κροτέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἐκρότησα, pf. κεκρότηκα) :
   I faire retentir, faire résonner, en parl. de chevaux attelés à un char : ὄχεα κροτέοντες, IL. 15, 453 ; HH. Ap. 234, faisant résonner les chars ;
   II frapper, d’où :
      1 frapper, heurter : λέϐητας, HDT. 6, 58, des chaudrons ; γῆν θύρσῳ, EUR. Bacch. 188, frapper la terre de son thyrse ; τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευράς, DÉM. 1259, 22, frapper les flancs avec les coudes ; κρ. τινα, PLUT. M. 10 d, frapper qqn ;
      2 frapper sur un instrument : χαλκώματα, PLUT. M. 944 b, frapper des cymbales d’airain, d’où faire du bruit avec un instrument ; κ. κυμϐάλοις, LUC. Alex. 9, faire résonner les cymbales ; κ. ὀστράκοις καὶ ψήφοις, ARSTT. H.A. 9, 40, 51, faire du bruit avec des coquilles et des cailloux (pour rassembler un essaim d’abeilles) ;
      3 frapper une trame avec la κερκίς, d’où fabriquer une trame, STR. 717 ;
      4 frapper avec un marteau de forgeron, d’où forger, battre, marteler, écrouir (un métal), LUC. Lex. 9 ; κεκρότηται χρυσέα κρηπίς, PD. (PLUT. M. 826 b), la base est fabriquée en or ; fig. κρ. λόγους, PLAT. Ax. 369 b, fabriquer des discours ; ἐξ ἀπάτας κεκροταμένος (dor.) THCR. Idyl. 15, 49, homme trompeur, litt. fait de ruses forgées ; εὐθὺς τὸ πρᾶγμα κροτείσθω, ANTH. 10, 20, que l’affaire soit vivement menée ;
      5 frapper l’un contre l’autre, heurter, choquer : κρ. τὰς χεῖρας, HDT. 2, 60 ; τὼ χεῖρε, XÉN. Cyr. 8, 4, 12, battre des mains ; abs. κρ. applaudir, XÉN. Conv. 9, 4 ; DÉM. 586, 21, etc. ; avec un acc. de pers. κρ. τινα, DL. 7, 173, applaudir qqn ; au pass. κροτεῖσθαι, être applaudi, PLAT. Ax. 368 d ; ARSTT. Poet. 9 ; PLUT. Cæs. 30 ; ATH. 182 a ; qqf. en mauv. part, battre des mains en signe de désapprobation, PLUT. M. 533 a.

Étym. κρότος.

poet. κορτέω Hsch., cf. ἀνακροτέω ; (< κρότος): — make to rattle, of horses, ὄχεα κροτέοντες rattling them along, Il. 15.453, cf. h.Ap. 234.
knock, strike, λέβητας Hdt. 6.58; θύρσῳ γῆν E. Ba. 188; τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευράς D. 54.9; τινα Plu. 2.10d; sens. obsc., IG 12(7).414 (Amorgos, cf. διακροτέω 1); — Pass., to be beaten byrain, Ael. NA 16.17.
clap in sign of applause, κ. τὰς χεῖρας, τὼ χεῖρε, Hdt. 2.60, X. Cyr. 8.4.12; ταῖς χερσί Thphr. Char. 19.10; abs., applaud, X. Smp. 9.4, D. 21.226, etc. ; ἐν θεάτρῳ Thphr. Char. 11.3; c. acc., κ. τινά D.L. 7.173; — Pass., Arist. Po. 1456a10 (sed leg. κρατεῖσθαι), Pl. Ax. 368d, etc. ; τέλειος ῥήτωρ καὶ κεκροτημένος Phld. Rh. 2.128 S. ; παρὰ Ὁμήρῳ κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια are commended, Ath. 5.182a (sed leg. <συγ>κεκρ.). also in sign of disapproval, Plu. 2.533a. κ. ὀδόντας gnash the teeth, Archil. Supp. 2.9. of a smith, hammer, weld together, Luc. Lex. 9; metaph, in Pass., to be wrought, κεκρότηται χρυσέα κρηπίς Pi. Fr. 194, cf. Lyc. 888; hence ἐξ ἀπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες one mass of trickery, Theoc. 15.49; εὐθὺς τὸ πρῆγμα κροτείσθω ΄strike while the iron is hot΄, AP 10.20 (Adaeus).
rattle, clash, χαλκώματα Plu. 2.944b; c. dat., κ. ὀστράκοις καὶ ψήφοις make a rattling noise with them, in order to collect a swarm of bees, Arist. HA 627a16; κ. κυμβάλοις Luc. Alex. 9; satirically, ἡ τοῖς ὀστράκοις κροτοῦσα [Μοῦσ’ Εὐριπίδου] Ar. Ra. 1306, cf. Ael. NA 2.11.
strike the woof home with the weaver΄s sley, σινδόνες λίαν κεκροτημέναι close-woven, Str. 15.1.67.

