'(f. άσω [ᾰ], ao. ἐκόλασα, pf. inus. ; pass. f. κολασθήσομαι, ao. ἐκολάσθην, pf. κεκόλασμαι) propr. tronquer, mutiler, d’où :
   I diminuer :
      1 élaguer, émonder (des arbres) acc. TH. H.P. 2, 7, 6, C.P. 1, 17, 9, etc. ;
      2 p. suite, retrancher tout ce qui dépasse, ramener à la juste mesure, d’où fig. contenir : τὰς ἐπιθυμίας, PLAT. Gorg. 491 e, contenir les désirs ; τὸ πλεονάζον, PLUT. M. 663 e, contenir ce qui est excessif ; δίαιτα κεκολασμένη, LUC. Herm. 86, régime de vie sévère ; τὸ εὐπειθὲς καὶ κεκολασμένον, ARSTT. Nic. 3, 12, 8, caractère docile et facile à contenir ;
      3 p. suite, châtier, punir : τινά, EUR. Bacch. 1323 ; AR. Nub. 7 ; XÉN. Hell. 5, 3, 7, etc. qqn ; τινὰ λόγοις, SOPH. Aj. 1160 a dresser à qqn des paroles de blâme ; θανάτῳ, EUR. Hel. 1188 ; LYS. 179, 35 ; πληγαῖς, PLAT. Leg. 784 c ; ταῖς μεγίσταις τιμωρίαις, ISOCR. 13 a, punir qqn de mort, en le frappant, des plus grands châtiments ; avec double acc. τὰ σεμνὰ ἔπη κόλαζ' ἐκείνους, SOPH. Aj. 1108, châtiez-les en paroles sévères ;
   II faire tort à ; au pass. être lésé, EL. N.A. 3, 24 ;

Moy. punir, AR. Vesp. 406 ; PLAT. Prot. 324 c.

➳ ARSTT. Rhet. 1, 10, 17 : κολάζω marque répression du tort de l’offenseur, τιμωρέομαι la réparation du tort fait à l’offensé. Fut. contr. 2 sg. κολᾷ, AR. Eq. 456.

Étym. κόλος ; cf. κολούω.

'

fut. κολάσω And. 1.136, Lys. 31.29, X. Cyr. 7.5.8, Pl. Lg. 714d, etc. ; aor. ἐκόλασα Ar. V. 927, Th. 3.40; — Med., fut. κολάσομαι Theopomp.Com. 27, X. HG 1.7.19; twice contr. in Ar., 2 sg. κολᾷ Eq. 456, part. κολωμένους V. 244; aor. ἐκολασάμην Th. 6.78, Pl. Mx. 240d; — Pass., fut. -ασθήσομαι Th. 2.87, etc. ; aor. ἐκολάσθην Id. 7.68; pf. κεκόλασμαι Antipho 3.4.8, D. 20.139: — check, chastise, τὰς ἐπιθυμίας Pl. Grg. 491e; τὸ πλεονάζον Plu. 2.663e, etc. ; τὴν ἀμετρίαν Gal. 6.29; — Pass., to be corrected, τὸ ἐν μέλιτι χολῶδες κολάζεται Hp. Acut. 59, cf. X. Oec. 20.12; pf. part. Pass., chastened, εὐπειθὲς καὶ κεκολ. Arist. EN 1119b12; δίαιτα Luc. Herm. 86; ῥήτωρ κεκ. Poll. 6.149; ἰσχὺς κ. ἐς ῥυθμούς Philostr. VS 1.17.3; also of an athlete, ἀπέριττος τὰ μυώδη καὶ μὴ κεκ. Id. Gym. 31.
chastise, punish, τινα E. Ba. 1322, Ar. Nu. 7, etc. ; τὰ σέμν’ ἔπη κόλαζ’ ἐκείνους use your proud words in reproving them, S. Aj. 1108; c. dat. modi, λόγοις κ. τινά ib. 1160; θανάτῳ E. Hel. 1172, Lys. 28.3; πληγαῖς, τιμωρίαις, Pl. Lg. 784d, Isoc. 1.50; ἀτιμίαις Pl. Plt. 309a; — Med., get a person punished, Ar. V. 406, Pl. Prt. 324c, v.l. X. Cyr. 1.2.7; — Pass., to be punished, etc., Antipho 3.3.7, X. Cyr. 5.2.1, etc. ; of divine retribution, Plu. 2.566e; suffer injury, Ael. NA 3.24. of a drastic method of checking the growth of the almond-tree, Thphr. HP 2.7.6; — Pass., Id. CP 1.18.9; cf. κόλασις 1. Pass. c. gen., to be badly in need of, PFay. 120.5 (i/ii AD), cf. 115.19 (ii AD), BGU 249.4 (ii AD).

fut. gew. κολάσομαι ; eines Wortspiels wegen Ar. Eq. 456 γάστριζε καὶ τοῖς ἐντέροις καὶ τοῖς κόλοις, χὤπως κολᾷ τὸν ἄνδρα ; Vesp. 244 ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν ; selten act. κολάσω, Xen. Cyr. 7.5.83, Ath. 1.9 (von κόλος, κολοβός);
eigtl. verstümmeln, beschneiden, abhauen, τὰ δένδρα Theophr., das überflüssige Holz wegnehmen ; ähnlich τὸ ἀνοιδαῖνον, zurückdrücken, Poll. 4.180. – Gew. übertr., jedes Uebermaß hindern, in Zucht u. Schranken halten, bändigen, mäßigen ; τὸ πάθος Plut. Artax. 23 ; τὸ πλεονάζον Conv. 4.1.3 ; τὴν ἄλλην δίαιταν οὐχ' οὕτω κεκολασμένην οὐδ' ὑπεύθυνον τοῖς νέοις παρ εἰχον Lyc. 22 ; ῥήτωρ κεκολασμένος, ein einfacher R., Poll. 6.149 ; – tadeln, züchtigen, strafen, und zwar nach Arist. rhet. 1.10 zur Besserung des Bestraften ; λόγοις κολάζειν Soph. Aj. 1139 ; τὰ σέμν' ἔπη κόλαζ' ἐκείνους 1087, strafe sie für die stolzen Worte ; ὡς κολάζω τὸν ἀδικοῦντά σε Eur. Bacch. 1323 ; θανάτῳ τοὺς κακούς Hel. 1188, öfter ; ὅτ' οὐδὲ κολάσ' ἔξεστί μοι τοὺς οἰκέτας Ar. Nub. 7 ; πληγαῖς Plat. Legg. VI.784c ; Folgde : pass., κολάζομαι ἐν ταῖς ἀδικίαις Thuc. 8.40. – Auch im med., = act., Ar. Vesp. 405, wie Plat. Prot. 324c ; Arist. H.A. 6.17.

κολάζω
(< κόλος, docked), [in LXX: Dan.6:12 (13) (no Heb.), I Est.8:24, Wis.3:4 (and freq.), 1Ma.7:7, al. ;]
__1. to curtail, dock, prune.
__2. to check, restrain.
__3. to chastise, correct, punish: pass., 2Pe.2:9; mid., cause to be punished (3Ma.7:3): Act.4:21.†
(AS)