ης (ἡ) :
   I chevelure, IL. 22, 406 ; SOPH. O.C. 1261, etc. ; EUR. Hel. 1240, etc. ; au plur. IL. 17, 51 ; OD. 6, 231 ; PD. P. 4, 145 ; EUR. Bacch. 694 ; PLAT. Phæd. 89 b ; κόμαι πρόσθετοι, XÉN. Cyr. 1, 3, 2, cheveux ajoutés ou postiches, perruque ;
   II barbe, ARR. Epict. 4, 8, 4 ;
   III p. anal. :
      1 chevelure de comète, ARSTT. Meteor. 1, 6, 8 ;
      2 barbe de bouc, plante, TH. H.P. 7, 7, 1 ;
      3 feuillage des arbres, OD. 23, 195 ;
      4 touffe ou tête feuillue d’une plante, DIOSC. 4, 165 ;
      5 tentacules (?) de la seiche, ARSTT. H.A. 5, 18, 12.

➳ Dor. κόμα [ᾱ] PD. l. c. etc.

Étym. inconnue.

ἡ, hair of the head, Il. 22.406, etc. ; less freq. in pl., κὰδ δὲ κάρητος οὔλας ἧκε κόμας Od. 6.231; κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι (i.e. κόμαις Χαρίτων) Il. 17.51; κόμην κείρειν, κείρεσθαι (v. κείρω)· κόμην τρέφειν to let the hair grow long, Hdt. 1.82; κ. φορεῖν PGnom. 188 (ii AD); κόμη δι’ αὔρας ἀκτένιστος ᾄσσεται S. OC 1261; καθεῖσαν εἰς ὤμους κόμας E. Ba. 695; κόμαι πρόσθετοι false hair, wig, X. Cyr. 1.3.2, etc. ; δοῦλος ὢν κόμην ἔχεις ; Ar. Av. 911; κόμης ἀνάπλεως unkempt, Plu. Cic. 30. of the beard, Arr. Epict. 4.8.4.
gill or branchia of the cuttlefish, dub. in Arist. HA 550b18; pl., arms or suckers, Max.Tyr. 4.5. metaph, foliage of trees, Od. 23.195, Cratin. 296, etc. ; δόνακος App. BC 4.28; of herbs, Dsc. 4.164.7, Gal. 6.268; of corn, ληΐου κ. Babr. 88.3; λειμώνων κόμαι IG 14.1389i i 11; esp. = τραγοπώγων, Thphr. HP 7.7.1, Dsc. 2.143.
luminous tail of a comet, Arist. Mete. 343a1, 346a15.

ἡ, coma, das Haar, Haupthaar, Hom. u. Folgde ; ξανθή Il. 1.197 ; τίλλειν κόμην, das Haar raufen, 22.406 ; κείρασθαι κόμην, sich das Haar scheren, 23.46, Od. 4.198, gewöhnlicher Ausdruck der Trauer ; κόμην κείρειν τινί, Einem zu Ehren, als Totenopfer das Haar abschneiden, Il. 23.146, vgl. 151, 152 ; auch im plur., κόμαι χαρίτεσσιν ὁμοῖαι 17.51 ; κομᾶν πλόκαμοι Pind. P. 4.82 ; φαιδίμα N. 1.68 ; χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλειν I. 6.49, öfter ; ἕλξειν ἔοιχ' ὑμᾶς ἀποσπάσας κόμης Aesch. Suppl. 883 ; κόμη δι' αὔρας ἀκτένιστος ᾄσσεται, das Haar flattert ungekämmt in der Luft, Soph. O.C. 1263 ; βόστρυχοι ξανθῆς κόμης Eur. Hel. 1240 ; καθεῖσαν ἐς ὤμους κόμας, sie ließen das Haar auf die Schulter herabwallen, Bacch. 694 ; in Prosa, τὰς καλὰς ταύτας κόμας ἀποκερεῖ Plat. Phaed. 89b ; Folgde : – κόμαι πρόσθετοι, falsche Haare, Xen. Cyr. 1.3.2, wie κομῶν προσθέσεις Philostr. – Auch vom Barte, Epict.
Uebertr., vom Laube der Bäume ; ἀπέκοψα κόμην τανυφύλλου ἐλαίης Od. 23.195 ; Theophr.; Antiphil. 12 (IX.71); auch von andern Gewächsen, vom Grafen. bes. vom Blumenstengel der Hyazinthen, vom Blätterdach der Palmen u. ä. – Auch der Lichtschweif des Kometen, Arist. Meteor. 1.8.

κόμη, -ης, ἡ
[in LXX: Num.6:5, Eze.44:20 (פֶּרַע), al. ;]
the hair: 1Co.11:15.†
(AS)