'(f. κομιῶ, ao. ἐκόμισα, pf. κεκόμικα) :
   I prendre soin de, d’où :
      1 soigner avec sollicitude, en parl. de vieillards, d’enfants, etc. : τινά, IL. 24, 541 ; OD. 15, 546, etc. qqn ; particul. nourrir, élever, OD. 20, 68 ;
      2 introduire (dans la ville) THC. 3, 65 ;
      3 en parl. de choses, donner des soins à, s’occuper activement de : τι, IL. 6, 490 ; OD. 21, 350 ; 23, 355, de qqe ch. ; δῶμα, OD. 16, 74, s’occuper des soins de la maison ; en ce sens, rare chez les Att. ESCHL. Ch. 262, 344 ;
   II p. suite :
      1 emporter pour mettre en lieu sûr, à l’abri : νεκρόν, IL. 13, 196, emporter un mort (pour le soustraire à l’ennemi) ; χλαῖναν, IL. 2, 183, ramasser un manteau (pour qu’il ne soit pas perdu), d’où abs. sauver : τινὰ ἐκ θανάτου, PD. P. 3, 97, sauver qqn de la mort ; fig. ἀοιδοὶ καὶ λόγοι τὰ καλὰ ἔργ' ἐκόμισαν, PD. N. 6, 52, les aèdes et la renommée ont tiré de l’oubli les belles actions ;
      2 emporter (pour déposer en terre ou porter au bûcher) SOPH. Aj. 1397 ;
   III p. ext. :
      1 emporter sur soi : χροῒ ἄκοντα, IL. 14, 456, un javelot enfoncé dans la peau ;
      2 emporter ou emmener avec soi comme butin : χρυσόν, IL. 2, 875 ; ἵππους, IL. 11, 738, de l’or, des chevaux ; d’où κ. ἔπαινον, SOPH. O.C. 1411, obtenir de la gloire ;
      3 emmener, transporter (par terre ou par mer) HDT. 5, 43, etc. ;
      4 apporter, amener, introduire : τινά, SOPH. Aj. 530, amener qqn ; ξενικὸν νόμισμα, PLAT. Leg. 742 c, une monnaie étrangère ; τὴν φιλοσοφίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας, ISOCR. 227 a, introduire la philosophie chez les Grecs ; θράσος τινὶ κ. ESCHL. Ag. 530, donner du courage à qqn ;
   IV ramener (des enfers, de l’exil, etc.) avec πάλιν, PLAT. Phæd. 107 e ; d’où au pass. revenir, HDT. 5, 98 ; LYS. 102, 1 ; ἐπ' οἴκου, THC. 2, 33, ou οἴκαδε, PLAT. Rsp. 614 b, chez soi ;

Moy. :
A tr.
