GRC

κοιλία

download
JSON

Bailly

ας (ἡ) propr. cavité, creux, particul. :
   I cavité du ventre, d’où :
      1 ventre, HDT. 2, 87 ; AR. Vesp. 794, Eq. 280, etc. ; particul. partie du ventre des animaux où se développe le fœtus, ARR. Epict. 2, 16, 43 ; 3, 22, 74 ; ἡ κάτω κοιλία, l’estomac jusqu’au colon, le bas-ventre, PLAT. Tim. 73 a ; AR. Ran. 485 ; ἡ ἄνω κοιλία, ou abs. ἡ κοιλία, l’estomac proprement dit, HPC. 476, 37, etc. ; ARSTT. P.A. 2, 3, 8, etc. ; particul. estomac des ruminants, jabot des oiseaux, ARSTT. H.A. 2, 17, 9 ; P.A. 3, 11, 8 ;
      2 les intestins, HDT. 2, 40, 86, etc. ; en parl. d’animaux, AR. Eq. 356 ; au pl. AR. Eq. 160, etc. ; τὴν κοιλίαν λύειν, ARSTT. Probl. 1, 40 et 43 ; ATH. 32 e, dégager le ventre, rendre le ventre libre ;
      3 p. suite, selles, déjections du bas-ventre, HPC. Aër. 287 ; ATH. 33 b ; κ. ὑγρή, HPC. 1129 b, excréments liquides, diarrhée ; στερεή, σκληρή, HPC. 1129 b, excréments secs, durs, etc. ;
   II cavités dans diverses parties du corps, particul. :
      1 boîte crânienne, RUF. p. 36 ;
      2 cavité des poumons, HPC. Art. 807 ;
      3 ventricule du cœur, ARSTT. H.A. 1, 17, 1, etc. ;
      4 cavité où s’emboîte un os, HPC. Art. 827 ;
      5 partie charnue d’un muscle, GAL. 5, 366 ;
      6 partie intérieure et charnue des doigts, ARÉT. 3, 8 ;
      7 au plur. parties creuses du corps d’un animal mort, d’où carcasse (d’animal) POL. 7, 15, 8 ;
   III cavité, creux, en gén. (dans la terre, etc.) ARSTT. Meteor. 1, 13, 23, etc.

