'(f. λήξομαι, ao. ἔλαχον [ᾰ], pf. εἴληχα ; pass. ao. ἐλήχθην, pf. εἴληγμαι) :
A tr.
   I obtenir par le sort ou par la volonté des dieux (p. opp. à ἐξαιρεῖσθαι, OD. 14, 233) ; τι, HOM. ATT. ; d’où en gén. obtenir en partage, et, p. suite, à l’ao. et au pf., avoir en partage : γέρας, IL. 4, 49, un honneur ; à l’ao. et au pf. en parl. d’une divinité à laquelle est échue la tutelle d’une personne ou d’un pays : ἐμὲ Κὴρ ἥ περ λάχε γεινόμενον, IL. 23, 79, le destin qui me reçut à ma naissance ; cf. THCR. Idyl. 4, 40 ; POÈT. (ALCIPHR. 3, 49) ; (Πὰν) πάντα λόφον λέλογχε, HH. 18, 6, à Pan est échue toute colline ; Ἀθηνᾶ ἣ τὴν ὑμετέραν πόλιν ἔλαχε, PLAT. Tim. 23 d, Athèna à qui échut la protection de votre ville ; avec un dat. déterminat. κλήρῳ λαχεῖν, IL. 24, 400, ou πάλῳ λαχεῖν, HDT. 4, 94 ; ESCHL. Sept. 55, etc. avoir obtenu par le sort, avoir en partage ;
   II particul. obtenir par le sort un poste, une charge, etc., être désigné par le sort pour qqe ch. :
      1 pour occuper un poste : πρὸς Θύμϐρης ἔλαχον Λύκιοι, IL. 10, 430, les Lyciens ont leur poste assigné du côté de Thymbrè ; ἐπὶ, ἐν, πρὸς πύλαις λαχεῖν, ESCHL. Sept. 423, 451, etc. avoir son poste aux portes (de la ville) ; abs. λαχεῖν, HDT. 3, 128, etc. avoir un poste assigné ; avec un inf. κλήρῳ λάχον ἐνθάδ' ἕπεσθαι, IL. 24, 400, j’ai été désigné par le sort pour venir ici à sa suite ; ἔλαχον πολιὴν ἅλα ναιέμεν, IL. 15, 190, j’ai eu pour ma part la blanche mer pour l’habiter ; cf. ESCHL. Eum. 931 ; EUR. Tr. 278 ;
      2 à Athènes, en parl. des magistrats désignés par le sort : ἀρχὴν λαχεῖν, AR. Av. 1111, être désigné par le sort pour une charge (p. opp. à χειροτονηθῆναι) ; οὐδεμίαν λαχὼν οὐδὲ χειροτονηθείς, ESCHN. 15, 11, n’ayant exercé ni par désignation au sort ni par élection aucune charge ; ὁ κυάμῳ λαχών, AR. Av. 1022, le magistrat désigné par la fève (v. κύαμος) ; avec l’inf. ὁ λαχὼν πολεμαρχέειν, HDT. 6, 109, celui qui fut désigné par le sort comme polémarque ; λαχόντος βουλεύειν, DÉM. 551, 2, quand je devins par la désignation au sort membre du sénat ; abs. οἱ λαχόντες βουλευταί, LYS. 103, 30, les sénateurs désignés par le sort ; ὁ λαχὼν βασιλεύς, DÉM. 1369, 16, l’archonte-roi désigné par le sort, etc. ;
      3 t. de droit att. λαγχάνειν δίκην, obtenir le droit d’intenter des poursuites (parce que les causes étaient entendues selon l’ordre assigné par un tirage au sort) : τινί, PLAT. Euthyphr. 