'f. att. ιῶ :
A intr.
      1 être léger, HÉS. O. 461 ; EUR. Hel. 1571 ; DC. 40, 1 ; 50, 33 ;
      2 être allégé, éprouver du soulagement, SOPH. Ph. 735 ;
B tr.
   I rendre léger, donner de la légèreté à, alléger, acc. ARSTT. Cæl. 4, 2, 8 ; avec le gén. de la ch. dont on allège qqn ou qqe ch., EUR. Hel. 40 ; au pass. κουφισθεὶς τοῦ βάρους, TH. H.P. 4, 16, 2, allégé de son fardeau ; abs. alléger un navire de sa cargaison, THC. 6, 34 ; au pass. POL. 20, 5, 11 ; fig. :
      1 en parl. de charges publiques, d’impôts, de dettes, XÉN. Mem. 2, 7, 1, etc. ; avec le gén. de la dette : κ. τὸν δῆμον τῶν εἰσφορῶν, DS. 13, 64, alléger le peuple du poids des impôts ; τόκων τοὺς χρεωφειλέτας, PLUT. Cæs. 37, alléger le chiffre des intérêts à la charge des débiteurs ; avec un seul acc. κ. τὰ ὀφλήματα, PLUT. M. 807 d, diminuer les dettes ;
      2 en parl. de maladies : κ. τοὺς νοσοῦντας, PLUT. M. 1106 b, soulager les malades ; κ. τὸ πάθος, PLUT. Alex. 52, alléger le mal ; au pass. avec le gén. de la maladie : κουφίζεσθαι νόσου, EUR. Or. 43 ; τοῦ πάθους, ARSTT. Probl. 11, 10, être soulagé d’une maladie, d’un mal ; abs. procurer du soulagement, HPC. Epid. 1, 945 ; ARSTT. G.A. 1, 18, 52 ;
      3 en parl. de chagrins, soulager, consoler, avec l’acc. de la chose : κ. ἀλγηδόνας, EUR. fr. 577, soulager des souffrances ; cf. DÉM. 1400, 7 ; THCR. Idyl. 23, 9 ; au pass. EUR. Med. 473 ; ARSTT. Nic. 9, 1, 2 ;
   II soulever : τινά, SOPH. Tr. 1024, qqn ; ἀσπίδ' ἀμφὶ βραχίονα, EUR. Ph. 120, soulever un bouclier et le tenir enlacé autour de son bras ; νεκρόν, SOPH. Ant. 43, enlever un mort, pour lui donner la sépulture ; p. anal. ἅλμα κ. SOPH. Aj. 1287 ; ou πήδημα κ. EUR. El. 861, sauter légèrement ou vivement ; au pass. ᾧ (πτερῷ) ἡ ψυχὴ κουφίζεται, PLAT. Phædr. 248 c (l’aile) au moyen de laquelle l’âme s’élève légère ; fig. au pass. se laisser exalter (par l’espérance, etc.) POL. 14, 1, 11 ;
   III t. de gr. élider, EUST. p. 62, 45.

➳ Fut. moy. au sens pass. κουφιοῦμαι, ARSTD. 46, 145.

Étym. κοῦφος.

'

