ης (ἡ) :
   I. 1 jeune fille, càd. jeune vierge, IL. 16, 7 ; ESCHL. Pr. 647, etc. ; SOPH. Ant. 769 ; EUR. Hec. 485 ; XÉN. Lac. 1, 3 ; PLAT. Criti. 113 d, etc. ; p. opp. à ἐζευγμένη, SOPH. Tr. 536 ; παῖς κ. AR. Lys. 595 ; DÉM. 540, 4 ; παρθενικὴ κ. EUR. (ATH. 61 b) jeune vierge, particul. la jeune vierge, nom de Perséphonè (v. Κόρη), ou du Sphinx dont le corps était en partie celui d’une jeune femme, SOPH. O.R. 509 ; au plur. les vierges, càd. les Nymphes, PD. P. 3, 138 ; EUR. Rhes. 919, H.f. 785, etc. ; les Furies, ESCHL. Eum. 68 ; les Parques, PLAT. Rsp. 617 d ; les Phorcides, ESCHL. Pr. 794 ; fig. en parl. d’un navire qui va pour la première fois sur mer, LYC. 24 ; en parl. d’une colonie nouvellement fondée, HOM. Ep. 1, 2 ;
      2 fille par rapport au père ou à la mère, SOPH. O.C. 180 ; ISOCR. 211 e ; ATH. 556 f ; en ce sens, κόρη est ordin. suivi d’un n. pr. au gén. : Νύμφαι κοῦραι Διός, IL. 6, 420, les Nymphes filles de Zeus ; κ. Ἰνάχου, SOPH. El. 5, la fille d’Inakhos ; ou d’un adj. κ. Ἰναχείη, ESCHL. Pr. 559, m. sign. ;
      3 p. ext. jeune femme, IL. 6, 247 ; HDN 3, 10, 14 ; DL. 8, 11 ; femme courtisée, OD. 18, 279 ; concubine, IL. 1, 98, 337, etc. ;
      4 p. anal. poupée de cire, de plâtre, PLAT. Phædr. 230 b ; D. CHR. Or. 31, p. 356 ;
   II pupille de l’œil, à cause de la petite image qui s’y réfléchit, SOPH. fr. 634 ; EUR. Or. 389, etc. ; PLAT. 1 Alc. 133 a ; ARSTT. An. 2, 8 ; avec double sens, PLUT. M. 528 e ;
   III longue manche des vêtements persans, XÉN. Hell. 2, 1, 8 ;
   IV c. ὑπερικόν, GAL. Lex. Hipp. 19, 113.

➳ Ion. κούρη, HOM. ll. cc. ; poét. κούρα, ESCHL. Sept. 148 ; SOPH. O.C. 180 ; κόρα, ESCHL. Suppl. 144 ; SOPH. O.R. 508 ; dor. κώρα, THCR. Idyl. 6, 36.

Étym. pour *κόρϝᾱ, de la R. indo-europ. *ḱerh₃-, croître ; cf. κορέννυμι, κοῦρος.

