'ακος (ὁ) [ᾰκ]
   I corbeau, PD. O. 2, 157 ; ESCHL. Suppl. 751 ; comme oiseau de proie, joint à λύκος, LUC. Tim. 8 ; ἐς (jamais εἰς chez les Att.) κόρακας ἀπάγειν ; ἔρρειν, AR. Pax 500 ; ALEX. (ATH. 610 e) etc. ; ou βάλλειν, AR. Nub. 133 ; LUC. Philopatr. 26 ; ou abs. ἐς κόρακας, AR. Vesp. 982 ; postér. εἰς κόρακας, PLUT. M. 860 e, s’en aller, se jeter ou être jeté aux corbeaux, formule d’imprécation, l’abandon d’un corps livré en pâture aux corbeaux étant pour les Grecs le suprême déshonneur ; οὐκ ἐς κόρακας ἀποφθερεῖ ; AR. Nub. 789, n’iras-tu pas te faire périr aux corbeaux ? ἐς κόρακας οἰχήσεται, AR. Vesp. 51, il ira aux corbeaux ; ἐξελαύνειν τινὰ ἐς κόρακας ἐκ τῆς οἰκίας, AR. Nub. 123, chasser qqn de la maison et l’envoyer aux corbeaux ; prov. πάντα τάδ' ἐν κοράκεσσι καὶ ἐν φθόρῳ, THGN. 833, tout cela est abandonné aux corbeaux et à la ruine ; λευκὸν ἰδεῖν κόρακα, ANTH. 11, 417, voir un corbeau blanc ;
   II p. anal. :
      1 corbeau, constellation, ARAT. 448 ;
      2 poisson, DIPH. (ATH. 356 a) ; cf. κοράκινος ;
      3 cormoran, oiseau aquatique, ARSTT. H.A. 8, 3, 15 ;
      4 n. de divers objets recourbés comme le bec du corbeau, particul. marteau de porte, ANTH. 11, 203 ; instrument de torture, LUC. Nec. 11 ; machine de guerre, DS. 17, 44 ; croc, POL. 1, 22 ; MOSCHION HIST. (ATH. 208 d) ; corbeau, bec, cliquet, rochet, pièce d’arrêt (dans les machines de jet) HÉRON, BITON ; harpon, ATHÉNÉE MÉC. ; corbeau, pont-levis (s’abattant sur un navire ennemi) PHIL. BYZ.

Étym. indo-europ. *kor-, corbeau ; cf. κορώνη, lat. corvus, cornīx.

'

ακος, ὁ, raven, Corvus corax (not in Hom.); πάντα τάδ’ ἐν κοράκεσσι καὶ ἐν φθόρῳ ΄food for crows΄, Thgn. 833; κόρακες ὣς ἄκραντα γαρύετον Διὸς πρὸς ὄρνιχα θεῖον Pi. O. 2.87; ἐπὶ σώματος δίκαν κόρακος… σταθεῖσα A. Ag. 1473 (lyr.); κόρακες ὥστε βωμῶν ἀλέγοντες οὐδέν Id. Supp. 751 (lyr.); κόραξι καὶ λύκοις χαρίζεσθαι Luc. Tim. 8; in imprecations, ἐς κόρακας ΄go and be hanged΄, Ar. V. 852, 982; βάλλ’ ἐς κ. Id. Nu. 133; ἀπόφερ’ ἐς κ. Id. Pax 1221; οὐκ ἐς κ. ἐρρήσετε ; ib. 500; ἔρρ’ ἐς κ. Pherecr. 70; πλείτω ἐς κ. Ar. Eq. 1314; οὐκ ἐς κ. ἀποφθερεῖ ; Id. Nu. 789; ἐς κ. οἰχήσεται Id. V. 51; ἐξελῶ σ’ ἐς κ. ἐκ τῆς οἰκίας Id. Nu. 123; ἐς κ. ἔρρειν ἐκ τῆς Ἀττικῆς Alex. 94.5; as a prophet of bad weather, Arist. Fr. 253, Thphr Sign. 16, Plu. 2.129a, etc. ; of fair weather, Arat. 1003, Gp. 1.2.6, etc. ; λευκὸς κ., prov. of something unheard of, AP 11.417, Luc. Epigr. 43; but white ravens are mentioned by Arist. HA 519a6.
cormorant, Phalacrocorax carbo, ib. 593b18. the constellation Corvus, Arat. 449, Ptol. Tetr. 27, etc. title of a grade in the mysteries of Mithras, Porph. Abst. 4.16.
anything hooked or pointed like a raven΄s beak, cf. κορώνη II, engine for grappling ships, Plb 1.22.3, App. BC 5.106.
siege-engine, Ph. Bel. 100.18, D.S. 17.44.
hooked door-handle, Posidipp. 7, AP 11.203, Alex.Aphr. in SE 25.17; hook on a machine, Hero Aut. 15.3, Orib. 49.4.16, Ath.Mech. 36.10, Bito 50.9; generally, hook, Sammelb. 1.24 (iii AD).
instrument of torture, Luc. Nec. 11 (s.v.l.). = κατακλείς, Hero Bel. 79.11.
point of a surgical knife, σμιλαρίου Heliod. ap. Orib. 44.10.5; κατιάδος Id. ap. Sch. Orib. 44.14.4.
cock΄s bill, Hsch.
tub-fish (cf. κορακῖνος), Diph. Siph. ap. Ath. 8.356a. a plaster, Philum. ap. Aët. 5.127, Orib. Fr. 84. (Cf. κορώνη, Lat. corvus, cornix, etc.)