   I prendre soin de, d’où :
      1 accueillir, donner l’hospitalité à : τινα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ, IL. 8, 284, ou τινα ἐς τὴν οἰκίαν, AND. 16, 37 ; IS. 36, 25, à qqn dans sa maison ;
      2 donner ses soins à, acc. HÉS. O. 391, 598 ;
   II.1 emporter pour mettre à l’abri : τινα, IL. 1, 594, qqn ;
      2 emporter pour déposer en terre, IS. 71, 13 ;
   III.1 emporter sur soi : ἔγχος ἐν χροΐ, IL. 22, 286, recevoir une javeline dans le corps ;
      2 emporter avec soi, d’où remporter, gagner, obtenir : καρπὸν ἀπό τινος, XÉN. Cyr. 1, 5, 10, recueillir le fruit de qqe ch. ; δόξαν, EUR. Hipp. 432, obtenir de la gloire ; ἆθλα, PLAT. Rsp. 621 d, des prix ; χάριν, THC. 3, 58 ; DÉM. 264 fin, recueillir de la reconnaissance ; τὰς χάριτας, ARSTT. Nic. 9, 7, se concilier les bonnes grâces de qqn ; τί τινος, SOPH. O.R. 580 ; τι παρά τινος, THC. 1, 43 ; τι ἀπό τινος, XÉN. Cyr. 1, 5, 10, obtenir qqe ch. de qqn ; τινα οἰκεῖον, ISOCR. 133 e, faire de qqn son familier, se concilier l’amitié de qqn ;
      3 transporter : τὸ ἄγαλμα ἐπὶ Δήλιον, HDT. 6, 118, la statue à Dèlion ; ποίμνας ἐς δόμους, SOPH. Aj. 63, emmener les troupeaux dans sa demeure ;
      4 recouvrer : τὴν βασιλείαν, AR. Av. 549, la royauté ; τοὺς νεκρούς, THC. 1, 113, ramasser ses morts (pendant une trêve) ; recevoir de l’argent dû, recouvrer une dette, AR. Vesp. 690 ; PLAT. Rsp. 507 a ; AND. 6, 11 ; DÉM. 1291 fin ; τὴν θυγατέρα, IS. 69, 30, reprendre sa fille (après la mort de son mari) ;
B intr. se transporter : ἐς Βαϐυλῶνα, HDT. 1, 185, à Babylone ; παρά τινα, HDT. 1, 73, auprès de qqn ; ἔξω οἴκων, EUR. Tr. 167, hors de la maison ; abs. ESCHL. Pr. 392.

➳ Act. prés. inf. épq. κομιζέμεν, OD. 23, 355 ; ao. épq. ἐκόμισσα, IL. 2, 875 ; dor. ἐκόμιξα, PD. N. 2, 19 ; P. 4, 159. Moy. fut. ion. κομιεῦμαι, HDT. 8, 62 ; 2 sg. κομιέαι, HDT. 7, 49 ; ao. épq. ἐκομισσάμην, OD. 14, 316, ou κομισσάμην, IL. 8, 284.

Étym. κομέω.

'

fut. κομιῶ Od. 15.546, Hdt. 2.121. γ΄, Ar. Ec. 800, etc. ; κομίσω only late, as AP 6.41 (Agath.); aor. ἐκόμισα, Ep. ἐκόμισσα Il. 13.579, κόμισσα Od. 18.322, κόμισα Il. 13.196; Dor. ἐκόμιξα Pi. P. 4.159; pf. κεκόμικα Hdt. 9.115, etc. ; — Med., fut. κομιοῦμαι Ar. V. 690, Th. 1.113, etc. ; Ion. -ιεῦμαι, v. infr. II. 4; late κομίσομαι Phalar. Ep. 135; aor. ἐκομισάμην Hdt. 6.118, etc. ; Ep. ἐκομισσ- or κομισσ-, Od. 14.316, Il. 8.284; — Pass., fut. -ισθήσομαι Th. 1.52, D. 18.301; aor. ἐκομίσθην Hdt. 1.31, Th. 5.3, etc. ; pf. κεκόμισμαι D. 18.241; but more freq. in med. sense, v. infr. II. 2; (< κομέω): — take care of, provide for, τόν γε γηράσκοντα κομίζω Il. 24.541; τόνδε τ’ ἐγὼ κομιῶ Od. 15.546; ἐμὲ κεῖνος ἐνδυκέως ἐκόμιζε 17.113, etc. ; κόμισσε δὲ Πηνελόπεια, παῖδα δὲ ὢς ἀτίταλλε 18.322, cf. 20.68; rare in Trag., A. Ch. 262, 344; receive, treat, φιλίως, οὐ πολεμίως κ. Th. 3.65 codd. ; — more freq. in Med., καί σε… κομίσσατο ᾧ ἐνὶ οἴκῳ Il. 8.284, cf. Od. 14.316; Σίντιες… ἄφαρ κομίσαντο πεσόντα Il. 1.594; κομίζεσθαί τινα ἐς τὴν οἰκίαν And. 1.127, cf. Is. 1.15; — Pass., οὔ τι κομιζόμενός γε θάμιζεν not often was he attended to, Od. 8.451. of things, attend, give heed to, τὰ δ’ αὐτῆς ἔργα κόμιζε Il. 6.490, Od. 21.350; κτήματα μὲν… κομιζέμεν ἐν μεγάροισι 23.355; δῶμα κ., of the mistress of the house, 16.74, etc. ; τὸν χρυσόν Hdt. 1.153; ἔξω κ. πηλοῦ πόδα keep it out of the mud, A. Ch. 697; — Med., ἔργα κ. Δημήτερος Hes. Op. 393; Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν μέτρῳ εὖ κομίσασθαι ἐν ἄγγεσιν store up…, ib. 600.
