ης (ἡ) [ῠ]
   I creux, cavité, en gén. APD. (ATH. 479 a) ;
   II particul. :
      1 petit vase, tasse, écuelle, IL. 22, 494 ; OD. 15, 312 ; 17, 12 ;
      2 cotyle, mesure d’½ ξέστης (environ ¼ de litre) pour les liquides, THC. 4, 16 ; 7, 87 ; qqf. pour les matières sèches, ALEX. (ATH. 161 c) ; HPC. 1208 b, etc. ; AR. Pl. 436, fr. 79 ; PLAT. Lys. 219 e, Conv. 214 a ; fig. en parl. d’un ivrogne, DH. Exc. p. 2340, 4 Reiske (cf. κοτύλων) ;
      3 cavité où s’emboîte la tête d’un os, en parl. de l’os de la hanche, IL. 5, 306 ; HPC. 410, 54 ; GAL. 12, 224, etc. ; en parl. du bras, HPC. Art. 783 ;
      4 creux de la main ou du pied, ATH. 479 a ;
      5 ventouse du poulpe, LUC. D. mar. 4, 3 ;
      6 au pl. cymbales, ESCHL. fr. 55.

ἡ, anything hollow (πᾶν τὸ κοῖλον κοτύλην ἐκάλουν οἱ παλαιοί Apollod. ap. Ath. 11.479a, cf. Sch. Il. 22.494).
small vessel, cup, Il. 22.494, Od. 15.312, 17.12, Ar. Fr. 350, cf. Ath. 11.478d; prov., πολλὰ μεταξὺ πέλει κοτύλης καὶ χείλεος ἄκρου ib. e, Zen. 5.71. metaph, = κοτύλων, D.H. 19.5.
cup or socket of a joint, esp. of the hip-joint, κατ’ ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι Il. 5.306sq., cf. Hp. Loc. Hom. 6, Gal. 18(2).519; also, socket of the arm, Hp. Art. 7.
liquid measure, containing 6 κύαθοι or a ½ ξέστης, i.e. nearly a ½ pint, Hdt. 6.57, Th. 4.16, 7.87, Ar. Pl. 436; κ. Ἀττική, Αἰγινητική, Hp. Epid. 7.3, Nat. Mul. 33.
dry measure, ἀλφίτων… τρεῖς χοίνικας κοτύλης δεούσας Ar. Fr. 465; ἀλφίτων κ. μίαν Alex. 221.17; prob. also a smaller measure, perh. = τρύβλιον, ὀξύβαφον, Hp. Mul. 1.6.
hollow of the hand, Apollod. l.c., Poll. 9.122, Eust. 550.5; cf. ἐγκοτύλη. = κοτυληδών 1, Luc. DMar. 4.3. in pl., cymbals, χαλκόδετοι κ. A. Fr. 57.6 (anap.).

ἡ, die Höhlung, alles Hohle, πᾶν δὲ τὸ κοῖλον κοτύλην ἐκάλουν οἱ παλαιοί, Apollodor. bei Ath. XI.479a ; vgl. Schol. Il. 23.34.
   a) hohles Gefäß, kleiner Becher, Schälchen, Il. 22.494 ; dah. αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ Od. 15.312, vgl. 17.12, d.i. ob etwa Einer zu trinken u. zu essen gibt ; πρίν σε κοτύλας ἐκπιεῖν οἴνου δέκα Ar. Plut. 737 ; οὐδὲ τρεῖς κοτύλας οἴνου Plat. Lys. 219e ; ψυκτῆρα πλέον ἢ ὀκτω κοτύλας χωροῦντα, wo es ein bestimmtes Maß bezeichnet, das auch für trockene Dinge gebraucht wurde, = ἡμίξεστος u. τρύβλιον, deren vier auf einen χοίνιξ gehen, 7½, Unze an Gewicht ; 192 κοτύλαι machten einen μέδιμνος σιτηρός aus, Böckhs Staatshaush. I p. 99 u. Metrolog. p. 99 si.
   b) die Knochenhöhle, bes. die Pfanne des Hüftheckens, in welcher der Kopf des Hüftknochens eingefügt ist, τῷ βάλεν αἰνείαο κατ' ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι Il. 5.305 ; so VLL u. Ath. a.a.O. – Auch die hohle Hand, der hohle Fuß, Ath. a.a.O.; Poll. 8.122.
Bei Aesch. frg. 51 sind χαλκόδετοι κοτύλαι Zymbeln ; vgl. Ath.
Bei Luc. D.Mar. 4.3 = κοτυληδών, vgl. Eust. 1782.55.

1. a cup , (Homer)
2. the cup or socket of a joint, especially of the hip-joint, (Iliad by Homer)
3. a liquid measure , containing 6 κύαθοι, i. e. nearly half a pint , (Aristophanes Comicus) (ML)