εως (ἡ) [ῐσ]
   I action ou faculté de distinguer, ARSTT. Nic. 9, 2, 10, etc. ;
   II p. suite, action de choisir, choix, élection, ARSTT. Pol. 6, 7, 4 ;
   III action de séparer, d’où dissentiment, contestation : περί τινος, HDT. 5, 5, etc. sur qqe ch. ; d’où lutte, SOPH. Tr. 266, etc. ; joint à ἔρις, PLAT. Rsp. 379 e ; particul. contestation en justice, procès, THC. 1, 34 ; PLAT. Leg. 856 c, 876 b ;
   IV action de décider, d’où :
      1 décision, jugement (sur une question, sur un doute, etc.) HDT. 3, 34, etc. ; PLAT. Soph. 242 c, etc. ; particul. jugement d’une lutte, d’un concours : ἡ τῶν ὅπλων κρ. PLAT. Rsp. 620 b, le jugement au sujet des armes (d’Achille) ; cf. PD. O. 2, 37, etc. ; PLUT. M. 153 f ; d’où concours, SOPH. Ph. 1050 ; décision judiciaire, jugement, condamnation, XÉN. An. 1, 6, 5 ;
      2 ce qui décide de qqe ch., issue, dénouement, résultat (d’une guerre) THC. 1, 23 ; DÉM. 244, 10 ; POL. 1, 59, 11 ;
      3 phase décisive d’une maladie, crise, HPC. V. med. 16, etc. ; GAL. 8, 377, etc. ;
      4 explication, interprétation d’un songe, DS. 17, 116 ; SPT. Dan. 2, 36 ; JOS. A.J. 2, 5, 7 ; B.J. 6, 5, 4.

➳ Ion. gén. κρίσιος, HPC. ; dat. κρίσι, HDT. 8, 69.

Étym. κρίνω.

εως, ἡ, (< κρίνω) separating, distinguishing, τοῦ πλέω καὶ τοῦ μὴ πλέω Meliss. 7; τῶν ὁμοιογενῶν, τῶν διαφερόντων, dub.l. in Arist. EN 1165a34.
decision, judgement, περὶ τούτων Parm. 8.15; τὴν Κροίσου κ. Hdt. 3.34; ἐν θεῶν κρίσει A. Ag. 1289; κατὰ δύναμιν καὶ κ. ἐμήν Hp. Jusj. 1; κ. οὐκ ἀληθής no certain means of judging, S. OT 501 (lyr.); πολίτης ὁρίζεται τῷ μετέχειν κρίσεως καὶ ἀρχῆς Arist. Pol. 1275a23; κρίσεως προσδεόμενα Epicur. Nat. 32 G., cf. Herc. 1420.3; αἱ τῶν πολλῶν κ. Phld. Mus. p. 75 K. ; Κρίσις, title of a play by Sophocles on the Judgemént of Paris; κ. τινός judgement on or respecting, τῶν μνηστήρων Hdt. 6.131; ἀέθλων Pi. O. 3.21, N. 10.23; μορφῆς E. Hel. 26; ἡ τῶν ὅπλων κ., referring to the story of Ajax, Pl. R. 620b, cf. Arist. Po. 1459b5; κρίσιν… τοῦ βίου πέρι ὧν λέγομεν Pl. R. 360e; κ. ἀμφ’ ἀέθλοις Pi. O. 7.80; κ. διημαρτημένη Stoic. 1.50; κ. συνετή Cleanth. ib. 128; power of judgement, κρίσει πραγμάτων διαφέρεσθαι Plb. 18.14.10; κατὰ κρίσιν with judgement, advisedly, Id. 6.11.8.
choice, election, κ. ποιεῖσθαι τῶν ἀξίων Arist. Pol. 1321a30, cf. 1271a10.
interpretation of dreams or portents, LXX Da. 2.36, D.S. 17.116, J. AJ 2.5.7.
judgement of a court, οὐδὲν ἂν τῆς ὑμετέρας κ. ἔδει Antipho 4.44.2; trial, suit, προκληθέντας ἐς κρίσιν περί τινος Th. 1.34; καθιστάναι ἑαυτὸν ἐς κ. ib. 131; κρίσιν ποιεῖν τινι Lys. 13.35; κρίσεως τυχεῖν to be put on one΄s trial, Pl. Phdr. 249a; εἰς κ. ἄγειν Id. Lg. 856c; ἡ κ. γίγνεταί τινι ibid. ; κρίσιν ὑποσχεῖν ib. 871d, D. 21.125; τὰς κρίσεις ποιεῖσθαι περί τινος Isoc. 4.40, cf. Th. 1.77; τὰς κ. διαδικάζειν Pl. Lg. 876b; κρίσιν λελογχότα Μειδίᾳ ἐξούλης Test. ap. D. 21.82; αἱ κ. τῶν συμβολαίων Plu. 2.447e.
result of a trial, condemnation, X. An. 1.6.5. ἡμέρα κρίσεως Day of Judgement, Ev. Matt. 10.15.
trial of skill or strength, πρὸς τόξου κρίσιν in archery, S. Tr. 266; δρόμον…, οὗ πρώτη κ. Id. El. 684; κ. ποιεῖν ὁπότερος εἴη τὴν τέχνην σοφώτερος Ar. Ra. 779; θεῶν ἔριν τε καὶ κ. Pl. R. 379e.
dispute, περί τινος Hdt. 5.5, 7.26.
event, issue, κρίσιν σχεῖν to be decided, of a war, Th. 1.23, Plb. 31.29.5; κρίσεως τυχεῖν Id. 1.59.11; ἐν τοῖς πεπολιτευμένοις τὴν κ. εἶναι νομίζω 1 suppose the issue depends upon my public measures, D. 18.57.
turning point of a disease, sudden change for better or worse, Hp. VM 19 (pl.), Gal. 9.550, etc. ; κ. ξύντομος ἐπὶ τὸ κάκιον Hp. Judic. 34, cf. Gal. 18(2).231. middle of the spinal column, Poll. 2.177.