carry away so as to preserve, Ἀμφίμαχον… κόμισαν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν they carried away his body, Il. 13.196 (so in Med., κόμισαί με carry me safe away, 5.359, cf. E. IT 774); of things, τὴν δὲ κόμισσε κῆρυξ the herald took up the mantle, that it might not be lost, Il. 2.183; [τρυφάλειαν] κόμισαν… ἑταῖροι 3.378, cf. 13.579; later, simply, save, rescue, ἄνδρ’ ἐκ θανάτου Pi. P. 3.56; ἄρουραν πατρίαν σφίσιν κόμισον Id. O. 2.14; of the dead, νεκρὸν κ.
carry out to burial, E. Andr. 1264, cf. S. Aj. 1397; — in Med., Is. 8.21; also, simply, carry the body home, opp. θάπτω, A. Ch. 683, cf. Hdt. 4.71.
carry off as a prize or booty, χρυσὸν δ’ Ἀχιλεὺς ἐκόμισσε Il. 2.875; κόμισσα δὲ μώνυχας ἵππους 11.738; τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν four victories they won, Pi. N. 2.19; ἔπαινος, ὃν κομίζετον τοῦδ’ ἀνδρός S. OC 1411; — in Med., Orac. ap. Hdt. 1.67; — later freq., get for oneself, acquire, gain, δόξαν ἐσθλήν v.l. in E. Hipp. 432; τριώβολον Ar. V. 690; τὴν ἀξίαν Pl. R. 615c; τὰ ἆθλα αὐτῆς ib. 621d; κ. τί τινος S. OT 580; τι παρά τινος Th. 1.43; τι ἀπό τινος X. Cyr. 1.5.10; gather in, reap, καρπόν Hdt. 2.14; pf. Pass. in med. sense, ὑμεῖς τοὺς καρποὺς κεκόμισθε you have reaped the fruits, D. 18.231; κεκόμισται χάριν Id. 21.171; ὡμολόγει κεκομίσθαι τὴν προῖκα Id. 27.14, cf. Is. 5.22; simply, receive, ἐνηρόσιον SIG 1044.31 (Halic., iv/iii BC); ἐπιστολήν PCair. Zen. 186 (iii BC); μισθόν IG4²(1).99.24 (Epid., ii BC); ἀπ’ ἀλλήλων χρείας Phld. D. 3 Fr. 84.
receive a missile in one΄s body, ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε χροΐ (sc. τὸν ἄκοντα) Il. 14.456, cf. 463; — Med., ὡς δή μιν σῷ ἐν χροΐ πᾶν κομίσαιο (sc. τὸ ἔγχος) 22.286.
carry, convey, κόμισαν δέπας 23.699, cf. Od. 13.68, Hdt. 5.83, etc. ; κομίζοις ἂν σεαυτόν betake thyself, S. Ant. 444; — Pass., to be conveyed, journey, travel, by land or sea, Hdt. 5.43, etc. ; εἴσω κομίζου get thee in, A. Ag. 1035, cf. Pr. 394; κ. παρά τινα betake oneself to him, Hdt. 1.73; in this sense fut. and aor. Med. sts. occur, κομιεύμεθα ἐς Σῖριν Id. 8.62; οἳ ἂν κομίσωνται… ἐς Βαβυλῶνα Id. 1.185; ἔξω κομίσασθ’ οἴκων E. Tr. 167 (lyr.).
