εως et ιδος (ἡ) poche gonflée, d’où :
   I vessie, càd. :
      1 vessie, organe du corps, IL. 5, 67 ; 13, 652 ; PLAT. Tim. 91 a ; ARSTT. H.A. 1, 2, etc. ;
      2 vessie préparée, AR. Nub. 405 ;
   II poche ou sac de peau, AR. fr. 425 ;
   III poche au-dessus des yeux, ARSTT. Physiogn. 6, 25 (plur. κύστιδες).

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *ḱues-, siffler, soupirer, cf. sscr. śvas-iti ; autrement p.-ê. pré-grec.

εως, ιος, also ιδος Aen.Tact. 31.12 (cf. infr. II), ἡ ; (< κύω): — bladder, Il. 5.67, 13.652, S. Fr. 394, Hp. Art. 41, Pl. Ti. 91a, Ph. Bel. 102.40, etc. ; ὥσπερ κύστιν φυσᾶν, of the wind swelling out the clouds, Ar. Nu. 405; κ. ὑεία used as a pouch, Id. Fr. 504; οἴνου κύστεις μεστάς Phanod. 19.
II. in pl. κύστιδες, bags under the eye, Arist. Phgn. 811b14; sg., Adam. 1.22.
III.
ulcer on horse΄s back, Hippiatr. 26.

εως u. ιδος, ἡ (κύω), Harnblase, Il. 5.66, 13.652 ; μαλλόδετοι Soph. fr. 462 ; vgl. Schol. Eur. Phoen. 1256 ; Plat. Tim. 91a ; Arist. H.A. 1.2 u. a.Sp.; – übh. ein Beutel, aus einer Schweinsblase gemacht, ὑεία Ar. frg. 425 bei Poll. 10.151 ; ein Schlauch, Ath. I.20a. – Beutel am Auge, οἷς τὸ ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν οἷον κύστιδες προκρέμανται Arist. physiogn. 6.