5 b, Leg. 938 b ; πρός τινα, LYS. 149, 3, contre qqn ; avec le gén. du grief : τοῦ κλήρου τὴν δίκην λ. IS. 68, 44, intenter un procès pour un héritage ; ou sans δίκην : λ. τινὶ φόνου, DÉM. 554, 5, intenter un procès à qqn pour meurtre ; le n. de la juridiction avec εἰς ou πρός et l’acc. : λ. δίκην τινὶ εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας χιλίων ταλάντων ὑπέρ τινος, DÉM. 1378, 11, poursuivre qqn devant les Amphictions en paiement d’une amende de mille talents ; λαγχάνειν πρὸς τὸν ἄρχοντα, IS. 87, 18, intenter des poursuites devant l’archonte ; au pass. πρὸ τοῦ τὴν δίκην ληχθῆναι, DÉM. 1265, 23, avant que l’affaire eût été introduite ; cf. LYS. 149, 2 ;
      4 avec le gén. : obtenir une part de, obtenir, recevoir : ὥς κεν Ἀχιλλεὺς δώρων ἐκ Πριάμοιο λάχῃ, IL. 24, 76, afin qu’Achille reçoive des présents de Priam ; τῆς εὐπρεπεστάτης τελευτῆς λαχεῖν, THC. 2, 44, obtenir la fin la plus glorieuse ; cf. OD. 5, 311 ; HDT. 3, 130 ; XÉN. An. 3, 1, 11, etc. ; LUC. Cyn. 9 ;
   III tirer au sort, ISOCR. 144 b ; περί τινος, NT. Joh. 19, 24, au sujet de qqe ch. ;
   IV (à l’ao.2 épq. λέλαχον [ᾰ]) faire obtenir, accorder ; πυρὸς θανόντα, IL. 7, 80 ; 22, 343, etc. faire obtenir, càd. accorder, rendre à un mort les honneurs du bûcher ; cf. cet ao. intr. ANTH. 7, 341 ;
B intr. tomber au sort, tomber en partage à qqn : ἐς ἑκάστην (νῆα) ἐννέα λάγχανον αἶγες, OD. 9, 160, un lot de neuf chèvres était assigné à chaque navire ; τὸ λαχὸν μέρος, PLAT. Leg. 745 e, la part échue ; avec le dat. : Θετταλίαν λαχεῖν Δευκαλίωνι, STR. 443, la Thessalie échut à Deucalion.

➳ Impf. poét. λάγχανον, OD. 9, 160. Fut. ion. λάξομαι, HDT. 7, 144. Ao.2 poét. ἔλλαχον, HH. 5, 87 ; THCR. Idyl. 25, 271 ; épq. λάχον, IL. 23, 862 ; 24, 400, etc. ; sbj. 3 sg. λάχῃσιν, IL. 7, 171 ; part. fém. dor. λαχοῖσα, PD. O. 14, 1. — Ao.2 subj. et opt. avec redoubl. 2 pl. λελάχητε, IL. 23, 76 ; 3 pl. λελάχωσι, IL. 15, 350 ; 22, 343 ; opt. 3 sg. λελάχοι, ANTH. 7, 341. — Pf. poét. λέλογχα, OD. 11, 304 ; HÉS. Th. 203 ; PD. N. 1, 24 ; EUR. Tr. 282 ; HDT. 7, 53, etc., d’où pl.q.pf. ἐλελόγχειν, LUC. Am. 18 ; poét. λελόγχειν, THCR. Idyl. 4, 40. — Autre pf. λέλαχα [λᾰ] d’où 3 pl. λελάχασι [χᾱ] EMPÉD. 373 Stein. — Pass. pf. 3 pl. λελάχαται, PÉRICT. (STOB. 85, 19).

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *leng^h-, obtenir par le sort.

'

fut. λήξομαι Pl. R. 617e; Ion. λάξομαι (cf. λάξις) Hdt. 7.144; aor. ἔλαχον Il. 9.367, etc. ; Ep. ἔλλαχον h.Cer. 87, v.l. for ἔλλαβεν in Theoc. 25.271; Ep. λάχον Il. 4.49, al. ; Aeol. opt. 1 sg. λαχόην Sappho 9 (λαχοίην A.D. Synt. 247.25); for λέλαχον v. infr. IV; pf. εἴληχα A. Th. 376, 423, etc. ; plpf. εἰλήχει Pl. Phd. 107d; poet. and Ion. λέλογχα Pi. O. 1.53, B. 9.39, Emp. 20.3, E. Tr. 282 (lyr.), Hdt. 7.53, Test. ap. D. 21.82, D.H. 4.83, etc., but not in early Att. Prose; 3 pl. λελογχασι(ν) Od. 11.304, Emp. 102, but λελάχασι Id. 115.5; part. λελαχώς Phld. D. 1.17; Dor. 3 sg. λελόγχει Theoc. 4.40; plpf. ἐλελόγχει Luc. Am. 18; — Pass., aor. ἐλήχθην Lys. 17.8, Is. 9.24, D. 38.20; pf. εἴληγμαι E. Tr. 296, D. 30.34; 3 pl. λελάχαται Perict. ap. Stob. 4.28.19 :
