hp. Flat. 9, etc. ; sg. also, side of the chest, Id. Loc. Hom. 14, Erot. ; — λαπάρα and κενεών are distd. by Hp. Morb. 2.55, Int. 17, Gal. 18(2).762, 764.
sausage or haggis, AP 9.486 (Pall.).

ἡ, ion. u. ep. λαπάρη, der Teil des Leibes zwischen den Rippen u. Hüften, Weichen, Dünnen (vgl. κενεών u. λαγών), bes. beim Menschen, λαπάρης δὲ διήλασε χάλκεον ἔγχος, Il. 16.318, 22.306 u. öfter ; προὔβαινε ἐκ τῶν κνημέων ἐς τοὺς μηρούς, ἐκ δὲ τῶν μηρῶν ἐς τὰ ἰσχία καὶ τὰς λαπάρας Her. 6.75, vgl. 2.86 ; Hippocr.