seul. nom. et acc. (τὸ) :
      1 trouvaille, proie, butin, IL. 17, 272, etc. ; OD. 5, 473 ; 15, 480, etc. ; joint à ἕλωρ, IL. 5, 488 ; OD. 3, 271 ;
      2 intrigant, tripoteur, AR. Av. 430.

Étym. κύρω.

ατος, τό, (< κύρω) that which one meets with or finds; hence, booty, prey, spoil, κ. γίγνομαι, c. dat., ἀνδράσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένησθε Il. 5.488; κυσὶ κύρμα γενέσθαι 17.272; οἰωνοῖσιν ἕλωρ καὶ κ. γ. Od. 3.271; θήρεσσιν 5.473; φώκῃσι καὶ ἰχθύσι 15.480. of a person, one who gets booty, swindler, Ar. Av. 431.

τό, das worauf man stößt, trifft, was man findet, erlangt, Fang, Raub, Beute ; ἀνδράσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένησθε Il. 5.488 ; so auch 17.151 ; κυσί, οἰωνοῖς, θήρεσσι, ἰχθύσι, 17.272, Od. 3.271, 5.473, 15.480. Bei Ar. Av. 430 heißt ein betrügerischer u. gewandter Mensch σόφισμα, κύρμα, τρίμμα, worauf sich wohl Hesych. Erkl. ἐπίτευγμα, πολλοῖς ἐγκεκυρηκὼς πράγμασι bezieht, der sich viel umgesehen hat.
Ueber den Akzent vgl. Lobeck Paralip. 398, 414.