c. acc. rei, obtain by lot, of spoils, opp. ἐξαιρεῖσθαι, Od. 14.233, cf. Il. 9.367, etc. ; generally, obtain as one΄s portion, τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς 4.49; λαχόντα τε ληΐδος αἶσαν 18.327; πρὸς δαιμόνων ὄλβον Pi. N. 9.45; μέζονας μοίρας λ. Heraclit. 25; μοῖραν ἴσην, ὡς αὐτοί περ ἐλάγχανον Od. 20.282, cf. Hdt. 7.144; with inf. added, ἔλαχον πολιὴν ἅλα ναιέμεν I had the sea for my portion to dwell in, Il. 15.190, cf. Pi. O. 6.34, A. Eu. 931 (anap.); ἔλαχ’ ἄναξ δούλην σ’ ἔχειν E. Tr. 278, cf. 282 (lyr.); of a deity as presiding over one΄s life, ἐμὲ μὲν Κὴρ… λάχε γεινόμενόν περ Il. 23.79; τῶ σκληρῶ μάλα δαίμονος ὅς με λελόγχει Theoc. 4.40; δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχώς Lys. 2.78; ὦ δαῖμον, ὅς με… εἴληχας Alciphr. 3.49; also, esp. in pf., to be the tutelary deity of a place, protect it. [Πὰν] πάντα λόφον… λέλογχε h.Hom. 19.6; θεοῖσι οἳ Περσίδα γῆν λελόγχασι Hdt. 7.53; παῖ Ῥέας, ἃ πρυτανεῖα λέλογχας Pi. N. 11.1; of Athena, ἣ τὴν ὑμετέραν πόλιν ἔλαχε Pl. Ti. 23d, cf. E. Or. 319 (lyr.), Ph. 1576 (lyr.); metaph, ἀκέρδεια λέλογχεν θαμινὰ κακαγόρος Pi. O. 1.53; freq. of persons who have a post assigned to them by lot, κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερές, ὅς κε λάχῃσι Il. 7.171, cf. 179, 23.354, 862; c. inf., κλήρῳ λάχον ἐνθάδ’ ἕπεσθαι 24.400; so πάλῳ λαχεῖν A. Th. 55, Hdt. 4.94, cf. 3.128; ὡς ἐν πύλαις ἕκαστος εἴληχεν πάλον A. Th. 376; abs., πρὸς Θύμβρης ἔλαχον Δύκιοι had their post assigned near Thymbra, Il. 10.430; ἐπί, ἐν πύλαις λ., A. Th. 423, 451, etc. ; λαχών alone, Hdt. 3.128, etc. ; λ. τινὰ διδάσκαλον have him assigned to one by lot, Antipho 6.11. at Athens, obtain an office by lot, ἀρχὰς λαχεῖν, opp. χειροτονηθῆναι (to be elected), D. 57.25, cf. Ar. Av. 1111; οὐδεμίαν [ἀρχὴν] λαχὼν οὐδὲ χειροτονηθείς Aeschin. 1.106; more freq. c. inf., ὁ τῷ κυάμῳ λαχὼν πολεμαρχέειν he who had the lot to be polemarch, Hdt. 6.109; ἔλαχον πρότεροι ἀποδιδόναι Th. 5.21, cf. 35; λαχὼν… ἱερομνημονεῖν Ar. Nu. 623; λαχόντος βουλεύειν when I became Member of Council by lot, D. 21.111, cf. 59.3, Pl. Grg. 473e; c. gen., λαχεῖν τῶν ἐξιόντων to be chosen by lot as one of…, D. 21.133; also οἱ ταμίαι οἱ λαχόντες IG1². 91.21; λαχεῖν βασιλεύς, ἐπιμελητής, ἱερεύς, etc., Lys. 6.4, Din. 2.10, D. 57.47, etc. ; ἐπίσκοπος τῷ κυάμῳ λαχών Ar. Av. 1022; οἱ πεντακόσιοι <οἱ> λαχόντες τῷ κυάμῳ Lex ap. And. 