GRC
κραδαίνω
JSON
Bailly
(seul. prés. et ao. ἐκράδανα [ᾱν] ; pass. seul. prés. et ao. ἐκραδάνθην) :
1 balancer pour lancer, brandir : ἔγχος, EUR. H.f. 1003, une javeline ;
2 secouer, agiter : λόφους, AR. Ach. 965, des aigrettes ; χθόνα, ESCHL. Pr. 1047, ébranler la terre ; au pass. être agité, trembler : αἰχμὴ κραδαινομένη κατὰ γαίης, IL. 13, 504 ; 16, 614, lance qui s’enfonce dans le sol et qui tremble ; ὀδόντες κραδαινόμενοι, EL. (SUID. v° Ἱππίας) dents qui claquent ;
3 fig. faire trembler : τὴν Πελοπόννησον, PLUT. Alc. 15, le Péloponnèse ; au pass. trembler de crainte, PLUT. Cic. 35, Alex. 74, etc. ; ἐπί τινι, DH. 10, 9 ; τινι, X. ÉPH. 1, 9, au sujet de qqe ch.
1 balancer pour lancer, brandir : ἔγχος, EUR. H.f. 1003, une javeline ;
2 secouer, agiter : λόφους, AR. Ach. 965, des aigrettes ; χθόνα, ESCHL. Pr. 1047, ébranler la terre ; au pass. être agité, trembler : αἰχμὴ κραδαινομένη κατὰ γαίης, IL. 13, 504 ; 16, 614, lance qui s’enfonce dans le sol et qui tremble ; ὀδόντες κραδαινόμενοι, EL. (SUID. v° Ἱππίας) dents qui claquent ;
3 fig. faire trembler : τὴν Πελοπόννησον, PLUT. Alc. 15, le Péloponnèse ; au pass. trembler de crainte, PLUT. Cic. 35, Alex. 74, etc. ; ἐπί τινι, DH. 10, 9 ; τινι, X. ÉPH. 1, 9, au sujet de qqe ch.
Étym. cf. κραδάω¹.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
(v. κραδάω) swing, ἀπάνευθε πόνοιο νόου φρενὶ πάντα κραδαίνει Xenoph. 25; wave, brandish, ἔγχος E. HF 1003; λόφους Ar. Ach. 965; δόρυ Anacreont. 27 A 9; shake, χθόνα δ’ ἐκ πυθμένων… πνεῦμα κραδαίνοι A. Pr. 1047 (anap.); — Pass., αἰχμὴ… κραδαινομένη κατὰ γαίης quivering [after it fixes itself] in the ground, Il. 13.504, cf. Plb. 6.25.5, AP 6.97 (Antiphil.); [ἀκόντιον] ὡς μάλιστα κραδαινόμενον χρὴ ἐξικέσθαι Arr. Tact. 39.2, cf. 41.2; of a bell, to be set in vibration, Phlp. in de An. 355.23, al. ; σημεῖα κραδαινόμενα Procop. Pers. 2.10.
agitate, τὸ σῶμα, of epilepsy, Praxag. (?) ap. Herod.Med. in Rh.Mus. 58.76; of hiccough, Antyll. ap. Orib. 8.6.24; κ. πόλιν, of an earthquake, D.H. 16.6; metaph, agitate, τὴν Πελοπόννησον Plu. Alc. 15; τὴν Ἀσίαν Id. Ant. 37; — Pass., to be agitated, tremble, ἡ ὄψις (of fixed stars)… κραδαίνεται Arist. Cael. 290a22, Thphr. Vert. 8; aor. ἐκραδάνθην Plu. Alex. 74, etc.
agitate, τὸ σῶμα, of epilepsy, Praxag. (?) ap. Herod.Med. in Rh.Mus. 58.76; of hiccough, Antyll. ap. Orib. 8.6.24; κ. πόλιν, of an earthquake, D.H. 16.6; metaph, agitate, τὴν Πελοπόννησον Plu. Alc. 15; τὴν Ἀσίαν Id. Ant. 37; — Pass., to be agitated, tremble, ἡ ὄψις (of fixed stars)… κραδαίνεται Arist. Cael. 290a22, Thphr. Vert. 8; aor. ἐκραδάνθην Plu. Alex. 74, etc.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
= κραδάω, schwingen, schwenken, schütteln ; bes. die Lanze, αἰχμὴ δ' αἰνείαο κραδαινομένη κατὰ γαίης ᾤχετο, der geschwungene oder vom Wurf erschütterte Speer, Il. 16.614 ; Παλλὰς κραδαίνουσ' ἔγχος ἐπίλογχον χερί Eur. Herc.F. 1003 ; sp.D., wie Anacr. 27.9 ; ἔγχος Antiphil. 9 (VI.97); λόφους Ar. Ach. 965 ; auch χθόνα αὐταῖς ῥίζαις, Aesch. Prom. 1049 ; in späterer Prosa, κραδαινόμενος τὸ σῶμα, am Leibe zitternd, Plut. Cic. 35 ; auch übertr, διαστῆσαι καὶ κραδᾶναι Πελοπόννησον Alc. 15 ; Anton. 37 ; pass. zittern, in Furcht sein, Dion.Hal. 10.9.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