bring to a place, bring in, introduce, κόμιζέ νύν μοι παῖδα S. Aj. 530; import, Pl. R. 370e, etc. ; ξενικοῦ κομισθέντος νομίσματος Id. Lg. 742c; κ. τὴν φιλοσοφίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας Isoc. 11.28; οἱ κομίσαντες τὴν δόξαν ταύτην Arist. EN 1096a17, cf. Metaph. 990b2; — in Med., [τὸν ἀνδριάντα] ἐπὶ Δήλιον Hdt. 6.118; ποίμνας ἐς δόμους S. Aj. 63, cf. Ar. V. 833.
conduct, escort, τί μέλλεις κομίζειν δόμων τόνδ’ ἔσω ; S. OT 678 (lyr.), cf. Ph. 841 (hex.), Th. 7.29, Pl. Phd. 113d, etc. ; κ. ἐξ ὀμμάτων γυναῖκα τήνδε take her from my sight, E. Alc. 1064; κ. ναῦς Th. 2.85; ἄρχοντα Id. 8.61.
bring back from exile, Pi. P. 4.106 (dub.); τεὰν ψυχὰν κ. (from the world below), Id. N. 8.44; πάλιν κ. Pl. Phd. 107e, etc.
get back, recover, Pi. O. 13.59; τέκνων… κομίσαι δέμας E. Supp. 273 (hex.), cf. 495; — Med., get back for oneself, τὸν παῖδα Id. Ba. 1225, cf. IT 1362; τὴν βασιλείαν Ar. Av. 549; τοὺς ἄνδρας Th. 1.113, cf. 4.117; τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους κ. Id. 6.103; τὰ πρέποντα Id. 4.98; ἃ νῦν ἀπολαβεῖν οὐ δυνάμεθα διὰ πολέμου, ταῦτα διὰ πρεσβείας ῥᾳδίως κομιούμεθα Isoc. 8.22; esp. of money, recover debts, etc., Lys. 32.14, And. 1.38, D. 4.7, etc. ; διπλάσια Lys. 19.57; τόκους πολλαπλασίους Pl. R. 556a, etc. ; κ. τιμωρίαν παρά τινος Lys. 12.70; κ. τὴν θυγατέρα take back one΄s daughter (on the death of her husband), Is. 8.8. metaph, rescue from oblivion, ἀοιδοὶ καὶ λόγοι τὰ καλὰ ἔργ’ ἐκόμισαν Pi. N. 6.30.
bring, give, θράσος… ἀνδράσι θνῄσκουσι κ. A. Ag. 804 (anap.); — Act. and Med. combined, χθὼν πάντα κομίζει καὶ πάλιν κομίζεται gives all things and gets them back again, Men. Mon. 539, cf. 89, 668.
cite as an authority, Θεμιστοκλέα Phld. Rh. 2.205 S. Medic., extract, remove, Gal. 2.632. Pass., come or go back, return, Hdt. 4.76, al. ; ἐκομίσθησαν ἐπ’ οἴκου Th. 2.33, cf. 73; κομισθεὶς οἴκαδε Pl. R. 614b.