1.96; abs., κληρούχους τοὺς λαχόντας those on whom the lot fell, Th. 3.50, cf. Pl. Lg. 765c; τοὺς λαχόντας προέδρους SIG 465.6 (Athens, iii BC); rare exc. in Athens, λαχὼν ἱερεύς ib. 762.12 (Dionysopolis, i BC), etc. as Att. law-term, λαγχάνειν δίκην obtain leave to bring a suit (esp. a private suit), prob. because the presiding magistrates decided the order of hearing by lot; λ. δίκην τινί against one, Pl. Euthphr. 5b, Lg. 938b, cf. Aeschin. 2.99; ἔγκλημά τινι D. 34.16; τὸν εἰληχότα τοῦ κλήρου τὴν δίκην the person suing for the inheritance, Is. 8.3; without τὴν δίκην, εἴληχε μὲν αὑτῷ τῆς θυγατρὸς τῆς Εὐκτήμονος ὡς οὔσης ἐπικλήρου he has claimed Euctemon΄s daughter…, Id. 6.46, cf. D. 48.20; λ. τινὶ τοῦ συμβολαίου Lys. 17.3; λ. φόνου ἐμαυτῷ D. 21.120; also λ. τῷ υἱεῖ τῆς ἐπικλήρου prosecute the claim on his son΄s behalf, And. 1.121, cf. 124; λ. δίκην τινὶ εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας χιλίων ταλάντων ὑπέρ τινος D. 59.98, cf. Isoc. 16.2; abs., λ. πρὸς τὸν ἄρχοντα Is. 11.33; metaph, τοῦ σώματος [τῇ ψυχῇ] δίκην λαχόντος Democr. 159; — Pass., πρὸς οὓς αἱ δίκαι ἐλήχθησαν Lys. 17.8; πρὸ τοῦ τὴν δίκην ληχθῆναι D. 54.28; impers., τούτοις λαγχάνεται proceedings are taken, Id. 23.76.
II. c. gen. partit., become possessed of a thing, ὥς κεν Ἀχιλλεὺς δώρων ἐκ Πριάμοιο λάχῃ Il. 24.76; ἔλαχον κτερέων Od. 5.311, cf. Thgn. 934, Pi. I. 8 (7).69, Fr. 75.6, B. 1.56, 9.39, Lyr.Adesp. 53, Emp. 102, 115.5, Democr. 21; εὖ πραπίδων λαχόντα A. Ag. 380 (lyr.); χρυσῆς… τιμῆς λαχεῖν S. Ant. 699; οὔ τι μὴ λάχωσι τοῦδε συμμάχου Id. OC 450; γέννας ἀφθίτου λαχόντες Id. Fr. 278; διπλοῦ βίου λαχόντες E. Supp. 1086; πατρῴων οὐ λαχών not having obtained thy patrimony, Id. Tr. 1192; τῆς εὐπρεπεστάτης τελευτῆς Th. 2.44; δείπνου τε καὶ ὕπνου λαγχάνομεν X. Hier. 6.9; also χθονὸς λαχεῖν τοσοῦτον ἐνθανεῖν μόνον S. OC 790; γάμου μέρος λαχοῦσα Id. Ant. 918; τύμβου κοινὸν εἰληχὼς μέρος Id. El. 1135; τῆς γῆς τὸ πρὸς Νότον εἴληχε Παλλάς Id. Fr. 24.8.
III. abs., draw lots, κατάστασις ἡ διὰ τοῦ λαγχάνειν γιγνομένη Isoc. 7.23, cf. D.S. 4.63, etc. ; περί τινος D. 21 Arg. 2 §§ 3, 4, Ev. Jo. 19.24.
IV. causal only in Ep. redupl. aor. λέλαχον, put in possession of a thing, grant one the rights of…, ὄφρα πυρός με Τρῶες… λελάχωσι θανόντα Il. 7.80, cf. 15.350, 23.76; later this aor. is used intr. in AP 7.341 (Procl.).
V. intr., fall to one΄s lot or share, ἐς ἑκάστην [νῆα] ἐννέα λάγχανον αἶγες nine goats were allotted to each, Od. 9.160; αἰὼν δυσαίων ἔλαχεν E. Hel. 214 (lyr.); ὅσοις… τὸ σωφρονεῖν εἴληχεν Id. Hipp. 80; τὸ λαχὸν μέρος ἑκάστῳ τῷ θεῷ Pl. Lg. 745e, cf. Epin. 992d; τὴν πρὸς Νότον λαχεῖν φασι Δευκαλίωνι Str. 9.5.23.

