'οντος (ὁ) :
   I lion, IL. 5, 782, etc. ; OD. 4, 335, etc. ; fig. c. symbole :
      1 de cruauté : Ζεύς σε λέοντα γυναιξὶ θῆκε, IL. 21, 483, Zeus a fait de toi un lion pour les femmes, en parl. d’Artémis, qui frappe de ses flèches les femmes ;
      2 de force ou de courage, ESCHL. Ag. 1259 ; EUR. Or. 1401, etc. ; AR. Th. 514 ; οἴκοι μὲν λέοντες, ἐν μάχῃ δ' ἀλώπεκες, AR. Pax 1189, lions chez eux, dans le combat renards ; ἀντὶ λέοντος πίθηκον γενέσθαι, PLAT. Rsp. 590 b, au lieu de lion devenir singe ;
   II p. anal. :
      1 lion, constellation, ARAT. 174 ;
      2 lion de mer, sorte d’écrevisse, DIPH. SIPHN. (ATH. 106 c) ;
      3 serpent, NIC. Th. 454 ;
      4 sorte de lèpre, ARÉT. Caus. m. diut. 2, p. 69, 14 ;
      5 plante, DIOSC. 2, 171 ;
      6 danse, ATH. 629 f ;
   III peau de lion, LUC. H. conscr. 10.

➳ Dat. pl. épq. λείουσι, IL. 5, 782 ; 15, 592. Dans ces deux passages, la finale brève antérieure allongée devant λείουσι = *λλείουσι p. *λϝέουσι, de *λέϝουσι, λέων supposant *λέϝων, d’où *λϝέων comme le prouve une inscription attique sur un vase du 7^e/6^e siècle av. J.C. où se lit encore un coppa : λϙέων, v. Meisterh. p. 64, 11.

Étym. probabl. emprunt sémitique ; cf. λῖς, fém. λέαινα ; lat. leō est un emprunt.

'

οντος, ὁ, Ep. dat. pl. λείουσι Il. 5.782, etc., λεόντεσσι IG 12(2).285 (Mytil., prob.) : — lion, ὠμοφάγοι λ. Il. l.c. ; αἴθων 18.161; χαροποί Od. 11.611; ὀρεσίτροφος 6.130, cf. Hdt. 7.126; cf. λίς ; metaph, of Artemis, σὲ λέοντα γυναιξὶ Ζεὺς θῆκεν Zeus made thee a lion toward women (because she was supposed to cause their sudden death), Il. 21.483; used of savage persons, A. Ch. 938 (lyr.); but also, of brave men, Id. Ag. 1259, E. Or. 1401 (lyr.), 1555; of a baby, Ar. Th. 514 (but by way of contrast, of a coward, λέοντ’ ἄναλκιν, of Aegisthus, A. Ag. 1224); οἴκοι μὲν λέοντες, ἐν μάχῃ δ’ ἀλώπεκες Ar. Pax 1189 (lyr.); ἀντὶ λέοντος πίθηκον γίγνεσθαι Pl. R. 590b; ξυρεῖν ἐπιχειρεῖν λέοντα, of a dangerous undertaking, ΄to bell the cat΄, ib. 341c. Leo, the sign in the Zodiac, Eudox. ap. Hipparch. 1.2.8, Euc. Phaen. p. 12 M., Arat. 148, IG 14.1307. = λεοντῆ, lion΄s skin, Luc. Hist. Conscr. 10. as an ornament, BGU 387ii5 (ii AD). a kind of crab, Diph. Siph. ap. Ath. 3.106c, Ael. NA 14.9. a kind of serpent, Nic. Th. 463, f.l. in Artem. 2.13. = λεοντίασις, Aret. SD 2.13. a kind of dance, Ath. 14.629f, Poll. 4.104. title of grade of initiates in the mysteries of Mithras, Porph. Abst. 4.16. a sea-monster, Ael. NA 9.49, Oppian. H. 1.367, Nonn. D. 1.273. = ὀροβάγχη, Dsc. 2.142, Gp. 2.42 tit.

οντος, ὁ,
1) der Löwe, Hom. u. Folgde ; er heißt bei Hom. ὀρεσίτροφος, Od. 6.130, αἴθων, 18.161, ἠϋγένειος, 18.318, χαροπός, Od. 11.610, κρατερός, u. ä. ἐρίβρομος, βαρύκομπος u. βαρυφθέγκτης Pind. Ol. 10.21, P. 5.58 ; ὠμηστής, Aesch. Ag. 801, wie ὠμοφάγος, Il. 5.782. – Oft übertr., wie bei uns, οἴκοι μὲν λέοντες, ἐν μάχῃ δ' ἀλώπεκες, Ar. Pax 1189 u. a. D.; auch Plat. sagt ὅταν τις τὸ θυμοειδὲς ἐθίζῃ ἐκ νέου ἀντὶ λέοντος πίθηκον γενέσθαι, Rep. IX.590b. – Hom. auch von der Artemis, Ζεύς σε λέοντα γυναιξὶ θῆκε, Zeus machte dich den Weibern zum Löwen, d.i. zur Verderberin, Il. 21.483, denn plötzliche Todesfälle der Frauen schrieb man der Artemis zu. – sprichwörtlich λέοντα ξυρεῖν, Plat. Legg. IV.707a, u. λέων ξίφος ἔχων, Paroem. App. 3.64. Die poet. Formen λείων u. λῖς s. besonders. – Auch als Himmelszeichen, Arat. 147 ; = λεοντῆ, Luc. hist.conscr. 10.
2) eine Krebsart, μείζων τοῦ ἀστακοῦ, Ath. III.106c ; – eine Schlangenart, Nic. Ther. 464 ; – eine Krankheit, Aret.; – ein Tanz, Ath. XIV.629f ; Poll. 4.104.
   3) λέοντες heißen die dem Mithras zum Dienste geweihten Männer, ὕαιναι die Weiber, Porphyr.
S. auch nom. pr.

λέων, -οντος, ὁ
[in LXX chiefly for אֲרִי, אַרְיֵה, also for כְּפִיר, etc. ;]
a lion: Heb.11:33, 1Pe.5:8, Rev.4:7 9:8, 17 10:3 13:2; metaph., 2Ti.4:17, Rev.5:5.†
(AS)