(von κομέω), fut. κομίσω, att. κομιῶ,
1) besorgen, warten, pflegen, mit dem Nötigen versehen ; den Gastfreund, τὸν δέ τ' ἐγὼ κομιῶ, ξενίων δέ οἱ οὐ ποθὴ ἔσται Od. 15.546 ; ἃς ἐμὲ κεῖνος ἐνδυκέως ἐκόμιζε 17.111, vgl. 18.321 κόμισσε δὲ Πηνελόπεια, παῖδα δὲ ἃς ἀτίταλλε ; ernähren, κόμισσε δὲ δῖ' Ἀφροδίτη τυρῷ καὶ μέλιτι 20.68 ; pass., οὔτι κομιζόμενός γε θάμιζεν, er ward nicht oft gepflegt, Homerisch = er ward gar nicht gepflegt, 8.451 ; im med., τινά, gastlich bei sich aufnehmen, Il. 8.284, Od. 14.316. – Auch von Sachen, besorgen, beschicken ; τὰ σαυτῆς ἔργα κόμιζε, ἱστόν τ' ἠλακάτην τε Il. 6.490 u. wiederholt in der Od.; auch κτήματα κομίζειν, das Vermögen verwalten, Od. 23.355 ; im med., ἔργα κομίζεσθαι Δημήτερος Hes. O. 391, die Feldarbeit für sich besorgen, Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν μέτρῳ εὐ κομίσασθαι ἐν ἄγγεσιν, die Feldfrucht nach dem Maße in Gefäßen wohl aufbewahren, 598 ; – ἀοιδοὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν Pind. N. 5.31 ; vgl. Aesch. Ch. 260, 340.
2) daran reiht sich νεκρὸν κομίζειν, Il. 13.196, den Toten besorgen, indem man ihn aufnimmt u. wegträgt, damit er nicht in die Hände der Feinde falle, aufhebenn. wegtragen ; ῥῖψ' ἐπιδινήσας, er schleuderte den Helm, κόμισαν δ' ἐρίηρες ἑταῖροι, 3.378 ; ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε· τὴν δ' ἐκόμισσε κῆρυξ, der Herold nahm das Kleid auf, 2.183 ; im med., κόμισαί με, bringe mich weg, bringe mich in Sicherheit, 5.359 ; ähnlich Σίντιες ἐκομίσαντο πεσόντα, sie hoben den vom Olymp gestürzten Hephästus auf u. verpflegten ihn bei sich, 1.594. – Daher davontragen, als Beute, χρυσόν, ἵππους, Il. 2.875, 11.738 ; ἄκοντα κόμισε χροΐ, er trug den Wurfspieß im Leibe davon, bekam einen Wurfspieß in den Leib, 14.456, vgl. 463 ; so im med., ἔγχος ἐν χροῒ κομίσασθαι, 22.286 ; Pind. τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν, N. 2.19.
3) übh. tragen, bringen, fortschaffen ; Il. 23.699, Od. 13.68 ; ἔξω κομίζων ὀλεθρίου πηλοῦ πόδα Aesch. Ch. 686, den Fuß aus dem Sumpfe tragend, lenkend ; θράσος ἀκούσιον ἀνδράσι θνήσκουσι κομίζων Ag. 778 ; κόμιζε νῦν μοι παῖδα Soph. Aj. 526 ; τί μέλλεις κομίζειν δόμων τῶνδ' ἔσω O.R. 679 ; ἔπαινον O.C. 1413 ; πέμψον ἀμέμπτως, ἔνθ' ἡ μεγάλη μοῖρα κομίζει, wohin die Parze führt, mitgehen heißt, Phil. 1452 ; vgl. Plat. Menex. 247c ; führen, ἀλλά νιν κομίζετ' εἴσω Soph. Ant. 574 ; auch κομίζοις ἂν σεαυτὸν ᾗ θέλεις, ib. 444 ; κόμιζε πρὸς θεῶν ἀπ' ὀμμάτων γυναῖκα τήνδε, schaff sie aus den Augen, Eur. Alc. 1064, wie im med., κομίζου δ' ὡς τάχιστ' ἐξ ὀμμάτων, Aesch. Suppl. 