ης (ἡ) ce qu’on frappe en mesure, d’où :
   I trame de tisserand (qu’on frappe avec la navette) HDT. 2, 35 ; PLAT. Pol. 282 e, 283 a, etc. ; p. ext. :
      1 ce qui sert pour la trame, flocon de laine, SOPH. O.C. 474 ;
      2 étoffe, tissu, PD. N. 10, 83 ;
   II caillou rond d’une plage (arrondi par le frottement de la vague) ARSTT. Mech. 15, 1 ; d’où plage, rivage, LYC. 107, etc.

Étym. κρέκω ; cf. *κρόξ.

ἡ, heterocl. acc. κρόκα Hes. Op. 538, nom. pl. κρόκες AP 6.335 (Antip.); nom. κρόξ only in Hsch. ; (< κρέκω): — thread which is passed between the threads of the warp, woof, Hes. l.c., Hdt. 2.35, Pl. Plt. 282d, 282e, Cra. 388b; κ. καὶ στήμων PLille 6.12 (iii BC); νῶσαι μαλθακωτάτην κ. Eup. 319, cf. Men. 892; κρόκας ἐμβάλλειν Arist. HA 623a11. generally, thread, Hp. Morb. 2.18, Luc. Nav. 26, etc. = κροκύς, flock or nap of woollen cloth, ἐν Ἐκβατάνοισι γίγνεται κρόκης χόλιξ ; Ar. V. 1144; pl., μαλακαῖσι κρόκαις with cloths of soft wool, Pi. N. 10.44; κρόκαισι with flocks of wool, S. OC 474; τρίβωνες ἐκβαλόντες… κρόκας having lost the nap, worn out, E. Fr. 282.12; τῆς κ. φορουμένης the wool being torn to pieces, Ar. Lys. 896, cf. Th. 738; κρόκη θαψίνη yellow wool, IG1². 330.17. = κροκάλη, pebble on the sea-shore, Arist. Mech. 852b29; ἐν κρόκῃσι on the pebbles of the shore, Lyc. 107, 193, etc.

ἡ (κρέκω),
1) der Einschlagfaden, der mit der Weberlade, κερκίς, festgeschlagen wird, der Einschlag beim Gewebe ; Her. 2.35 ; εὐθυπλοκία κρόκης τε καὶ στήμονος Plat. Polit. 283a. – Uebh. der Faden, θαλλοῖσιν ἢ κρόκαισιν ἐρέπτω Soph. O.C. 475 ; ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶς πλοῦτος ἀπήρτηται Luc. Navig. 26. – Vom Spinngewebe, Arist. H.A. 9.39. – Das Gewebe, ἐπιεσσάμενοι νῶτον μαλακαῖσι κρόκαις Pind. N. 10.44.
2) αἱ κρόκαι, nach den alten Gramm. αἱ αἰγιαλίτιδες ἄμμοι, runde Kieselsteine am Meeresufer, welche der Wellenschlag abgerundet hat, Arist. Mechan. quaest. 16 u. Lycophr. 107, 193 ; das kiesige Meeresufer selbst. – Hes. O. 538 hat von einem nicht vorkommenden nom. ΚΡΟΞ den acc. κρόκα, στήμονι δ' ἐν παύρῳ πολλὴν κρόκα μηρύσασθαι, in der Bdtg 1 ; danach κρόκες Antip.Thess. 10 (VI.335).

1. the thread which is passed between the threads of the warp στήμων, tela ), the woof or weft , Lat. subtemen, (Hesiod), etc.
2. κροκύς, the flock or nap of woollen cloth, cloth with curly nap , (Aristophanes Comicus): in plural, μαλακαῖς κρόκαις with cloths of soft wool , (Pindar); κρόκαισι with flocks of wool , (Sophocles Tragicus) (ML)