ου (ὁ) [ῠ]
   I primit. pilote, chef de timonerie, IL. 19, 43 ; OD. 3, 279 ; 9, 78, etc. ; ESCHL. Suppl. 770 ; fig. EUR. Suppl. 880 ; PLAT. Phædr. 247 c ;
   II postér. officier de marine :
      1 commandant en second d’un navire, subordonné au triérarque, PLUT. M. 807 b ;
      2 particul. commandant de l’arrière (p. opp. à πρῳρεύς, commandant de l’avant) XÉN. An. 5, 8, 20.

➳ Gén. ion. -εω, OD. 12, 412 ; acc. -εα, HDT. 8, 18.

Étym. κυϐερνάω.

(Aeol. κυμερνήτης), ου, ὁ, steersman, pilot, Il. 19.43, Od. 9.78, A. Supp. 770, Hdt. 2.164, Ar. Th. 837, Th. 7.70, Pl. R. 341c, etc. ; skipper of Nileboat, ναύκληρος καὶ κ. PHib. 1.39.6 (iii BC), cf. PGiss. 11 (ii AD), etc. metaph, guide, governor, E. Supp. 880, Pl. Phdr. 247c; as an official title, PMasp. 89 iii 1 (vi AD).

ὁ, der Steuermann, zunächst des Schiffes ; Od. 3.279 ; τὰς (νῆας) δ' ἄνεμός τε κυβερνῆταί τ' ἴθυνον 9.78 ; φιλεῖ ὠδῖνα τίκτειν νὺξ κυβερνήτῃ σοφῷ Aesch. Suppl. 751 ; a. D., wie in Prosa ; κυβερνήτεα im acc., Her. 8.18 ; ihm entspricht der πρωρεύς auf der πρώρα, Xen. An. 5.8.20.
Uebertr., bes. vom Lenker des Staates ; πόλις κακῶς κλύουσα διὰ κυβερνήτην κακόν Eur. Suppl. 880 ; κυβερνήτῃ νῷ χρῆται Plat. Phaedr. 247c.

κυβερνήτης, -ου, ὁ
(see: κυβέρνησις), [in LXX for חֹבֵל, Eze.27:8, 27-28, Pro.23:24, 4Ma.7:1 * ;]
__1. a steersman, pilot: Act.27:11, Rev.18:17.
__2. Metaph., a guide, governor (Eur., Plat.).†
(AS)