ἡ, die Schichtung, Trennung, Scheidung ; bes.
   a) Streit ; περί τινος, Her. 5.5 ; ἐς κρίσιν ἐλθεῖν 7.26 ; θεῶν ἔριν τε καὶ κρίσιν Plat. Rep. II.379e, wie Menex. 237d.
   b) Auswahl, in Athen bes. Ratsherrenwahl.
   c) das Richten, Entscheiden, die Entscheidung ; οὕτως ἀπαλλάσσουσιν ἐκ θεῶν κρίσει Aesch. Ag. 1262 ; Soph. O.R. 501 ; δρόμου, οὗ πρώτη κρίσις, die erste Entscheidung der Kampfrichter, El. 674, wie ἀέθλων Pind. Ol. 3.23, vgl. N. 10.23 ; μορφῆς θέλουσαι διαπεράσασθαι κρίσιν Eur. Hel. 26 ; in Prosa, ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ ὄντα διορίσασθαι πόσα τε καὶ ποῖά ἐστιν Plat. Soph. 242c ; τῷ πλήθει μεταδιδόναι τῆς κρίσεως Legg. VI.768c ; Sp. – Bes. richterliche Entscheidung, Urteilsspruch, Lys. 7.12 u. A.; καθίστησιν ἑαυτὸν εἰς κρίσιν τοῖς βουλομένοις περὶ αὐτῶν ἐλέγχειν Thuc. 1.131 ; προκληθέντες ἐς κρίσιν, vor Gericht gerufen, 1.34 ; Anklage, κρίσεις ἐνίστασθαι Lycurg. 31, vgl. §.4 ; κρίσιν ποιεῖν τινι, Lys. 13.35 ; προτιθέναι, Plut. Cat. min. 16 ; Verurteilung, Xen. An. 1.6.5. – Entscheidung der Schlacht, Pol. 1.59.11 ; καρτερὰ μάχη κρίσιν οὐ λαβοῦσα Plut. Rom. 18, wie Thuc. sagt τὸ μηδικὸν δυεῖν ναυμαχίαιν καὶ πεζομαχίαιν ταχεῖαν τὴν κρίσιν ἔσχε, wurde durch zwei See- u. Landschlachten entschieden, 1.23 ; ῥᾳδίαν καὶ σύντομον ἔλαβε κρίσιν ἡ ναυμαχία Pol. 16.4.8. – Bes. auch bei den Medic. der Ausschlag der Krankheit, wenn sie sich zum Guten oder zum Schlimmen entscheidet, die Krise.

κρίσις, -εως, ἡ
(< κρίνω), [in LXX chiefly for מִשְׁפָּט, also for רִיב, etc. ;]
__1. a seperating, selection (Arist., al.)
__2. a decision, judgment (cl.): Jhn.8:16, 1Ti.5:24, 2Pe.2:11, Ju 9; κ. κρίνειν, Jhn.7:24; in forensic sense, Act.8:33 (LXX) (see Page, in l); esp. of the Divine judgment, Jhn.3:19 5:24, 27 5:29-30 12:31 16:8, 11, 2Th.1:5, Heb.10:27, Jas.2:13 5:12, 2Pe.2:4, Rev.18:10; pl., Rev.16:7 19:2; of the last judgment, Mat.10:15 11:22, 24 12:36, 41-42 Luk.10:14 11:31-32, Heb.9:27, 2Pe.2:9 3:7, 1Jn.4:17, Ju 6 15; τῆς γεέννης, Mat.23:33.
__3. By meton. (as in LXX for מִשְׁפָּט, Isa.5:7, al.; דִּישׁוֹן, Dan.7:10), of the standard of judgment, right, justice: Mat.12:18, 20 (LXX, Isa 42:43) Isa 23:23, Luk.11:42; of the tribunal (a local court), Mat.5:21-22†
(AS)