ή, όν :
      1 prompt, rapide, avec idée de force en même temps que de rapidité (cf. lat. rapidus de rapere) : ποσσὶ κραιπνοῖσι, IL. 23, 749, etc. aux pieds rapides ;
      2 en mauv. part, impétueux, violent, en parl. de Borée, OD. 5, 385 ; de la tempête, OD. 6, 171 ; fig. en parl. de l’ardeur de la jeunesse, IL. 23, 590.

• Cp. -ότερος, IL. 23, 590 ; PD. P. 4, 372.

Étym. p.-ê. pré-grec.

ή, όν, swift, rushing, Βορέης, θύελλαι, Od. 5.385, 6.171; πομποῖσιν ἅμα κραιπνοῖσι φέρεσθαι Il. 16.671, 681; in Hom. freq. ποσσὶ κραιπνοῖσι Il. 23.749, etc. ; κραιπνῷ ποδί A. Pers. 95 (lyr.); πηδήμασιν κραιπνοῖσι S. Ichn. 213; κ. βέλος Pi. P. 4.90; κυλινδέσκοντο κραιπνότεραι ἢ ἀνέμων στίχες, of the Symplegades, ib. 209; σθένει κραιπνοί Id. Fr. 133; metaph, hasty, rash, κραιπνότερος νόος, of a youth, Il. 23.590. Adv. -νῶς, ἀνόρουσε 10.162; προσεβήσετο 14.292; διέπτατο 15.83; θέομεν Od. 8.247; neut. pl. as Adv., κραιπνὰ ποσὶ προβιβάς 17.27; κ. διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι Il. 5.223, etc.

(*κραπ, wahrscheinlich mit ἅρπω zusammenhangend), reißend schnell ; ὅστις ἐλαφρότατος ποσσὶ κραιπνοῖσι πέλοιτο Il. 23.749, u. öfter in dieser Vrbdg, auch κραιπνὰ ποσὶ προβιβάς, Od. 17.27. Der Boreaswind heißt κραιπνός, Od. 5.385, wie θύελλαι 6.171, schnelle, mit sich fortreißende Winde ; übertr., κραιπνότερος νόος, schnell, heftig, Il. 23.590 ; – βέλος Pind. P. 4.90 ; κραιπνότεραι ἀνέμων ib. 209 ; κραιπνῷ ποδί Aesch. Pers. 95 ; sp.D., wie Simmias ov. 17.
• Adv., κραιπνῶς ποσὶ θέομεν Od. 8.247, ἀνόρουσε Il. 10.162.