(mit κρούω zusammenhangend, nach Eust. ein onomatopoetisches Wort), klappern, rasseln lassen ; wie κροταλίζω von den Pferden, κείν' ὄχεα κροτέοντες, mit dem leeren Wagen daherrasselnd, Il. 15.453 ; H.h. Apoll. 234. – Gew. klatschen, klopfen, schlagen ; θύρσῳ κροτῶν γῆν Eur. Bacch. 188 ; Sp., ταρφέα σιγαλόεντι πέδον κροτέοντα πεδίλῳ Ap.Rh. 4.1195 ; τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευράς Dem. 54.9 ; κροτοῦντες τὸ ἔδαφος Plut. Eumen. 11 ; nach Moeris hellenistisch = an die Tür klopfen. Bes.
   a) ein Saiteninstrument mit dem Plektrum schlagen, Sp.; auch κυμβάλοις, Luc. Alex. 9, s. d).
   b) ein Gewebe mit der Weberlade festschlagen, Strab. XV.717.
   c) vom Schmiede, zusammenhämmern, zusammenschweißen, schmieden ; Luc. Lexiph. 9 ; χρυσῷ πλατὺν κρατῆρα κεκροτημένον Lycophr. 888 ; a.Sp.; übertr., κεκρότηται χρυσέα κρηπίς Pind. frg.; ἐξ ἀπάτας κεκροταμένοι ἄνδρες, aus Lug u. Trug zusammengesetzt, Theocr. 15.49 ; εὐθὺς τὸ πρῆγμα κροτείσθω, das Geschäft werde sogleich betrieben, Addaeus (X.20), wie »das Eisen schmieden, so lange es heiß ist«.
   d) zusammenschlagen ; κροτεῖν τὼ χεῖρε, beide Hände gegen einander schlagen, mit beiden Händen Beifallklatschen, Xen. Cyr. 8.4.12 ; καὶ χαίρειν Plat. Euthyd. 303b ; καὶ ἐκβοᾶν Rep. VI.492b ; loben, παρὰ Ὁμήρῳ κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια Ath. V.182a ; Ggstz συρίττω, Luc. Harmon. 2 ; vgl. Plat. Ax. 368d ; übh. = Lärm machen, klappern, ἡ τοῖς ὀστράκοις κροτοῦσα μοῦσα Ar. Ran. 1305, auch κἂν πιθανωτέρους τούτων λόγους ἄρτι κροτήσῃς, Plat. Ax. 369d ; laut herdeklamieren, schwatzen, Sp.

1. to make to rattle , of horses, ὄχεα κροτέοντες rattling them along , (Iliad by Homer)
2. to knock, strike, smite , (Herdotus Historicus); κροτεῖν τὰς χεῖρας or τὼ χεῖρε to clap the hands, (Herdotus Historicus): absolute to clap, applaud , (Xenophon Historicus), etc.
3. of a smith, to hammer or weld together , (Plato Philosophus):—;Pass. to be wrought by the hammer ; metaphorically, ἐξ ἀπάτας κεκροταμένος one mass of trickery, (Theocritus Poeta Bucolicus)
4. intransitive to make a rattling noise , (Aristotle Philosopher) (ML)