ά, όν [ᾰ] fort :
      1 vigoureux, robuste, en parl. de pers. IL. 16, 624, etc. ; d’Arès, IL. 2, 515 ; de lions, OD. 4, 335 ;
      2 ferme, solide, en parl. de choses (trait, IL. 5, 104 ; arc, IL. 8, 279 ; lien, IL. 5, 386 ; OD. 8, 336 ; ESCHL. Pr. 167 ; fer, HÉS. Th. 864, etc.) ;
      3 en mauv. part, véhément, violent (combat, IL. 2, 345 ; nécessité, IL. 6, 458 ; force, IL. 21, 501, etc.).

• Cp. κρατερώτερος, OD. 11, 624 ; • Sup. κρατερώτατος, HÉS. Th. 864.

➳ Gén. pl. fém. dor. κρατερᾶν, PD. P. 11, 27.

Étym. κράτος.

ά, όν, Ep. form of καρτερός, strong, stout, mighty, in Hom. mostly of bodily strength, κρατερός περ ἐὼν καὶ χερσὶ πεποιθώς Il. 16.624, cf. 6.97, Pi. I. 5 (4).31, etc. ; epith. of Ares, Il. 2.515; of lions, Od. 4.335; χεῖρες ib. 288, Pi. P. 11.18; with collat. notion of stern, harsh, of Hades, Il. 13.415, cf. 21.566. of things, conditions, etc., mighty, fierce, κ. ὑσμίνας 2.345; ἀνάγκη 6.458; κρατερῆφι βίηφιν 21.501; σθένος B. 17.40; πάλα Id. 10.20; βέλος, τόξον, Il. 5.104, 8.279; βιός Od. 24.170; δεσμός, δεσμοί, Il. 5.386, Od. 8.336; hard, χῶρος h.Merc. 354; σίδηρος ὅπερ κρατερώτατός ἐστιν Hes. Th. 864. of passions, etc., strong, vehement, λύσσα Il. 9.239; ἔρις 13.358; μένος 7.38; πένθος 11.249; ἄλγεα Od. 15.232; of acts and words, κ. ἀμφίβασις Il. 5.623; κ. μῦθος a harsh, rough speech, 1.25; μῦθον ἀπηνέα τε κ. τε 15.202. Adv. -ρῶς strongly, stoutly, μάχεσθαι 12.152; ἑστάμεναι 15.666; ἔχεσθαι 16.501, 17.559; νεμεσᾶν 13.16; κὰδ δ’ ἔβαλε κ. dashed roughly to earth, Od. 4.344; κ. ἀγόρευσεν, ἀπέειπεν, sternly, Il. 8.29, 9.431; in Prose, Anon ap. Stob. 4.31.34. — Once in Trag., κ. γυιοπέδαι A. Pr. 168 (anap.); elsewh. καρτερός. (κορτερά· κρατερά, ἰσχυρά, Hsch., is prob. Aeol.)

(κράτος), stark, gewaltig ; so heißen bei Hom. oft die Helden von großer Leibeskraft, κρατερός περ ἐὼν καὶ χερσὶ πεποιθώς, Il. 16.624, ἄγριον αἰχμητήν, κρατερὸν μήστωρα φόβοιο, 6.97 ; auch mit dem tadelnden Nebenbegriffe des Hartherzigen, Gewalttätigen, 21.566, ἀπηνέα τε κρατερόν τε 15.202. Vom Löwen, Od. 4.335 ; ἠ ἑσίδηρος, ὅπερ κρατερώτατός ἐστιν Hes. Th. 864 ; Οἰνεΐδαι κρατεροί Pind. I. 4.34 ; χειρῶν κρατερᾶν P. 11.18 ; s. auch καρτερός. – Auch vom Kampfe u. von den Waffen, fest, hart, ὑσμίνη, Il. 2.345, βίη u. ä., ἀνάγκη, 6.458, δεσμός, 5.386, wie κρατεραῖς ἐν γυιοπέδαις Aesch. Prom. 167, in starken Fesseln ; von allen festigen, gewaltsamen Leidenschaften, ἔρις, μένος, auch πένθος, ἄλγεα, τρόμος, Hom., κρατερὰ ἔργα, gewaltsame Taten, Gewalttaten, κρατερὸν δ' ἐπὶ μῦθον ἔτελλεν Il. 1.25, 326 u. öfter, ein hartes Wort, ein Machtspruch. – Einzeln auch bei Sp.
• Adv. κρατερῶς ; ἑστάμεναι, fest stehen, im Ggstz zur Flucht, Il. 15.666, u. so ἔχεσθαι, μάχεσθαι u. ä.; κὰδ δ' ἔβαλε κρατερῶς Od. 4.344, mit Gewalt, gewaltig ; Il. 8.29 μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσεν ; Sp.