ης (ἡ) :
      1 bourg, village, HÉS. Sc. 18 ; THC. 3, 94 ; PLAT. Leg. 627 a, Rsp. 475 d ; à Sparte, équivalent du dème attique, ARSTT. Poet. 3, 6 ;
      2 quartier d’une ville, ISOCR. 149 a ; PLAT. Leg. 746 d.

Étym. Orig. inconnue.

ἡ, unwalled village, opp. fortified city (said to be Dor. = Att. δῆμος, Arist. Po. 1448a36, cf. κωμῳδία), Hes. Sc. 18, Hdt. 5.98; opp. πόλις, Pl. Lg. 626c; κατοικῆσθαι κατὰ κώμας Hdt. 1.96; πόλεσιν ἀτειχίστοις καὶ κατὰ κ. οἰκουμέναις formed of scattered villages, Th. 1.5; πόλεως… κατὰ κ. τῷ παλαιῷ τῆς Ἑλλάδος τρόπῳ οἰκισθείσης ib. 10, cf. 3.94; διοικίζεσθαι κατὰ κώμας X. HG 5.2.5; κατὰ κ. κεχωρισμένοι Arist. Pol. 1261a28.
quarter, ward of a city, διελόμενοι τὴν μὲν πόλιν κατὰ κώμας, τὴν δὲ χώραν κατὰ δήμους Isoc. 7.46, cf. Pl. Lg. 746d.

ἡ, Dorf, Flecken ; ein offener Ort, in welchem mehrere Familien in besonderen Wohnungen leben und eine Gemeinde bilden, im Ggstz der mit Mauern umschlossenen Stadt, eigtl. dorisch (Arist. poet. 3.6 οἱ Πελοποννήσιοι κώμας τὰς περιοικίδας καλεῖν φασιν), dem att. δῆμος entsprechend ; Hes. Sc. 18 ; προσπίπτοντες πόλεσιν ἀτειχίστοις καὶ κατὰ κώμας οἰκουμέναις Thuc. 1.5, vgl. 1.10, 3.94 ; im Ggstz von πόλις Plat. Legg. I.626c ; οἰκίαν καὶ κώμην καὶ πόλιν ἔχειν ib. 627a, vgl. Rep. V.475d ; φρατρίας καὶ δήμους καὶ κώμας Legg. V.716d ; Xen. u. Folgde. – Auch ein Quartier, ein Viertel in einer Stadt, vicus, B.A. 274.30 ; διελόμενοι τὴν μὲν πόλιν κατὰ κώμας, τὴν δὲ χώραν κατὰ δήμους Isocr. 7.46. – Nach Philoxen. bei St.B. v. κώμη von κοιμᾶσθαι, ἐν ταῖς μακραῖς ὁδοῖς μέσα χωρία ἔκτισαν πρὸς τὸ κοιμᾶσθαι νυκτὸς ἐπιγιγνομένης.

κώμη, -ης, ἡ
[in LXX for בַּת, חָצֵר, עִיר, etc. ;]
a village or country town, prop, as opp. to a walled city: Mat.14:15, Mrk.6:6, al.; πόλεις καὶ κ., Mat.9:35, al.; with the name added, Βηθλεέμ, Jhn.7:42; Βηθανΐα, Jhn.11:1; with the name of the district, τὰς κ. Καισαρίας, Mrk.8:27; Σαμαρειτῶν, Luk.9:52, Act.8:25
(AS)