1 rendre clair ou brillant, polir (un bouclier) XÉN. Lac. 11, 3 ; λελάμπρυνται (3 sg.) κόρας, SOPH. fr. 634, ses yeux deviennent brillants ; fig. εὕδουσα φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται, ESCHL. Eum. 104, dans le sommeil l’esprit devient plus clairvoyant ;
      2 rendre brillant, faire piaffer ou se pavaner : ἵππον, XÉN. Eq. 10, 1, un cheval ;
      3 rendre clair ou notoire : ἐν ἡμῖν ὁ ψόγος λαμπρύνεται, EUR. El. 1039, le blâme qui nous atteint est rendu public ;
      4 rendre célèbre, d’où au pass. s’illustrer, PHILSTR. V. soph. 1 p. 522, 2 ;
Moy. :
      1 rendre brillant pour soi, polir pour soi : τὰς ἀσπίδας, XÉN. Hell. 7, 5, 20, ses boucliers ;
      2 se montrer magnifique : χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ, THC. 6, 16, dans les chorégies ou qqe autre ch. ; cf. EUR. El. 966 ; avec une prép. ἔν τινι, AR. Eq. 556 ; ARSTT. Nic. 4, 2, 4 ; περί τι, STR. 640 ; avec un acc. τι, PLUT. Alex. 70, en qqe ch. ;
      3 s’enorgueillir, être fier : περί τινος, PLUT. M. 870 d, de qqe ch.

Étym. λαμπρός.

mostly in pres. and impf. (v. infr.), make bright or brilliant, τὸν ἵππον X. Eq. 10.1, cf. App.Anth. 3.158; μὴ χρώμασιν (ὄμμασιν codd. Stob.) τὸ σῶμα λ.
deck with bright colours, Antiph. 264; λαμπρύνει τὴν φωνήν (of garlic) makes the voice clear, Dsc. Eup. 1.87; — Med., ἐλαμπρύνοντο τὰς ἀσπίδας polished their shields, X. HG 7.5.20; — Pass., of a shield, to be polished or bright, Id. Lac. 11.3; also εὕδουσα φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται is lightened with eyes, A. Eu. 104; λελάμπρυνται κόρας S. Fr. 710; also, to become manifest or notorious, ἐν ἡμῖν ὁ ψόγος λαμπρύνεται E. El. 1039. Med., make oneself splendid, pride oneself on a thing, ὄχοις καὶ στολῇ λαμπρύνεται ib. 966; γένει Onos. 1.22; distinguish oneself in or by…, ὅσα… χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ λαμπρύνομαι Th. 6.16; μειρακίων υνομένων ἐν ἅρμασιν Ar. Eq. 556; λ. ἐν οἷς οὐ δεῖ Arist. EN 1122a33, etc. ; περὶ τὰς εὐωχίας Str. 14.1.20; πολλὰ καὶ μεγάλα λαμπρυνάμενος πρὸς τὸ θεῖον Plu. Nic. 26; τὰ ἄλλα ἐλαμπρύνατο Id. Alex. 70; ἐπί τινι Philostr. VA 2.43; πολλὰ περὶ τῶν Μηδικῶν ἔργων Plu. 2.870d.

hell, glänzend machen, putzen, polieren, θώρακας, Poll. 1.149 ; auch im med., ἐλαμπρύνοντο τὰς ἀσπίδας, sie putzten ihre Schilde, Xen. Hell. 7.5.20, u. pass. von einem Schilde, τάχιστα λαμπρύνεται καὶ σχολαιότατα ῥυπαίνεται, Lac. 11.5 ; – ἀντὶ γὰρ τυφλοῦ ἐξωμμάτωται καὶ λελάμπρυνται κόρας Ar. Plut. 635, die Augen sind ihm hell u. klar geworden ; u. übertr., εὕδουσα γὰρ φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται Aesch. Eum. 104, der Geist ist helles Blickes im Schlafe.
Med. sich prunkend im Glanze zeigen, sich brüsten, ὄχοις τε καὶ στολῇ Eur. El. 966 ; vgl. Ar. Eq. 556 ; – sich durch Prachtliebe hervortun, freigebig sein, ὅσα ἐν τῇ πόλει χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ λαμπρύνομαι Thuc. 6.16 ; vgl. Arist. Eth. 4.4, 6 ; übh. sich hervortun, Plut. Alex. 70 u. öfter. – Auch vom Styl, glänzend, schön sprechen, Plut. Herod.malign. 39.