ῆς (ἡ) [ῠ] sommet :
   I au propre :
      1 sommet de la tête, en parl. d’un cheval, IL. 8, 83 ; XÉN. Eq. 1, 11, d’un homme, HH. Ap. 309 ; HDT. 4, 187 ; particul. la région entre le βρέγμα et l’ἰνίον, ARSTT. H.A. 1, 7, 2 ; HPC. 897 e ;
      2 sommet d’une montagne, IL. 1, 499 ; 2, 456, etc. ; au plur. IL. 3, 10 ; HDT. 4, 181 ; 8, 37 ; EUR. Ion 86 ; AR. Nub. 270, etc. ;
      3 sommet d’un angle, POL. 1, 26, 16, ou d’un triangle, POL. 2, 14, 8 ; du Delta, PLAT. Tim. 21 e ; d’un cône, ARSTT. Meteor. 2, 5, 12 ; t. techn. extrémité, pointe, about (d’une pièce) ATHÉNÉE MÉC. ;
      4 sommet, en gén. : κατὰ κορυφὴν ἐσϐαλεῖν ἐς τὴν κάτω Μακεδονίαν, THC. 2, 99, descendre des hauteurs dans la basse Macédoine ; λίθων κατὰ κ. ἐμϐολαί, POL. 8, 9, 3, jets de pierre tombant verticalement ; en parl. du soleil : κατὰ κ. au zénith, PLUT. M. 938 a, Mar. 11 ;
   II fig. :
      1 sommet, couronnement, achèvement, PLUT. M. 975 a ; d’où point capital d’un discours, PLAT. Crat. 415 a ; au plur. PD. O. 7, 125 ;
      2 période aiguë ou critique d’un mal, ARÉT. Cur. m. diut. 1, 6 ;
      3 le point culminant, ce qu’il y a de plus élevé, de plus noble, de meilleur, PD. N. 1, 22 ; 1, 5, 1 ; O. 2, 25 ; παντὸς ἔχει κορυφάν, PD. P. 9, 136, cela est le meilleur de tout.

➳ Dat. pl. poét. et ion. κορυφῇσι, IL. 3, 10 ; HDT. 4, 181, etc. Dor. κορυφά [ᾱ] PD. l. c. etc. ; EUR. Hec. 94, etc. ; T. LOCR. 98 b, etc.

Étym. pré-grec.

ἡ, (< κόρυς) head, top; hence, crown, top of the head, of a horse, Il. 8.83, X. Eq. 1.11; of a man or god, h.Ap. 309, Pi. O. 7.36, Hdt. 4.187, Sammelb. 6003.8 (iv AD); between βρέγμα and ἰνίον, Arist. HA 491a34; τὸ ὀστέον τῆς κ. Hp. VC 2.
top, peak of a mountain (so mostly Hom.), οὔρεος ἐν κορυφῇς Il. 2.456; ὄρεος κορυφῇσι 3.10, cf. Alcm. 60.1; κορυφαὶ γαίας B. 5.24; κ. Οὐλύμποιο Il. 1.499, cf. Ar. Nu. 270; Αἴτνας μελάμφυλλοι κορυφαί Pi. P. 1.27; τηλαυγέ’ ἀγ κορυφάν Id. Pae. 7.12; κ. πόληος Alc. Supp. 17.6; ἀστρογείτονας κ. A. Pr. 722, cf. Hdt. 4.49, 181, 9.99. generally, summit, top, κατὰ κορυφὴν ἐσβαλεῖν ἐς τὴν κάτω Μακεδονίαν straight over the summit, ridge, Th. 2.99, cf. IG4²(1).71.11 (Epid., iv BC), OGI 383.125 (Nemrud Dagh, i BC); κατὰ κ. [τῆς στήλης] ἔσφαττον (sc. ταύρους) Pl. Criti. 119e; ἵσταται κατὰ κ. ὁ ἥλιος in the zenith, Plu. 2.938a; τὸ κατὰ κ., with or without σημεῖον, the zenith, Gem. 5.64, etc., cf. Plu. Mar. 11, Procl. Hyp. 4.59; ταῖς τῶν κατὰ κ. λίθων ἐμβολαῖς by the stones falling vertically, Plb. 8.7.3.
apex, vertex of a triangle, Id. 2.14.8; of the Delta, Pl. Ti. 21e; point of an angle, τὸ ἐπὶ τὴν κ. μέρος Plb. 1.26.16, etc. ; apex of a cone, Arist. Mete. 362b3; κατὰ κορυφήν vertically opposite, of angles, Euc. 1.15; of halves of double cone, Apollon. Perg. 1 Def. extremity, tip, κορυφαὶ [κλημάτων], τῶν συγκυπτῶν, Thphr. CP 3.14.8, Ath.Mech. 22.8; in Anatomy, the os coccygis, Poll. 2.183; in pl., finger-tips, Ruf. Onom. 85, cf. Poll. 2.146; Medic., of an abscess, ἐς κορυφὴν ἀνισταμένης ἀποστάσιος coming to a head, Aret. SA 1.7. metaph, λόγων κορυφαί the sum of all his words, Pi. O. 7.69, cf. Pae. 8.23; ἔρχομαι ἐπὶ τὴν κ. ὧν εἴρηκα Pl. Cra. 415a; but λόγων κ. ὀρθάν true sense of legends, Pi. P. 3.80; κορυφὰς ἑτέρας ἑτέρῃσι προσάπτων μύθων springing from peak to peak, i.e. treating a subject disconnectedly, Emp. 24; κ. ὁ λόγος ἐπιθεὶς ἑαυτῷ having reached its conclusion, put the finishing touch to itself, Plu. 2.975a; κ. τοῦ κακοῦ height, full development of…, Aret. SD 1.6; τοῦ πάθεος κ. ἴσχοντος ib. 1.16.
height, excellence of…, i.e.
the choicest, best, κορυφαὶ πολίων Pi. N. 1.15; κ. ἀρετᾶν ib. 34, cf. O. 1.13; κ. ἀέθλων, of the Olympic games, Id. O. 2.13, cf. N. 9.9; φιάλαν… πάγχρυσον κ. κτεάνων Id. O. 7.4; ὁ καιρὸς παντὸς ἔχει κορυφάν is the best of all, Id. P. 9.79. κορυφᾷ Διὸς εἰ κρανθῇ πρᾶγμα his head, i.e. his nod, A. Supp. 92. ἡ τῆς οἰκουμένης κ., of Rome, Lib. Or. 59.19.

