ατος (τὸ) [ῡ]
      1 obstacle, empêchement, EUR. Ion 862 ; PLUT. Num. 8 ; τινος, PLAT. Crat. 418 c, à qqe ch. ; θεῖον, THC. 5, 30, empêchement venant des dieux ; avec l’inf. THC. 4, 67 ; avec μή et l’inf. THC. 1, 16 ;
      2 obstacle, défense : τινος, HDN 1, 17, 23, contre qqe ch.

Étym. κωλύω.

ατος, τό, hindrance, τί γὰρ ἐμπόδιον κ. ἔτι μοι ; E. Ion 862 (anap.); κ. θεῶν ἢ ἡρώων Th. 5.30; βασιλικὸν κ. PFrankf. 1.100 (iii BC); pl., κωλύματα καὶ βλάβαι D.H. 9.9; c. inf., hindrance against, ἅμαξα κ. οὖσα προσθεῖναι [τὰς πύλας] Th. 4.67; κωλύματα μὴ αὐξηθῆναι [τὸ Ἑλληνικόν] Id. 1.16; c. gen., κ. φορᾶς impediment to motion, Pl. Cra. 418e; ἐνεργείας Ocell. 4.12; c. dat., [τῷ αἵματι] Hp. Flat. 8; κ. καὶ σίνος πρὸς εὐκαρπίαν Thphr. CP 2.7.5.
defence against a thing, σβεστήρια κ. Th. 7.53; c. gen., κ. δηλητηρίων Hdn. 1.17.10.

[ῡ], τό, das Hindernis, die Abhaltung, Schwierigkeit ; τί γὰρ ἐμπόδιον κώλυμ' ἔτι μοι Eur. Ion 862 ; κώλυμα οὖσα προσθεῖναι, = κωλύουσα, Thuc. 4.67 ; auch κωλύματα ἐπεγένετο μὴ αὐξηθῆναι, Hindernis am Wachstum, 1.16 ; κώλ. θεῖον 5.30 ; φορᾶς Plat. Crat. 418c ; Xen. Hell. 7.5.12 ; Sp., μὴ κωλύματα καὶ βλάβαι γένωνται Dion.Hal. 9.9 ; Plut. Num. 8 ; auch κώλυμα δηλητηρίων, ein Schutzmittel gegen Gift, Hdn. 1.17.23.

1. a hindrance, impediment , (Euripides)
2. a defence against a thing, precaution , (Thucydides) (ML)