ή, όν :
      1 courbé : κυλλὴ χείρ, AR. Eq. 1083, main qui forme un creux (pour mendier) ;
      2 en mauv. part, tortu, déformé, en parl. d’un membre, HPC. Art. 819 b ; AR. Av. 1379 ; en parl. d’une oreille paresseuse ou inerte, HPC. 805 h.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *(s)kel-, courber, recroqueviller.

ή, όν, club-footed and bandy-legged, opp. βλαισός, Hp. Art. 53, cf. 62; κ. πούς ib. 53, Ar. Av. 1379. generally, deformed, contracted, κ. οὖς Hp. Art. 40; crippled in the arm, κ. ἠκόντιζεν ἀμείνονα AP 11.84 (Lucill.), cf. Ev. Matt. 15.30, Gal. UP 1.17, al. ; ἔμβαλε κυλλῇ (sc. χειρί) put into a crooked hand, i.e.
with the fingers crooked like a beggar΄s, to catch an alms, Ar. Eq. 1083, cf. Sch. ad loc. of things, crooked, κ. κυκλάς PLond. 3.776.10 (vi AD). κυλλά, τά, choliambi, Herod. 8.79.

auch κυλός geschrieben (verwandt mit κοῖλος), krumm, gekrümmt, bes. von Gliedern des menschlichen Leibes, Hippocr., meist von Armen u. Beinen, durch Gicht gekrümmt, gelähmt ; τί δεῦρο πόδα σὺ κυλλὸν ἀνὰ κύκλον κυκλεῖς ; Ar. Av. 1379 ; κυλλὴ χείρ, die hohle (zum Betteln ausgestreckte) Hand, Eq. 1083.

κυλλός, -ή, -όν
__1. crooked, crippled: Mat.15:30-31 (WH, txt. om.);
__2. maimed: Mat.18:8, Mrk.9:43.†
(AS)