κοέω-οῶ, s’apercevoir, remarquer, comprendre, acc. EPICH. (ATH. 236 b) ; CALL. fr. 53, etc.

Étym. p. *κοϝέω, de la R. indo-europ. *(s)keuh₁-, noter, voir, entendre ; cf. les cps. en -κόων, Λαοκόων, etc., θυοσκόος, lat. caveō, all. schauen.

contr. κοῶ, mark, perceive, hear, ἄστρωτος εὕδω καὶ τὰ μὲν πρᾶτ’ οὐ κοῶ Epich. 35 (prob.); σὺ δ’ οὐ κοεῖς Anacr. 4.14; κοεῖν Hellad. in Phot. Bibl. p. 531 B. ; ἐκόησεν τοὔνεκεν… Call. Fr. 53, cf. Sch. Ar. Eq. 198; etym. of Κοῖος, Corn. ND 17; — also (from κοάω) κοᾷ· ἀκούει, πεύθεται, and ἐκοᾶμες· ἠκούσαμεν, ἐπυθόμεθα, Hsch. ; ἔκομεν (sic)… ᾐσθόμεθα, Id. (κοϜ-, cf. Skt. kavis ΄wise΄, Lat. caveo.)

ion. = νοέω (vgl. κοάω), hören, merken ; seltenes Wort ; Schol. Ar. Eq. 198 u. VLL ; τὰ πρῶτ' οὐ κοῶ Epicharm. bei Ath. VI.236b ; ἐκόησε Call. fr. 53. – Scholl. Od. 21.145 leiten davon θυοσκόος ab ; vgl. ἀμνοκῶν u. die Eigennamen auf -κόων. Auch κοάλεμος wird hierauf zurückgeführt. S. auch Buttmann Lexil. II p. 265.