α ou ος, ον :
   I qui est en bon ordre, bien ordonné, bien réglé, d’où :
      1 au mor. en parl. de pers. prudent, sage, décent, convenable, de mœurs bien réglées, honnête, joint à δίκαιοι καὶ σοφοί, AR. Pl. 89 ; à σώφρων, LYS. 163, 22 ; à φρόνιμος, PLAT. Phæd. 108 a ; κ. ἐν διαίτῃ, PLAT. Rsp. 408 a, qui suit un régime de vie bien ordonné ;
      2 qui s’acquitte régulièrement de ses devoirs : πρὸς τοὺς θεούς, PLAT. Conv. 193 a, envers les dieux ; particul. en parl. de citoyens, régulier, ATT. ;
      3 décent, modeste, XÉN. Mem. 3, 11, 14 ; τὸ κόσμιον, SOPH. El. 872 ; PLAT. Leg. 802 e, décence, modestie ;
      4 paisible, calme, en parl. d’un malade, HPC. Acut. 395 ;
   II qui erre ou vit à travers le monde, citoyen du monde entier, cf. κοσμοπολίτης, PLUT. M. 600 f.

• Cp. -ώτερος, ISOCR. 398 c ; sup. -ώτατος, PLAT. Rsp. 564 e.

Étym. κόσμος.

α, ον, (-ος, ον, Gal. 16.606, Sor. 1.3), well-ordered, regular, moderate, δαπάνη Pl. R. 560d; οἴκησις Id. Criti. 112 c; κόσμιόν ἐστι, c. inf., is a regular practice, Ar. Pl. 565. of persons, orderly, well-behaved, δίκαιοι καὶ σοφοὶ καὶ κ. ib. 89; κ. καὶ σώφρων Lys. 21.19; κ. καὶ εὔκολοι Pl. R. 329 d; κ. καὶ φρόνιμος ψυχή Id. Phd. 108 a; χρηστὸς εἶ καὶ κ. Nicopho 16; ἥτις ἐστὶ κοσμία γυνή Anaxandr. 56, cf. Arist. Pol. 1277b23; κ. ἐν διαίτῃ Pl. R. 408 b; πρὸς τοὺς θεούς Id. Smp. 193 a; οἱ κοσμιώτατοι φύσει Id. R. 564 e; of a patient, quiet, Hp. Acut. 65; freq. in Oratt., of honest, orderly citizens, Lys. 26.3, etc. ; τοὺς πολίτας ιωτέρους ποιεῖν Isoc. 20.18; modest, ὁμιλία X. Mem. 3.11.14 (Sup.); τὸ κ.
decency, order, S. El. 872, Pl. Lg. 802 e. Adv. κοσμίως regularly, decently, Ar. Pl. 709, 978, al. ; κ. ἔχειν Pl. Phd. 68 c; κ. ἥκομεν as befits us, Id. Sph. 216 a; κ. βιοῦν Lys. 3.6; Comp. -ιώτερον, βεβιωκέναι Isoc. 15.162; Sup. -ώτατα, τὰς συμφορὰς φέρειν Lys. 3.4. Subst. κόσμιος, ὁ, (κόσμος IV) = κοσμοπολίτης, Plu. 2.600 f, Arr. Epict. 1.9.1.

ordentlich, im geregelten, ordentlichen Zustande ; bes. in sittlicher Beziehung, ruhig u. mäßig, in Bezug auf Begierden u. Leidenschaften, sittsam, ehrbar ; Ar. Plut. 89 vrbdt δικαίους καὶ σοφοὺς καὶ κοσμίους ; Plat. κόσμιοι καὶ εὔκολοι, Rep. I.329d ; πρὸς τοὺς θεούς Symp. 193a ; ἡ κοσμία τε καὶ φρόνιμος ψυχή Phaed. 108a ; ἄνδρας κοσμίους ἐν διαίτῃ Rep. III.408a ; κοσμία δαπάνη, δίαιτα, VIII.560d, epist. VII.340e ; οἴκησις Critia. 112c. Bei den Rednern oft als Lob eines guten, ehrbaren Bürgers, Lys. 1.26, 7.41, 22.19 ; δικαίας καὶ κοσμίας ἐπιθυμῶν πολιτείας Isocr. 7.70 ; κόσμιοι στρατιῶται καὶ πειθόμενοι Xen. An. 6.6.32 ; ὁμιλία, keuscher, ehrbarer Umgang, Mem. 3.11.14. – Τὸ κόσμιον, Ehrbarkeit, Anstand, Plat. Legg. VII.802e ; vgl. Soph. τὸ κόσμιον μεθεῖσα, El. 860. S. κοσμίον.
• Adv. κοσμίως ; Ar. Plut. 709, 978 ; κοσμίως ζῆν, im Ggstz von ἀτάκτως, ordentlich leben, Isocr. 2.31 ; κοσμίως πάντα πράττειν καὶ ἡσυχῇ Plat. Charm. 159b ; βαδίζειν Luc. Hermot. 18.
Bei Plut. exil. 5 = Weltbürger, κοσμοπολίτης.

κόσμιος, -ον (in cl. -α, -ον),
(< κόσμος), [in LXX: Ecc.12:9 (תָּקַן)* ;]
orderly, decent, modest: 1Ti.2:9 (WH, mg., -ίως, which see) 1Ti.3:2.†
(AS)