ης (ἡ) :
A couche :
   I au propre, OD. 19, 341 ; SOPH. El. 194, etc. ; EUR. Tr. 494, etc. ; XÉN. Mem. 2, 3, 16 ; PLAT. Leg. 942 d ; particul. lit nuptial, ESCHL. Suppl. 806 ; SOPH. Tr. 922 ; EUR. Med. 151, etc. ; au plur. joint à λέκτρων : κοῖται λέκτρων, EUR. Alc. 925, Med. 436 ; au sg. κοίτα (dor.) λεχέων, EUR. Hipp. 154 ; d’où relations intimes, NT. Rom. 9, 10 ; en mauv. part, libertinage, NT. Rom. 13, 13 ;
   II p. anal. :
      1 lit de la mer, ESCHL. Ag. 566, ou d’un fleuve, ANON. BYZ. 114, 38, 7 dout. ;
      2 gîte d’animal, particul. nid d’oiseau, EUR. Ion 155 ; toile d’araignée, ARSTT. H.A. 9, 39, 4 ;
      3 corbeille, PLUT. Phoc. 28, etc. ;
B action de se coucher, d’où action d’aller dormir, HDT. 1, 18 ; XÉN. Cyr. 2, 3, 1.

➳ Dor. κοίτα, EUR. Med. 151, 437.

Étym. κεῖμαι.

ἡ, (κεῖμαι) = κοῖτος 1, once in Hom., Od. 19.341 (v.l. οἴκῳ); bedstead, IG1². 330.16, al., Wilcken Chr. 244.3 (iii BC), etc. ; esp.
marriage-bed, A. Supp. 804 (lyr.), S. Tr. 17; οὐ γὰρ ἐκ μιᾶς κ. ἔβλαστον Id. Fr. 546; τᾶς ἀπλήστου κ. ἔρος E. Med. 152 (lyr.), etc. ; ἀνάνδρου κοίτας λέκτρον ib. 436 (lyr.); also πετρίνη κοίτη, of a cave, S. Ph. 160 (anap.); τειρομέναν νοσερᾷ κ. on a sick-bed, E. Hipp. 132 (lyr.); κοίταν δ’ ἔχει νέρθεν, of one dead, S. OC 1706 (lyr.); κ. σκληρά Pl. Lg. 942d, Aret. CA 1.1; pl., ἔννυχοι κ. Pi. P. 11.25; νυμφίδιοι κ. E. Alc. 249 (lyr.); metaph, of the sea, ἐν μεσημβριναῖς κοίταις… εὕδοι πεσών A. Ag. 566; of the bed of a river, Procop. Aed. 5.5, Phlp. in Ph. 586.21, Lyd. Mens. 4.10.
lair of a wild beast, nest of a bird, etc., E. Ion 155 (lyr.); χελιδόνων Aët. 16.15; κ. ποιεῖσθαι, of the spider, Arist. HA 623a12; of the fish ἐξώκοιτος, Thphr. Fr. 171.1.
quarters, τῶν φυλακιτῶν BGU 1007.14 (iii BC), cf. PTeb. 179 (ii BC); v. infr. VI.
pen, fold for cattle, PLips. 118.15 (ii AD).
act of going to bed, τῆς κοίτης ὥρη bed-time, Hdt. 1.10, 5.20; τραπέζῃ καὶ κοίτῃ δέκεσθαι to entertain ΄at bed and board΄, ibid. ; τὴν σκηνὴν εἰς κ. διέλυον for going to bed, X. Cyr. 2.3.1 (but κεῖσθαι κοίταν to lie still in death, A. Ag. 1494 (lyr.)).
lodging, entertainment, PTeb. 122.1 (i BC), al. of sexual connexion, κ. διδόναι LXX Nu. 5.20, cf. Le. 18.20; κ. σπέρματος ib. 15.16; κ. ἔχειν ἐκ… to become pregnant by a man, Ep. Rom. 9.10; in bad sense, lasciviousness, ib. 13.13 (pl.).
parcel, lot of land, PAmh. 2.88.9 (ii AD), PRyl. 168.9 (ii AD).
chest, case, or basket, Pherecr. 122, Eup. 76, IG2². 120.37, 40, Men. 129.2, PPetr. 2 p. 10 (iii BC, unless in signf. 1.3), Luc. Ep. Sat. 21; αἱ μυστικαὶ κ. Plu. Phoc. 28.

ἡ (κεῖμαι, vgl. κοιμάω), das Lager, die Schlafstätte, das Bett ; Od. 19.341 ; ἔννυχοι Pind. P. 11.25 ; Aesch. Ag. 1473 ; κοίτη γαμήλιος Suppl. 785 ; πετρίνη κοίτη, das Felsenlager, Soph. Phil. 160 ; das Ehebett, El. 264, Tr. 17 ; auch im plur., 918, El. 187 ; von Toten, κοίταν δ' ἔχει νέρθεν O.C. 1704 ; ἐν πέδῳ κοίτας ἔχειν Eur. Troad. 494 ; sp.D.; in Prosa, ἐπεὶ ἐδόκεε ὥρη τῆς κοίτης εἶναι, Zeit zum Schlafengehen, Her. 1.18, wie 5.20 ; vgl. τὴν σκηνὴν εἰς κοίτην διέλυον, um zur Ruhe zu gehen, Xen. Cyr. 2.3.1, vgl. 7.5.59 ; κοίτη σκληρά Plat. Legg. XII.942d ; μαλακή Xen. Mem. 2.3.16. – Auch von den Tieren, z.B. den Vögeln, Eur. Ion 155 ; – übertr., vom ruhigen Meere, εὖτε πόντος ἐν μεσημβριναῖς κοίταις εὕδοι πεσών Aesch. Ag. 552. – Kiste, Men. Ath. IV.146c ; ἐν ταῖς κοίταις (v.l. κοιτίσι) καὶ κίσταις Luc. ep. Sat. 21 ; Poll. 7.79 ; vgl. μυστικαὶ κ. Plut. Phoc. 28.

κοίτη, -ης, ἡ (in Hom., κοῖτος)
[in LXX chiefly for מִשְׁכָּב, also for שְׁכָבָה, etc. ;]
a bed: Luk.11:7; esp. the marriage-bed: κ. ἀμίαντος, Heb.13:4; κ. ἔχειν, of a woman conceiving, Rom.9:10 (cf. peculiar phrases in LXX, Lev.15:18, al.); of illicit intercourse, pl., Rom.13:13.†
(AS)