(ΛαΧ), fut. λήξομαι, z.B. Plat. Rep. X.617e, ion. λάξομαι, Her. 7.144 ; aor. ἔλαχον, λαχεῖν, u. mit veränderter Bdtg λέλαχον(s. unten), perf. εἴληχα, ion. p. u. Sp. λέλογχα, Luc. amor. 18 ; auch in einem Dokument, Dem. 21.82 ; ὅς μ' ἐλελόγχει, Theocr. 4.40 ; aber εἴλᾱχας 16.84 ; λελάχασι, Empedocl. 5 ; pass. εἴληγμαι, Isocr. 17.22 ; Eur. Troad. 296, nach conj., wie Dem. 30.34, wo v.l. εἴλεγμαι ; aor. ληχθῆναι, Isae. 9.24. – Adj. verb. ληκτέον, Isae. 7.23,
1) durchs Loserhalten, durch das Geschick oder durch Zufall erlangen, als seinen Anteil zuerteilt erhalten, κλήρῳ νῦν πεπάλαχθε διαμπερὲς ὅς κε λάχῃσι, Il. 7.171, vgl. 23.353 ; ἤτοι ἐγὼν ἔλαχον πολιὴν ἅλα ναιέμεν αἰεί, 15.190, ich bekam (bei der Verlosung der Welt) das Meer zum Anteil, darin zu wohnen ; Κὴρ λάχε γεινόμενον, die Ker bekam ihn bei seiner Geburt zu ihrem Anteil, Il. 23.79 ; Ap.Rh. 2.258, u. so oft von Göttern, die ein Land oder eine Stadt bei der Verteilung der Erde erlangt haben, es inne haben u. beschützen ; von der Athene, ἣ τήν τε ὑμετέραν πόλιν ἔλαχεν, Plat. Tim. 23d ; von der Adrastea, ἣ τάδε πάντα πρὸς μακάρων ἔλαχεν, Antimach. bei Harp.; vgl. noch Eur. ποτνιάδες θεαί, ἀβάκχευτον αἳ θίασον ἐλάχετε, Or. 319, vgl. 963 ; ψυχρὰν λοιβάν, ἃν ἔλαχ' ᾍδας Phoen. 1576 ; δαίμονες οἳ τοὺς πατέρας ἡμῶν λελόγχατε Dion.Hal. 4.83 ; τῶν μέτα παλλόμενος κλήρῳ λάχον ἐνθάδ' ἕπεσθαι Il. 24.400 ; allgemeiner, τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς, 24.70 u. öfter ; λαχὼν πρὸς δαιμόνων ὄλβον, Pind. N. 9.45 u. öfter ; c. inf., λάχε τ' Ἀλφεὸν οἰκεῖν, Ol. 6.34 ; ὡς πάλῳ λαχὼν ἕκαστος αὐτῶν πρὸς πύλας ἄγοι λόχον, Aesch. Spt. 55, 119 u. öfter ; Ἑλλάδα κλήρῳ λαχοῦσα γαῖαν, Pers. 183 ; Ἕκτορος μόνος μόνου λαχών τε κἀκέλευστος ἦλθ' ἐναντίος, Soph. Aj. 1263 ; κλήρῳ λαχόντες, Eur. Heracl. 36 ; τίνα πότμον εἴληχε βιότου ; welches Lebensgeschick ist sein Los ? I.T. 914 u. öfter ; ἐπί σκοπος ἥκω δεῦρο, τῷ κυάμῳ λαχών, Ar. Av. 1022 ; in Prosa, παλλομένων δὲ λαγχάνει ἐκ πάντων Βαγαῖος, Her. 3.128 ; πάλῳ λαχεῖν, 4.94, 153 u. öfter ; Xen. Mem. 3.9.10 u. A. – Dah. auch ohne Casus, wie in der aus Ar. angeführten Stelle, bes. durchs Los erwählt, bestimmt werden, αὐτὰρ τοὺς ἄλλους κλήρῳ πεπαλάχθαι ἄνωγον – οἱ δ' ἔλαχον, τοὺς ἄν κε καὶ ἤθελον αὐτὸς ἑλέσθαι, Od. 9.331 ff., eigtl. die zogen das Los ; vgl. Il. 10.430, 23.354 ; so ist auch Od. 9.160 zu nehmen : ἐς ἑκάστην (νῆα) ἐννέα λάγχανον αἶγες, d.i. neun Ziegen kamen durchs Los auf jedes Schiff ; τὸ λαχὸν μέρος, Plat. Legg. V.745e ; bes. in Athen bei allen Aemtern, zu denen man durchs Los bestimmt wurde, teils c. nom., ἐπιμελητὴς λαχών, Din. 2.10 ; βασιλεύς, Lys. 6.4 ; ἱερεύς, Dem. 57.47 ; οὔτ' ἔλαχε τειχοποιός, οὔτ' ἐχειροτονήθη ὑπὸ τοῦ δήμου, Aesch. 3.28 ; u. so οἱ λαχόντες δικασταί, βουλευταί, die durchs Los gewählten Richter, Ratsherren, u. so in andern Casus, τῷ λαχόντι βασιλεῖ, Plat. Polit. 290e ; – teils c. inf., λαχὼν ἱερομνημονεῖν, Ar. Nub. 624 ; Her. 6.109 ; Plat. Gorg. 473e ; βουλεύειν, Dem. 59.3 u. A. – Seltener c. acc., ἀρχὰς ἔλαχε καὶ ἦρξε δοκιμασθείς, er erhielt Aemter durch das Los, wurde zu Staatsämtern gewählt, Dem. 57.25.