ἡ, orig. κόρϜα (v. infr. B), with κόρη even in Att. Prose and Trag. dialogue; Dor. and Aeol. κόρα, Ar. Lys. 1308 (lyr.), Alc. 14, also Trag. in lyr. as A. Supp. 145, S. OT 508, E. Tr. 561, and in the pr. n. ; κούρα Pi. O. 13.65, and twice in Trag. (in lyr.), v. infr. 1.3; Ion. κούρη, as always in Hom. (κόρη first in h.Cer. 439); Dor. also κώρα Theoc. 6.36, also Boeot., Corinna Supp. 1.48, 2.60 (but κόρα IG 7.71012, Ar. Ach. 883, cf. κορικός, κόριλλα); — fem. of κόρος, κοῦρος.
girl, ἠΰτε κούρη νηπίη ἥ θ’ ἅμα μητρὶ θέουσ’ ἀνελέσθαι ἀνώγει Il. 16.7; μήτε παῖδα μήτε κόραν Schwyzer 324.12 (Delph., iv BC); ἔτεκε κόραν IG4²(1).121.22 (Epid.); with reference to virginity, maiden, κόρην… οὐκέτ΄, ἀλλ’ ἐζευγμένην S. Tr. 536; παῖς κ. Ar. Lys. 595, D. 21.79 codd. ; παρθενικὴ κ. E. Epigr. 2; ἀδελφὴ κ. Th. 6.56; ἀνεδέξαντο τὰς κόρας πέμψειν ἐν Ἴλιον Schwyzer 366 A 2 (Tolophon, iii BC); of Nymphs, Pi. P. 3.78; ἐνάλιοι κ. sea-nymphs, Ar. Th. 325 (lyr.); Com., πρέσβειρα πεντήκοντα Κωπᾴδων κορᾶν, of eels, Id. Ach. 883; τευθὶς καὶ φαληρικὴ κ., i.e. ἀφύη, Eub. 75.4; of maiden-goddesses, however old, as the Eumenides, A. Eu. 68, S. OC 127 (lyr.); the Phorcids, A. Pr. 794; the Sphinx, S. OT 508 (lyr.); the Fates, Pl. R. 617d. of a bride, Od. 18.279; young wife, Il. 6.247, E. Or. 1438 (lyr.), Hdn. 3.10.8; or concubine, as Briseis, Il. 1.98, 337, 2.689; καταχύσματα… κατάχει τοῦ νυμφίου καὶ τῆς κ. the bride, Theopomp.Com. 14; of a ἑταίρα, AP 5.4 (Stat. Flacc.), 219 (Agath.). with gen. of a pr. n. added, daughter, νύμφαι κοῦραι Διός Il. 6.420, cf. Sappho 65, E. Hel. 168 (lyr.), Andr. 897, etc. ; κ. Διός, of Athene, A. Eu. 415; Λητῴα κόρη, of Artemis, Id. Fr. 170, S. El. 570; κ. Ἰναχεία, κ. Θεστιάς, A. Pr. 589, E. Hel. 133; Γῆς τε καὶ Σκότου κόραι, i.e. the Furies, S. OC 40; in Thess. Prose, Αἰσχυλὶς Σατύροι (gen.) κόρα IG 9(2).1035 (Gyrton); without gen., Berl.Sitzb. 1927.7 (Locr., v BC); in voc., κούρα my daughter, A. Th. 148, S. OC 180 (both lyr.); κόραι Ar. Pax 119. metaph, of a colony, Κύμης κ. Hom. Epigr. 1.2; of newly-launched ships, Lyc. 24.
puppet, doll, as a child΄s plaything, Hyp. Fr. 199 (v. infr. V), D.Chr. 31.153; small votive image, Pl. Phdr. 230b.
pupil of the eye, because a little image appears therein (v. Pl. Alc. 1.133a), κύκλοπα κούρην Emp. 84.8, cf. S. Fr. 710, E. Hec. 972, al., Ar. V. 7, Hp. Prorrh. 2.20, Gal. UP 10.4, Ruf. Onom. 23; αἱ καλούμεναι κ. IG4²(1).122.67 (Epid., iv BC); Κ. κόσμου, title of Hermetic tract, Stob. 1.49.44 tit.
long sleeve reaching over the hand, X. HG 2.1.8.
the Attic drachma, because it bore a head of Athena, misinterpr. of Hyp. l.c. ap. Poll. 9.74. = ὑπέρεικον, Hp. ap. Gal. 19.113. Archit., female figures as supports, Caryatids, τοὺς λίθους… τοὺς ἐπὶ τῶν κορῶν IG1². 372.86 (Erechtheum). Κόρη, Dor. Κόρα (Cret. Κώρα GDI 5047), Ion. Κούρη, Arc. (?) ΚόρϜα IG 5(2).554 (provenance unknown), ἡ : — the Daughter (of Demeter), Persephone, τῇ Μητρὶ καὶ τῇ Κόρῃ (v.l. Κούρῃ) Hdt. 8.65; ναὶ τὰν Κόραν Ar. V. 1438; Δημήτηρ καὶ Κ. Id. Th. 298, X. HG 6.3.6, IG 2.1217, etc. ; τῆς Κόρης ἁρπασθείσης Isoc. 4.28; less freq. Κ. Δήμητρος E. Alc. 358, cf. Ar. Ra. 337; Κ. τὴν Διὸς καὶ Δήμητρος Isoc. 10.20. Δηοῦς κ., in Com., = flour, Antiph. 52.9; so μεμαγμένη Δήμητρος κ. Eub. 75.10.