ἡ (vgl. κόρυς), eigtl. der Scheitel, Wirbel am Kopf, Medic.; Poll. 2.38 ; der oberste Teil des Kopfes, nach Arist. H.A.1.7 zwischen βρέγμα u. ἴνιον liegend ; πατέρος Ἀθαναία κορυφὰν κατ' ἄκραν ἀνορούσασα Pind. Ol. 7.36 ; beim Pferde wird es Il. 8.83 beschrieben  : ἄκρην κὰκ κορυφήν, ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι ; vgl. Xen. re Eq. 1.11 ; des Menschen, H.h. Apoll. 309, Her. 4.187 u. A. – Bes. auch Berghaupt, Berggipfel ; οὔρεος ἐκ κορυφῆς Il. 2.456 ; Οὐλύμποιο 1.499, öfter ; Αἴτνας μελάμφυλλοι Pind. P. 1.27 ; Παρνησιάδες Eur. Ion 86 ; Ar. Nub. 271 ; auch in Prosa, Her. 8.37, 4.181, Thuc. 2.99 u. A.; ἀπὸ τᾶς κορυφᾶς ἐς τὰν βάσιν Tim.Locr. 98b. – Der Scheitelpunkt des Winkels, Pol. 1.26.16 ; die Spitze des Dreiecks, 2.14.8 ; Mathem. Bei Poll. 2.146 Fingerspitzen. Auch ein Teil eines Knochens, 2.183. – Uebh. das Höchste, Vortrefflichste, Pind. oft, ἀέθλων Ol. 2.14, πάγχρυσος κτεάνων 7.4, παντὸς ἔχει κορυφάν, den Gipfel von Allem, P. 9.82, ἀρετᾶν N. 1.34, wie Ol. 1.13 ; die höchste Gewalt, κορυφᾷ Διὸς εἰ κρανθῇ πρᾶγμα τέλειον Aesch. Suppl. 86 ; die Hauptsache, ἔρχομαι γὰρ ἐπὶ τὴν κορυφὴν ὧν εἴρηκα Plat. Crat. 415a ; vgl. τελεύτασαν δὲ λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαθείᾳ πετοῖσαι Pind. Ol. 7.68 ; τὴν κορυφὴν ἐπιτιθέναι, den Gipfel hinzufügen, beendigen, vollenden, Plut. Sol. an. 22.

1. the head, top, highest point; hence,
2. the crown or top of the head , (Iliad by Homer), attic
3. the top or peak of a mountain, (Iliad by Homer)
4. metaphorically the highest point , Lat. summa, παντὸς ἔχει κορυφάν is the best of all , (Pindar); κορυφὰ λόγων προτέρων the sum and substance of ancient legends, (Pindar)
5. the height or excellence of a thing, i. e. the choicest, noblest, best , (Pindar)
(ML)