(seul. prés. et impf. act. ; au pass. part. pf. κεκορυθμένος, v. ci-dessous)
      1 armer d’un casque, d’où armer en gén. BATR. 123 ; fig. βίον κορυσσέμεν ὀρθοϐούλοις μαχαναῖς, PD. P. 8, 106, munir la vie de pratiques honnêtes et prudentes ;
      2 dresser en forme de crête : κορύσσειν κῦμα, IL. 21, 306, soulever la crête d’une vague ; fig. πόλεμον, IL. 2, 273 ; κλόνον ἀνδρῶν, HÉS. Sc. 148, provoquer un combat, un tumulte ; φιλαιμάτους ἀλκάς, EUR. Rhes. 933, exciter la force amie du sang ;

Moy. (ao. ἐκορυσάμην) :
      1 s’armer d’un casque ; d’où en gén. s’armer, IL. 4, 274 ; 19, 397 ; χαλκῷ, IL. 5, 562 ; 7, 206, se couvrir d’une armure d’airain ; avec l’acc. ὅπλων κεκορυθμένος ἐνδυτά, EUR. I.A. 1073, revêtu d’une armure ; en parl. de choses : δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ, IL. 3, 18 ; 11, 43, deux javelines armées d’une pointe de fer ; abs. δόρυ κεκορυθμένον, IL. 16, 802, javeline armée d’une pointe de fer ;
      2 se dresser pour le combat, en parl. d’un taureau, HPC. 1284 b ; d’un coq, ATH. 127 a ; se soulever, en gén. en parl. de vagues, IL. 4, 424 ; A.RH. 2, 70 ; fig. en parl. de la discorde, IL. 4, 442.

➳ Act. prés. inf. épq. κορυσσέμεν, PD. P. 8, 75. Pass. part. pf. poét. κεκορυθμένος, IL. 17, 3 ; EUR. Andr. 279, I.A. 1073. Moy. prés. ind. 2 sg. κορύσσεαι, IL. 10, 37 ; impér. 2 sg. poét. κορύσσεο, A.RH. 4, 48.

Étym. κόρυς.

Ep. impf. κόρυσσε Il. 21.306; poet. inf. -έμεν Pi. P. 8.75; — Med., aor. ἐκορυσσάμην, part. κορυσσάμενος Il. 19.397; — Pass., pf. κεκόρυθμαι, part. κεκορυθμένος, freq. in Hom. (v. infr.); (< κόρυς); — poet., chiefly Ep., Verb, prop.
furnish with a helmet; hence, generally, fit out, equip, marshal, πόλεμόν τε κορύσσων Il. 2.273; κλόνον ἀνδρῶν Hes. Sc. 148; μάχην ib. 198; μάχας ἔργον Pi. I. 8 (7).58; φιλαιμάτους ἀλκάς E. Rh. 933; — in Hom. mostly Pass. and Med., equip, arm oneself, τὼ δὲ κορυσσέσθην Il. 4.274; ὄπιθεν δὲ κορυσσάμενος βῆ Ἀχιλλεύς 19.397; Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ 7.206; κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ 5.562, etc. ; of things, δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ headed with brass, 3.18, 11.43; abs., ἔγχος, βριθὺ μέγα στιβαρὸν κεκορυθμένον 16.802; c. acc., ὅπλων κεκορυθμένος ἔνδυτ’ E. IA 1073 (lyr.); metaph, ἔριδι κ. Id. Andr. 279 (lyr.).
furnish, provide, βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς Pi. P. l.c. make crested, κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο reared his crested wave, Il. 21.306; — Pass., rear its head, of a wave, πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται Il. 4.424, cf. A.R. 2.71; of Eris, ἥ τ’ ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται Il. 4.442; χείμαρρε, τί δὴ τόσον ὧδε κορύσσῃ ; AP 9.277 (Antiphil.); of clouds, Theoc. 25.94, etc. ; also of birds, Thphr. Sign. 16; metaph, Δῆμος… πρὸς πνεῦμα βραχὺ κ. Com.Adesp. 1324; cf. κορθύνω. (κορύττεται ΄butts’ Agath. 1.4 is prob. f.l. for κορύπτεται ; aor. Med. κορύξασθαι, δίκην ἀλεκτρυόνος Ath. 3.127a, dub.l. in Hp. Ep. 17.)

act. nur praes. u. impf., mit dem Helm versehen, wappnen, rüften, zum Kampf anregen ; κορύσσουσα κλόνον ἀνδρῶν Hes. Sc. 148 ; auch μάχην, 198 ; πόλεμον κορύσσων Il. 2.273 ; ἀμφὶ γῆν μὲν πατρίαν φιλαιμάτους ἀλκὰς κορύσσοντα Eur. Rhes. 933 ; übertr., ἔργον Pind. I. 7.54 ; einrichten, wie βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοις μαχαναῖς, das Leben ausrüften (gegen das Unglück), Ol. 8.78. – Häufiger med., sich rüsten, waffnen ; aor. κορυσσάμενος, Il. 19.397 (wofür Ath. III.127a δίκην ἀλεκτρυόνος κορύξασθαι), u. perf. pass. κεκορυθμένος, gerüstet, gewappnet ; τὼ δὲ κορυσσέσθην Il. 4.274 ; Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ 7.206, u. öfter in dieser Zusammenstellung, bes. κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ, wie Eur. Andr. 279, der auch χρυσέων ὅπλων κεκορυθμένος ἐνδυτά sagt, I.A. 1073, also den accus. damit verbindet, nach Analogie der Verba des Anziehens. – Uebh. anschwellen lassen, erheben, (ὁ ποταμὸς) κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο ὑψόσ' ἀειρόμενος Il. 21.306 ; daher im pass. = sich erheben, anschwellen, von den Meereswogen, 4.424, wie Ap.Rh. 2.70 u. Sp., χείμαρρε, τί δὴ τόσσον κορύσσῃ Antiphil. 31 (IX.277). – S. noch κορυστός.