927 ; κομίζουσι τὸν νεκρὸν ἐν ἁμάξῃ ἐς ἄλλο ἔθνος, sie schaffen den Toten auf einem Wagen zu einem andern Volke, Her. 4.71 ; ἔδει τὴν μητέρα ζεύγεϊ κομισθῆναι ἐς τὸ ἱρόν 1.31 ; ναῦς Thuc. 2.85, 4.16 ; οἷ ὁ δαίμων ἕκαστον κομίζει Plat. Phaed. 113d ; εἷς κεκόμικεν ἀργύριον ἱκανόν Crit. 45b ; auch ὕδατα ἄνω πηγαῖα κομίσας, hinausleiten, Critia. 113e ; ἐξ ἄλλης πόλεως αὐτῇ κομιοῦσιν ὧν δεῖται Rep. II.370e ; – pass., gebracht werden, kommen, reisen, ziehen, bes. zurückkehren ; ὅταν μεταλλάξηταί τις, κομίζεται εἰς τὴν ἀγοράν Pol. 6.53.1 ; πεζῇ κομιζόμενος ἐς Παιονίην Her. 5.98 ; öfter im fut. u. aor. med., κομιεύμεθα ἐς Σίριν 8.62, οἳ ἂν κομίσωνται ἀπὸ τῆσδε τῆς θαλάττης ἐς Βαβυλῶνα 1.185 ; ἐκομίσθησαν ἐπ' οἴκου Thuc. 2.33 ; ἡμέρας ἐσπείσατο ἐν αἷς εἰκὸς ἦν κομισθῆναι, in denen sie mutmaßlich zurückkehren konnten, 2.73 ; κομισθέντα ἐκ Λακεδαίμονος Plat. Legg. I.629b ; κομισθεὶς οἴκαδε Rep. X.614b ; Xen. u. Folgde.
Med. für sich fortbringen, sich Etwas verschaffen, sich erwerben ; δόξαν ἐσθλήν Eur. Hipp. 432 ; τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται Ar. Vesp. 690 ; σώφρονά τε ἀντὶ αἰσχρᾶς κομίσασθαι χάριν Thuc. 3.58 ; τὸ αὐτὸ παρ' ὑμῶν 1.43 ; τὴν ἀξίαν ἂν παρὰ θεῶν κομιζοίμεθα Plat. Legg. IV.718a, öfter ; auch τόκους, Zinsen eintreiben, Rep. VIII.555e, wie τόκον παρά τινος Dem. 30.9 ; χρήματα Lys. 32.8, Geld einfordern ; ähnl. κομίζεσθαι τιμωρίαν 12.70 ; κομισάμενος τὴν θυγατέρα, nachdem ihr Mann gestorben, die Tochter wieder zu sich ins Haus nehmen, Isae. 8.8 ; anders Eur. Bacch. 1223, I.T. 1362. – Wieder bekommen, wiedererlangen ; εἰ μὴ κομιούμεθα τὴν βασιλείαν Ar. Av. 550 ; so bes. von den Gefallenen, τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους Thuc. 6.103 ; Gefangene wiedererhalten, 1.113 ; ἃ νῦν ἀπολαβεῖν οὐ δυνάμεθα διὰ πολέμου, ταῦτα διὰ πρεσβείας ῥᾳδίως κομιούμεθα Isocr. 8.22 ; Pol. 3.51.12 u. A. – Daher = retten, erhalten ; im act. bei Pind., ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον Ol. 2.14, ἐκ θανάτου P. 3.56, öfter.

κομίζω
[in LXX for נָשָׂא, etc. ;]
__1. to take care of.
__2. to carry off safe.
__3. to carry off as booty.
__4. to bear or carry: Luk.7:37. Mid., to bear for oneself, hence,
__(a) to receive: Heb.10:36 11:13, 39, 1Pe.1:9 5:4, 2Pe.2:13;
__(b) to receive back, recover (in cl. so also act.): Mat.25:27, Heb.11:19; metaph., of requital, 2Co.5:10, Col.3:25; παρὰ Κυρίου, Eph.6:8 (cf. ἐκ-, συν-κομίζω).†
(AS)