ἡ, ion. u. ep. κούρη, H.h. Cer. 439 ist κόρη bedenklich, dor. κώρα, Theocr. 6.36 ; aber Pind. nur κόραι u. κοῦραι (vgl. κόρος, κοῦρος);
1) Mädchen, Jungfrau, Tochter ; ἠΰτε κούρη νηπίη, ἥθ' ἅμα μητρὶ θέουσ' ἀνελέσθαι ἀνώγει Il. 16.7 ; von der Briseis, πρίν γ' ἀπὸ πατρὶ φίλῳ δόμεναι ἑλικώπιδα κούρην 1.98, öfter ; sehr gew. heißen die Nymphen κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο ; die Braut, Od. 18.279 ; die junge Frau, die Neuvermählte, Il. 6.247 ; vgl. Eur. Or. 1436 ; die Tragg. gewöhnl. κόρη, aber auch κούρα, Aesch. Spt. 133, wie Soph. O.C. 176 (bei dem ἁ πτερόεσσα κόρα die Sphinx heißt, O.R. 509); Eur. I.T. 210 ; in Prosa nur κόρη, ἤδη δ' εἰς ἀνδρὸς ὥραν ἡ κούσης τῆς κόρης Plat. Critia. 113d, καὶ κόρας καὶ γυναῖκας Legg. VII.813e, παιδὸς οὔσης κόρης Dem. 21.79. – Vorzugsweise heißt so in Attika Proserpina, Eur. Alc. 855 u. A.; ναὶ τὰν Κόραν, Ar. Vesp. 1438 ; τὰ Δήμητρος καὶ Κόρης ἱερά, Xen. Hell. 6.3.6.
2) eine Puppe von Wachs, Ton od. anderen Stoffen, B.A. 272 τὸ σμικρὸν ἀγαλμάτιον τὸ γύψινον ἢ πήλινον ; so ἀπὸ τῶν κορῶν τε καὶ ἀγαλμάτων Plat. Phaedr. 230b ; Sp.; Ep.adesp. 115 (VI.280).
3) die Pupille im Auge, weil in ihr ein Bildchen des Hineinsehenden erscheint, vgl. Plat. Alc.I, 133a u. Medic. Oft bei Eur., ὀμμάτων ξηραῖς κόραις Or. 389 ; geradezu für Auge, προσβλέπειν ὀρθαῖς κόραις Hec. 979, vgl. Bacch. 746 ; κόραι στάζουσι δακρύοις Ion 876 ; auch in der Anth. – Nach Poll. 9.74 auch eine Münze in Athen.
Bei Xen. Hell. 2.1.8 ein langer über die Hand hinaus reichender Aermel.

1. feminine of κόρος, κοῦρος
2. a maiden, maid, damsel , Lat. puella, (Iliad by Homer), etc.
3. a bride, young wife , (Homer)
4. a daughter , κοῦραι Διός (Iliad by Homer); κ. Διός, of Athene, (Aeschulus Tragicus):—;in vocative, κούρα my daughter , (Aeschulus Tragicus)
5. the pupil of the eye, Lat. pupula, because a little image appears therein, (Euripides)
6. a long sleeve reaching over the hand, (Xenophon Historicus)
7. Κόρη, doric Κόρα, ionic Κούρη, ἡ, Cora, the Daughter (of Demeter), name under which Persephone (Proserpine) was worshipped in Attica, τῇ Μητρὶ καὶ τῇ Κούρῃ (Herdotus Historicus), etc.; Δημήτηρ καὶ Κόρη (Xenophon Historicus), etc. (ML)