[ῡ] (f. κρεμάσω, att. κρεμῶ ; ao. ἐκρέμασα, pf. inus. ; pass. ao. ἐκρεμάσθην) suspendre : τινά, ARSTT. Pol. 5, 10, 21, etc. qqn ; σειρὴν ἐξ οὐρανόθεν, IL. 8, 19, suspendre une chaîne au ciel ; τι ποτὶ ναόν, IL. 7, 83, suspendre une offrande à un temple ; ἀπὸ κάλω κρ. ἑαυτόν, AR. Ran. 121, se suspendre à un câble ; avec le gén. de la partie par laquelle on suspend : τινά τινος, AR. Pl. 312, suspendre qqn par qqe ch. ; ὗς τῶν ὀπισθίων σκελῶν, ARSTT. H.A. 9, 50, 7, suspendre des porcs par les jambes de derrière ; abs. κρ. τὴν ἀσπίδα, AR. Ach. 58, suspendre son bouclier, càd. avoir fini la guerre ; fig. en parl. de l’esprit, de l’attention, etc. XÉN. Conv. 8, 19 ; ARSTT. Rhet. 3, 14, etc. ;

Moy. suspendre pour soi : πηδάλιον κρεμάσασθαι, HÉS. O. 627, tenir son gouvernail suspendu.

➳ Fut. att. κρεμῶ, ᾷς, ᾷ, AR. Pl. 312 ; épq. κρεμόω, IL. 7, 83.

Étym. R. indo-europ. *kremh₂-, suspendre.

Pl. Lg. 830b, etc. ; κρεμαννύω, Arist. HA 612a10, Thphr. CP 4.3.3; κρεμάω, Arist. Mir. 831a8, Ael. NA 5.3, etc. ; κρεμνάω, Demetr. Eloc. 216, Gp. 4.15.15; κρεμάζω, LXX Jb. 26.7 (v.l. κρεμνῶν); pres. part. κρεμάντες Ath. 1.25d; fut. κρεμάσω [α] Alc.Com. 8, LXX Ge. 40.19; Att. κρεμῶ, ᾷς, ᾷ, Ar. Pl. 312 (lyr.); Ep. κρεμόω Il. 7.83; aor.1 ἐκρέμασα Ar. Th. 1028, Ep. and Lyr. κρέμασα Od. 8.67, Pi. P. 4.192; Dor. inf. κραμάσαι IG4²(1).122.3 (Epid.); pf. κεκρέμακα Corn. ND 17; — Med., aor. inf. κρεμάσασθαι Hes. Op. 629, subj. ἐκκρεμάσωμαι AP 5.91 (Rufin.); — Pass., κρέμαμαι, Pi. P. 5.34, Ar. Av. 1387 (also κρεμᾶται Anacreont. 16.17); inf. κρέμασθαι Hp. VM 10, Acut. 30, Antiph. 74.4; subj. κρέμωμαι Hp. Art. 70, Arist. Rh. 1415a13; opt. κρεμαίμην Ar. Ach. 945, V. 298, Nu. 870; impf. ἐκρεμάμην, ω, ατο, Il. 15.21, etc. ; fut. κρεμήσομαι in pass. sense, Ar. Ach. 279, V. 808, PCair. Zen. 202.9 (iii BC); aor. ἐκρεμάσθην Ar. Th. 1053, etc. ; pf. imper. κεκρεμάσθω Apollod. Poliorc. 181.7, v.l. in Archim. Quadr. 13; plpf. κατακεκρέμαστο D.S. 18.26. (Cf. κρημνός, Goth. hramjan ΄crucify΄):
hang up, σειρὴν… ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντες Il. 8.19; τόξον ἐκ πίτυος A. Fr. 251; ἀπὸ κάλω κ. σαυτόν Ar. Ra. 122; καὶ κρεμόω προτὶ νηόν will bring them to the temple and hang them up there as an offering, Il. 7.83; κ. τινὰ τῶν ὄρχεων Ar. Pl. 312; κ. [τὰς ὗς] τῶν ὀπισθίων σκελῶν by the hind legs, Arist. HA 632a23; κρεμάσας τὸ νόημα, in allusion to Socrates in his basket, Ar. Nu. 229, cf. Alex. 126.17; κρεμάσαι τὴν ἀσπίδα hang up one΄s shield, i.e. have done with war, Ar. Ach. 58; τὴν πανοπλίαν Id. Av. 436; — so in Med., πηδάλιον κρεμάσασθαι hang up one΄s rudder, i.e. give up the sea, Hes. Op. 629.
hang, τινα Arist. Pol. 1311b39, Oec. 1352a11; crucify, Plu. Caes. 2, etc. Pass., to be hung up, suspended, ὅτε τ’ ἐκρέμω (2 sg. impf.) ὑψόθεν when thou wert hanging, Il. 15.18, cf. 21; μηδ’ ὁ ταντάλου λίθος τῆσδ’ ὑπὲρ νήσου κρεμάσθω Archil. 53; to be hung up as a votive offering, Pi. P. 5.34, cf. Hdt. 1.34, 66, etc. ; τὰ σπλάγχνα οἱ δοκέει κρέμασθαι Hp. VM 10; κάτω κρέμανται S. Fr. 431; κρεμήσεται… ἐπὶ τοῦ παττάλου Ar. V. 808; κ. ἐφ’ ἵππων X. An. 3.2.19; ἐκ ποδῶν κατωκάρα κ. Ar. Ach. 945; αἱ μέλιτται κ. ἐξ ἀλλήλων Arist. HA 627b13; metaph, ἀμφὶ φρασὶν ἀμπλακίαι κρέμανται Pi. O. 7.25; μῶμος κρέματαί τινι censure hangs over him, ib. 6.74; δόλιος αἰὼν ἐπ’ ἀνδράσι κ. Id. I. 8 (7).14; κρέμασθαι ἔκ τινος to be wholly taken up with a thing, Pl. Lg. 831c; ὁ ἐκ τοῦ σώματος κρεμάμενος X. Smp. 8.19.
to be hanged, of persons, E. Hipp. 1252, Aristopho 9.10, PCair. Zen. l.c. metaph, to be in suspense, ἵνα μὴ κρέμηται ἡ διάνοια Arist. Rh. 1415a13; κ. [ὁ λόγος] Gal. 18(2).754. = ὀκλάζω, Arat. 65 (ubi v. Sch.).

