εος-ους (τὸ) [ῠ]
      1 creux d’un navire (carène) ANTH. 9, 84 ; d’un bouclier, ESCHL. Sept. 495 ; d’une cuirasse, AR. Pax 1224 ;
      2 objet creux (vase, coupe, etc.) ESCHL. Ag. 322 ; SOPH. El. 1142, etc. ; κ. πλεκτόν, EUR. Ion 37, corbeille ;
      3 ce qui recouvre ou enveloppe : τὸ τῆς ψυχῆς κ. PLAT. Tim. 44 a, l’enveloppe de l’âme, le corps ; d’où abs. le corps, SOPH. Tr. 12 ; particul. le tronc du corps, ARSTT. H.A. 1, 7, 1.

Étym. indo-europ. *(s)kHu-t-, couverture, peau ; cf. σκῦτος, ἐγκυτί, lat. cutis, all. Haut.

[ῠ], εος, τό, (< κύω) hollow, κύκλου, of a shield, A. Th. 495; ἀσπίδος E. Fr. 185; θώρηκος Ar. Pax 1224; περίπλευρον κ. E. El. 473 (lyr.); λέβητος Id. Cyc. 399; τρίποδος Id. Supp. 1202; κύλικος Pl.Com. 189; λοπάδος Xenarch. 1.10; hold of a ship, Plb. 16.3.4.
2. vessel, jar, A. Ag. 322, 816, S. El. 1142, etc. ; πλεκτὸν κ.
basket, E. Ion 37; κοιλοσώματον κ. Antiph. 52.2.
3. of any hollow container, τὸ τῆς κεφαλῆς κ. Pl. Ti. 45a; τὸ ὄπισθεν κ.
occiput, Arist. PA 56b26; τοῦ θώρακος τὸ κ., i.e. the chest, Pl. Ti. 69e; ποδῶν κ. Achae. 4.4 (leg. πλευρῶν)· τὸ ἄνω κ. Arist. GA 742b14 (also of plants, = αἱ ῥίζαι, 741b35, al.); τὸ λοιπὸν ἅπαν κ., of the uterus, Gal. UP 14.14, cf. Sor. 1.9; of the fourth stomach of the ox, Phlp. in APo. 417.14; τὸ τῆς ψυχῆς κ., i.e. the body, Pl. Ti. 44a; hence, abs., body, ἀνδρείῳ κύτει S. Tr. 12; trunk, διὰ παντὸς τοῦ κ. Pl. Ti. 74a; τὸ ἀπ’ αὐχένος μέχρι αἰδοίων κ. Arist. HA 491a29, cf. PA 686b14; τὸ ὅλον κ. τοῦ σώματος D.S. 1.35, cf. Archig. ap. Gal. 13.262; metaph, of the πόλις, Pl. Lg. 964e; τὸ σύμπαν τῆς πόλεως κ. τείχεσιν ἠσφάλισται Plb. 5.59.8.
4. κ. ἀστέριον starry vault of heaven, Vett.Val. 172.32.

τό, übh. was Etwas in sich faßt, aufnimmt, κύω, Höhlung, Raum, Wölbung ; von der Schildwölbung, περίδρομον κύτος κοιλογάστορος κύκλου Aesch. Spt. 477 ; Gefäß, Urne, τῷ δ' ἐναντίῳ κύτει ἐλπὶς προσῄει Ag. 790, vgl. 313 ; σμικρὸς προσήκεις ὄγκος ἐν σμικρῷ κύτει, Aschenurne, Soph. El. 1131 ; τρίποδος ἐν κοίλῳ κύτει Eur. Suppl. 1201 ; πλεκτόν Ion 37, λέβητος Cycl. 398 ; θώρακος Ar. Pax 1224 ; τῆς κοιλίας, Bauchhöhle, Hices. bei Ath. III.87d ; sp.D., γαστρός Nic. Al. 123 u. A.; πλαγκτὸν νηὸς κύτος, der Schiffsbauch, Antiphan. 6 (IX.84), wie Archimel. 1 (APP 15); vgl. Pol. 16.3.4 ; – in Prosa ; τὸ τῆς κεφαλῆς κύτος Plat. Tim. 45a ; θώρακος, Brusthöhle, 69e ; vgl. Arist. H.A. 1.7 ; DS. 1.35 ; – Achaeus bei Ath. X.414d sagt auch ποδῶν κύτος χρίουσιν ; – auch τὸ τῆς ψυχῆς ἅπαν κύτος, der ganze Umfang der Seele, das Ganze der Seele, Plat. Tim. 44a ; ὡς αὐτῆς τῆς πόλεως οὔσης τοῦ κύτους Legg. XII.964e, womit Pol. 5.29.8 zu vgl., wo τὸ σύμπαν τῆς πόλεως κύτος τείχεσιν ἠσφάλιστο im Ggstz von προάστειον gesagt ist. – Lycophr. braucht es für Fell, 1316.

1. the hollow of a shield or breastplate, (Aeschulus Tragicus)
2. any vessel, a vase, jar, urn , (Aeschulus Tragicus), etc.; πλεκτὸν κ. a basket, (Euripides)
3. anything that contains the body , (Sophocles Tragicus) (ML)