Ion. -ίη, HPC. 70 c, etc.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

Ion. κοιλίη, ἡ, (< κοῖλος) cavity of the body, i.e.
thorax with abdomen, Hp. Art. 46 (including ἡ ἄνω κ., = thorax, ἡ κάτω, = abdomen, acc. to Gal. 15.896); τὰ κατὰ κ. νουσήματα diseases of the thoracic cavity, Hp. Aff. 6.
belly, abdomen, Hdt. 2.87, IG4²(1).122.32 (Epid.), etc. ; specified as ἡ κάτω κ. Ar. Ra. 485, Hp. Ulc. 3, Pl. Ti. 73a, 85e, Arist. Somn. Vig 456a3, PA 650a13, etc. ; opp. ἡ ἄνω κ., stomach, Pl. Ti. 85e, Arist. PA l.c. ; κ. alone freq. = stomach, Id. HA 489a2, etc. ; of birds, Id. PA 674b22; also, paunch or rumen of animals, Id. HA 507b5; hence, of gluttons, δουλεύειν τῇ ἑαυτῶν κ. Ep. Rom. 16.18, cf. Ep. Phil. 3.19.
intestines, κ. κείνη Hdt. 2.40, cf. 86, 92, etc. ; of animals, κ. ὑεία pig΄s tripe, Ar. Eq. 356; κοιλίας ἥμισυ SIG 1025.51 (Cos, iv/iii BC); pl., tripe and puddings, Ar. Eq. 160, Pl. 1169. phrases, κ. σκληρὰν ἔχειν to be costive, Theopomp.Com. 62.2; κατὰ κοιλίαν νοσεῖν Com.Adesp. 730; τὴν κ. λύειν to relax the bowels, Arist. Pr. 863b29, 864b14; αἱ κ. λύονται, ἀναλύονται, ib. 947b13, GA 728a15; εὔλυτοί [εἰσι] Id. Pr. 876b31; ἐὰν ἡ κ. στῇ Id. HA 588a7; κ. καταρραγεῖσα Hp. Coac. 126; [οἶνος] κοιλίας μαλακτικός, κοιλίας ἐφεκτικά, Mnesith. ap. Ath. 1.33b, 2.59c; κ. ἐκλύειν, ὑπάγειν, μαλάσσειν, Dsc. 2.72, 163, 171; κ. ῥέουσαι D.S. 5.41.
excrement, esp. in pl., κ. συνεστηκυῖαι excrements of firm consistency, Hp. Aër. 10; opp. κ. ἐφυγραινόμεναι Id. Epid. 1.10; κ. ὑγρή Id. Prorrh. 1.38; στερεή, σκληρή, Id. Acut. (Sp.) 56, Epid. 4.23; οὔρησις καὶ κ. ἀχρόως ibid. any cavity in the body, ventricle, chamber, as in the lungs, heart, liver, brain, κ. αἱ τὸ πνεῦμα δεχόμεναι καὶ προπέμπουσαι Id. Art. 41; ἡ δὲ καρδία ἔχει μὲν τρεῖς κ. Arist. HA 496a4, cf. 513a27.
socket of a bone, Hp. Art. 61. supposed cavities inside the muscles, Erasistr. ap. Gal. 4.375, 707, Antyll. ap. Orib. 8.6.30, 7.9.4; cf. νηδύς.
womb, Hp. Mul. 1.38, al., Ev. Jo. 3.4. any hollow or cavity, in the earth, Arist. Mete. 349b4, 350b23, al. ; in the clouds, ib. 369b2, al. perh. finger-tip, Aret. SD 1.8 (pl.).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ἡ, die Bauchhöhle, der Unterleib, der Bauch mit Allem, was darin ist, der Magen u. die Gedärme ; Her. 2.40, 86 ; κενῇ τῇ κοιλίᾳ ἐσδραμὼν εἶτα πάλιν ἐκθεῖ πλέᾳ Ar. Eq. 280, vgl. Vesp. 794 ; ἡ ἄνω καὶ ἡ κάτω, Arist. partt. anim. 2.3 u. Medic.; so auch Ar. Ran. 485, ἡ καρδία ἐς τὴν κάτω μου κοιλίαν καθείρπυσεν.
Bei Medic. = der Stuhlgang ; dah. κοιλίαν λύειν, abführen, Ath. I.32c ; κ. ῥέουσα, Durchfall, DS. 5.41 ; vgl. Arist. H.A. 8.21. – Uebh. Höhlung, Vertiefung, Kanal, Hesych.; ἡ καρδία ἔχει τρεῖς κοιλίας, Herzkammern, Arist. H.A. 1.17.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

κοιλία, -ας, ἡ
(< κοῖλος, hollow), [in LXX chiefly for בֶּטֶן, מֵעֶה, קֶרֶב, Deu.7:13, 2Ki.7:12, Gen.41:21, al.; also (Job.3:11 10:18 31:15 38:8) for רֶחֶם ;]
__1. the belly (stomach or intestines or both): Mat.12:40 15:17, Mrk.7:19, Luk.15:16, Rom.16:18, 1Co.6:13, Php.3:19, Rev.10:9-10.
__2. (As often in LXX) the womb: Luk.1:41-42, 44 2:21 11:27 23:29, Jhn.3:4; ἐκ κ. μητρός (cf. Psa.22:11, Job.1:21, al.), Mat.19:12, Luk.1:15, Act.3:2 14:8, Gal.1:15.
__3. Metaph. (as Heb. בֶּטֶן, cf. Job.15:35, Pro.20:27, Sir.19:12), of the heart: Jhn.7:38.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
memory