[ῡ], u. κρεμαννύω Arist. H.A. 9.6 u. Sp., fut. κρεμάσω, att. κρεμῶ, gedehnt in κρεμόω, Il. 7.83, κρεμῶμεν, Ar. Plut. 312, aor. ἐκρέμασα, pass. ἐκρεμάσθην ; – aufhängen, Etwas so befestigen, daß es schwebt, es herabhangen lassen ; σειρὴν ἐξ οὐρανοῦ Il. 8.19 ; als Weihgeschenk aufhängen, πρὸς ναόν 7.83 ; κρεμαννύντες εἴδωλον ἄψυχον Plat. Legg. VIII.830b ; ἐμβόλου κρέμασαν ἀγκύρας ὕπερθεν Pind. P. 4.192 ; ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου κρεμάσαντι σαυτόν Ar. Ran. 121 ; τῶν ὄρχεων κρεμῶμεν αὐτόν Plut. 312 ; οἱ κυνηγοὶ κρεμαννύουσιν ἐν ἀγγείῳ ἔκ τινος δένδρου τὴν κόπρον Arist. H.A. 9.6 ; Sp., τούτων πολλοὺς ἐκρέμασεν, er ließ sie aufhängen, Plut. Alex. 59, κρεμᾶν αὐτοὺς ἠπείλησε Caes. 2. – Pass.; ἐκ τῶν ἀξόνων δακτύλιοι κρεμάννυνται Xen. Eq. 10.9, sie werden aufgehängt oder hangen an den Achsen ; ὑπὸ Ἀλεξάνδρου κρεμασθέντα Plut. Alex. 55 ; ἀπὸ ὑψηλοῦ κρεμασθείς Plat. Theaet. 175d, schwebend.
Med. κρέμαμαι, opt. κρέμαιο Ar. Nub. 862, κρέμαιτο Ach. 944, aber κρέμοισθε Vesp. 298, imperf. ἐκρέμω Il. 15.18, 21, ich hange, schwebe, im eigtl. Sinne u. übertr.; μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται Pind. Ol. 6.74, der Tadel hangt sich daran, droht ; δόλιος αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 7.14 ; ἀμφὶ φρασὶν ἀμπλακίαι κρέμανται Ol. 7.25 ; κάτω κρέμανται Soph. frg. 382 ; κρεμάμενος Her. 2.121, 5.114 ; ἐξ ὧν κρεμαμένη πᾶσα ψυχὴ πολίτου Plat. Legg. VIII.831c ; ἐπὶ τοῦ παττάλου Ar. Vesp. 808 ; ἐφ' ἵππων Xen. An. 3.2.19, αἱ μέλιτται ἐξ ἀλλήλων Arist. H.A. 9.40 ; bes. auch = in Spannung, Erwartung, Furcht sein, Arist. rhet. 3.14 u. Sp. – Dazu gehört der aor. κρεμάσασθαι, Hippocr., den Hes. O. 627 mit dem accus. vrbdt, πηδάλιον δ' εὐεργὲς ὑπὲρ καπνοῦ κρεμάσασθαι, für sich aufhängen ; fut. κρεμήσομαι, Ar. Ach. 278 u. Sp. – Κρέμαται, = ὀκλάζει, Arat. Phaen. 65. – Vgl. auch κρημνάω u. κρήμνημι. – Adj. verb. κρεμαστός.