ατος (τὸ) :
      1 coup, heurt, fig. AR. Eccl. 257 ;
      2 action de frapper un instrument à cordes avec le plectre, PLAT. 1 Alc. 107 a ; PLUT. M. 1141 b ; d’où son produit par un instrument qu’on frappe avec le plectre, HPC. 346, 14 ; p. suite, air ou morceau joué sur la lyre ou la harpe, PLAT. Min. 317 b ; et p. ext. sur un instrument à vent, EUP. 2-1, 472 Meineke ; THPP. COM. 2, 811 ; particul. syn. de αὔλημα, PLUT. M. 638 c.

Étym. κρούω.

ατος, το, (< κρούω) beat, stroke, Ar. Ec. 257 (sens. obsc.); — also κροῦσμα AP 6.27 (Theaet.), Poet. de herb. 121, Porph. Abst. 1.43; κρούσμασι καὶ στρέμμασι blows and sprains, Paul.Aeg. 3.78, cf. Poll. 2.199.
sound produced by striking stringed instruments with the plectron, note, κρούεται τὰ κρούματα…, τὰ μὲν ἄνω, τὰ δὲ κάτω Hp. Vict. 1.18, cf. Ar. Th. 120 (lyr.), Pl. R. 333b, Min. 317d, etc. ; τὸ πόημα οὐχ ὡς τερέτισμα καὶ κ. νοοῦμεν Phld. Po. 2 p. 228H. ; also of wind instruments, κρούματα τὰ αὐλήματα καλοῦσιν Plu. 2.638c, cf. Poll. 4.83, 7.88; σαλπιστικὰ κ. Id. 4.84; τοιαῦτα… νιγλαρεύων κ. Eup. 110; αὐλεῖ… σαπρὰ κ. Theopomp.Com. 50; ἡ τοῦ κρούματος ἁρμονία the melody (on the pan-pipes), Ach.Tat. 8.6, cf. APl. 1.8 (Alc. Mess.); so, musical air, melody, BGU 1125.4 (i BC); ᾠδαὶ καὶ κ. Jul. Or. 2.49d; — also κροῦσμα, AP 5.291.8 (Agath.).

τό, das Geschlagene, der durch Schlagen, Stampfen u. dgl. hervorgebrachte Schall ; bes. das auf Saiteninstrumenten, die mit dem Plektron geschlagen werden, gespielte Tonstück ; Ar. Thesm. 126 ; κρούματα ἐν λύρᾳ Plat. Alc.I, 107a ; Sp., wie Luc. Nigr. 15.
Bei Poll. 7.88 auch κρούματα τὰ ἐν αὐλητικῇ u. 4.84 σαλπιστικά ; also übh. das auf einem Instrument Vorgetragene, = αὔλημα, Plut. Symp. 2.4. – Im obszönen Sinne Ar. Eccl. 257. – S. auch κροῦσμα.