2) τινός, einer Sache teilhaftig werden, erlangen, ἔλαχον κτερέων, Od. 5.311 ; δώρων ἔκ τινος Il. 24.76 ; Theogn. 914 ; Δωρίων ἔλαχεν σελίνων Pind. I. 7.64 ; οὐχ ἥδε χρυσῆς ἀξία τιμῆς λαχεῖν Soph. Ant. 699 ; τάφου τε μοίρας καὶ κτερισμάτων Eur. Suppl. 309 ; so einzeln bei Folgenden ; οἳ ἂν τῆς εὐπρεπεστάτης λάχωσι τελευτῆς Thuc. 2.44 ; den gen. erklären Vrbdgn wie τῆς ἐμῆς χθονὸς λαχεῖν τοσοῦτον ἐνθανεῖν μόνον, Soph. O.C. 794 ; τοῦ γάμου μέρος λαχοῦσα, Ant. 909 ; – bes. durch Erbschaft erlangen, erben, denn das Erbe selbst heißt κλῆρος, πατρῴων οὐ λαχών, Eur. Troad. 1192 ; κλήρου ληκτέον αὐτοῖς, Isae. 3.2 ; ἔλαχε τοῦ ἡμικληρίου, Dem. 48.20 u. A.; vgl. ᾧ (υἱῷ) λαχεῖν ἠξίωσε τῆς Ἐπιλύκου θυγατρός, Andoc. 1.124.
3) in der attischen Gerichtssprache, λαγχάνειν δίκην τινί, Einem den Prozeß machen, ihn verklagen, weil die Richter für einen Prozeß u. die Reihefolge der Prozesse durchs Los bestimmt wurden, Plat. Euthyphr. 5b u. oft in Legg., wie bei den Rednern ; δίκη εἰληγμένη, Isocr. 17.22, wie Dem. 30.34 ; αἱ δίκαι ἐλήχθησαν, Lys. 17.8 ; πρὶν τὴν δίκην ληχθῆναι, Dem. 54.28, vgl. 38.20 ; auch τὸ ἔγκλημα ὃ ἔλαχον αὐτῷ πέρυσιν, Dem. 34.16 ; πρὸς τὸν βασιλέα u. ä., den Prozeß beim Archon βασιλεύς anhängig machen, 47.69 ; ähnlich λαγχάνειν δίκην τοῖς Λακεδαιμονίοις εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας, 59.98.
4) Der aor.2 in der Form λέλαχον hat bei Hom. die faktitive Bdtg : Einen einer Sache teilhaftig werden lassen, ὄφρα πυρός με Τρῶες – λελάχωσι θανόντα, Il. 22.342, wie 15.349 ; ἐπήν με πυρὸς λελάχητε, 23.75, wo die Alten geradezu θάψητε erklären. Dieselbe Form ist aber = ἔλαχον, Procl. 6 (VII.341), αἴθε δὲ καὶ ψυχὰς χῶρος ἕεις λελάχοι.

λαγχάνω
[in LXX: 1Ki.14:47 (לָכַד, see Th., Gr., 38), Wis.8:19, 3Mac 61 * ;]
__1. to obtain by lot, to obtain (in cl., with genitive): with inf. art. (B1., § 36, 3; 71, 3), Luk.1:9; with accusative of thing(s), Act.1:17, 2Pe.1:1.
__2. to draw lots: before περί, Jhn.19:24
(AS)