Att. fut. -ιῶ S. Aj. 1287; pf. κεκούφικα OGI 90.12 (Rosetta, ii BC); to be light, κουφίζουσαν ἄρουραν Hes. Op. 463, cf. E. Hel. 1555; of a sufferer, to be relieved, κουφίζειν δοκῶ S. Ph. 735, cf. Hp. Aph. 2.27. trans., lighten, make light, τὸ κενὸν ἐμπεριλαμβανόμενον κ. τὰ σώματα Arist. Cael. 309a6; — Pass., Id. PA 663b13; hence, lift up, raise, S. Ant. 43, Tr. 1025 (lyr.); αἴρων κουφιῶ σ’ ἐγώ Ar. Av. 1762 (lyr.); ἀσπίδ’ ἀμφὶ βραχίονι κουφίζων E. Ph. 121 (lyr.); ἅλμα κουφιεῖν make a light leap, S. Aj. l.c. ; κ. πήδημα E. El. 861 (lyr.); δύστηνον αἰώρημα κουφίζω, = δύστηνος αἰωροῦμαι, Id. Supp. 1047; — Pass., to be lifted up, soar, [τῷ πτερῷ] ᾧ ψυχὴ κουφίζεται Pl. Phdr. 248c, cf. 249a; σώματα κουφιζόμενα ὑπὸ τοῦ κύματος Jul. Or. 1.27c.
lighten of a load, ὄχλου πλήθους τε κ. χθόνα lighten earth of a multitude, E. Hel. 40; κουφισθεὶς τοῦ βάρους Thphr. HP 4.16.2; abs., lighten ships of their cargo, τῷ ταχυναυτοῦντι κουφίσαντες προσβάλλειν Th. 6.34; κουφισθεισῶν τῶν νεῶν Plb. 20.5.11, cf. 1.60.8. of persons, relieve from burdens, X. Mem. 2.7.1, Cyr. 6.3.24; τὸν δῆμον τῶν εἰσφορῶν D.S. 13.64, cf. IG 12(7).506.16 (Amorgos, iii BC); τόκων τοὺς χρεωφειλέτας Plu. Caes. 37; relieve (contractors), Plb. 6.17.5; τῆς ὑπερηφανίας Phld. Vit. p. 16 J. ; κ. τοὺς νοσοῦντας Plu. 2.1106c; — Pass., to be relieved, ὅταν σῶμα κουφισθῇ νόσου from…, E. Or. 43; τοῦ πάθους Arist. Pr. 873b22; λέξασα κουφισθήσομαι ψυχήν E. Med. 473; fut. Med. κουφιεῖσθαι in pass. sense, Aristid. 2.145 J. ; metaph, τῇ τῶνδε εὐκλείᾳ κουφίζεσθε feel your burdens lightened by…, Th. 2.44; κουφίζονται οἱ λυπούμενοι Arist. EN 1171a29, cf. Pol. 1342a14; ἐλπίδι κ. ματαίᾳ Ael. NA 11.33. c. acc. rei, lighten, assuage, ἀλγηδόνας E. Fr. 573; συμφορὰς λόγῳ κ. D. 60.35; κ. ἔρωτα Theoc. 23.9; τὸ πάθος Plu. Alex. 52; τὰ ὀφλήματα Id. 2.807d; abs., give or procure relief, κ. οὐδέν, ἀλλά… Hp. Epid. 1.7, cf. Arist. GA 725b9; — Pass., νομίζοντες κεκουφίσθαι τὸν πόλεμον αὐτοῖς Plb. 1.17.2.
cancel a debt, POxy. 126.8 (vi AD), etc. ; — Med., PMasp. 95.10 (vi AD). ἑαυτοὺς κ.
cheapen themselves, dub. in Epicur. Nat. 112 G.
subtract, ἀπὸ τῶν μοιρῶν Heph.Astr. 2.1.

1) leicht sein ; κουφίζουσα ἄρουρα Hes. O. 461 ; καὶ τἄλλα μὲν δὴ ῥᾳδίως εἴσω νεὼς ἐθέμεθα κουφίζοντα Eur. Hel. 1571 ; übertr., ἄρτι κουφίζειν δοκῶ, Linderung, Erholung vom Schmerz empfinden, Soph. Phil. 725 ; von Kranken bes. Hippocr. – Auch Sp., wie DC. 40.1.
2) trans., leicht machen, erleichtern, erheben ; τᾷδέ με πρόσλαβε κουφίσας Soph. Tr. 1020 ; εἰ τὸν νεκρὸν ξὺν τῇδε κουφιεῖς χερί Ant. 43, d.i. den Toten bestatten ; κλῆρος εὐλόφου κυνῆς ἔμελλε πρῶτος ἅλμα κουφιεῖν Aj. 1266, den Sprung leicht machen, leicht herausspringen lassen ; τινά τινος, Eur. ὡς ὄχλου βροτῶν πλήθους τε κουφίσειε μητέρα χθόνα Hel. 40 ; κουφίζονται περιττώματος Arist. Probl. 30.1 ; von Schiffen, erleichtern, ausladen, Pol. 1.60.8 u. a.Sp.; – πτερῷ ψυχὴ κουφίζεται Plat. Phaedr. 248c ; εἰς τοὐρανοῦ τινα τόπον 249c, erhoben werden ; – übertr., κουφίζονται γὰρ οἱ λυπούμενοι συναλγούντων τῶν φίλων, sie fühlen Erleichterung, Arist. Eth. 9.11 ; συμφορὰς λόγῳ κουφίσαι Dem. 60.35 ; von Arbeit u. Mühsal, Xen. Mem. 2.7.1 ; τὸ πάθος Plut. Alex. 52 ; τῶν τόκων τοὺς χρειωφειλέτας Caes. 37 ; τὸν δῆμον τῶν εἰσφορῶν, das Volk von den Abgaben erleichtern, DS. 13.64 ; – vom Preise, nachlassen, Pol. 6.17.5.

κουφίζω
(< κοῦφος, light), [in LXX: Exo.18:22, Jon.1.5, al. (קָלַל hi.), Est.5:1, al. ;]
__1. intrans., to be light (poetic chiefly).
__2. to lighten, make light: with accusative, Act.27:38.†
(AS)