ακος, ὁ,
1) der Rabe (nach EM. von κορός, schwarz); Pind. Ol. 2.96 ; Aesch. Ag. 1452, Suppl. 732 ; Her. 4.15 u. Folgde. – Sehr gewöhnliche Verwünschungsformel ist ἐς κόρακας, ἄπαγ' ἐς κόρακας, βάλλ' ἐς κόρακας ; auch als heftige Frage, οὐκ ἐς κόρακας ; geh zum Henker ! eigtl. dein Leib möge unbestattet liegen bleiben u. ein Fraß für die Raben werden ; Ar. Vesp. 51, 982, Nub. 789 u. öfter ; ἐς κόρακας ἔρρειν φασὶν ἐκ τῆς Ἀττικῆς Alexis bei Ath. XIII.610e ; Sp.; es scheint in dieser Vrbdg nie εἰς gesagt zu sein, vgl. Reisig conj. Ar. p. 252. Aehnlich πάντα τάδ' ἐν κοράκεσσι καὶ ἐν φθόρῳ Theogn. 833. – Man schwor auch beim Raben, Ar. Av. 1611. – sprichwörtlich κόρακα λευκὸν ἰδεῖν, Ep.adesp. 60 (XI.417) u. A.; vgl. Arist. H.A. 3.12 ; denn der weiße Rabe ist eine Seltenheit ; ἕως κόρακες λευκοὶ γένωνται Ath. VIII.359c. – Κόραξι καὶ λύκοις χαριζόμενος Luc. Tim. 8 ; ἐκ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν S.Emp. adv.rhet. 99. – Auch das Sternbild, der Rabe, Arat. 448.
2) eine Fischart, wahrscheinlich nach ihrer Farbe benannt, Diphil. bei Ath. VIII.356a (vgl. κορακῖνος).
3) die krumme Spitze am Schnabel des Haushahns, Hesych., u. übh. jede hakenförmige Krümmung ; daher
   a) ein Belagerungswerkzeug, DS. 17.44 ; bei Schiffen gebraucht, ein Enterhaken, Pol. 1.22.9 ; σιδηροῖ, bei Ath. V.208d.
   b) Ein Haken zum Anziehen der Tür, der Türklopfer, κόραξ πυλῶσι Ep.adesp. 90 (XI.203); Posidipp. bei Poll. 7.111, vgl. 10.23, κόρακι κρούεται ἡ θύρα.
   c) eine Art Halseisen, sonst κύφων, oder ein anderes Marterinstrument, κλοιὸν ἕκαστος αὐτῶν καὶ κόρακα διτάλαντον ἐπικείμενος Luc. Necyom. 11. – Das Wort scheint onomatopoetisch mit κράζω zusammenzuhangen.

κόραξ, -ακος, ὁ
[in LXX for עֹרֵב ;]
a raven: Luk.12:24.†
(AS)