(seul. prés. et impf. act. et prés. pass.) :
      1 vanter, célébrer : τινά, OD. 1, 338, etc. ; τι, AR. Pax 779, qqn ou qqe ch. ; au pass. être célébré A.RH. 1, 238 ;
      2 appeler, nommer, ORPH. Lith. 193 ; OPP. H. 5, 536.

➳ Impf. κλεῖον, ORPH. Lith. 193 ; A.RH. 2, 163.

Étym. cf. κλέω.

anc. att. κλῄω (f. κλείσω, ao. ἔκλεισα, pf. κέκλεικα, pl.q.pf. ἐκεκλείκειν ; pass. f. κλεισθήσομαι, ao. ἐκλείσθην, pf. κέκλειμαι ou κέκλεισμαι, pl.q.pf. ἐκεκλείμην) :
      1 fermer avec une barre, un verrou ou une clef, avec l’acc. de l’objet qu’on ferme : θύρας, OD. 21, 387 ; πύλας, EUR. H.f. 997 ; PLAT. Rsp. 560 c, fermer une porte ; p. anal. βλέφαρον, SOPH. fr. 636 ; στόμα, EUR. Ph. 872 ; AR. Eq. 1316, fermer la paupière, la bouche ; fig. DÉM. 778, 12 ; avec l’acc. de l’objet avec lequel on ferme : ὀχῆας, OD. 24, 166, mettre la barre à une porte ; p. suite, claveter, caler, fixer au moyen d’une clavette, ATHÉNÉE MÉC. ;
      2 clore, fermer : βόσπορον, ESCHL. Pers. 723, un bosphore ;
      3 enfermer : πόλιν πύργων μηχανῇ, ESCHL. Suppl. 956 ; cf. ANTH. 9, 62, une ville d’une enceinte de tours ; χέρας βρόχοισι, EUR. Andr. 503, enfermer les mains dans des liens ; fig. ὅρκοις κεκλῄμεθα, EUR. Hel. 977, nous sommes liés par des serments.

➳ F. dor. κλαξῶ, THCR. Idyl. 6, 32. Anc. att. κληΐω, κλῄω ; au 4^e siècle av. J.C. κλείω apparaît dans une inscr. att. κλειομένην, CIA. 2, 1054, 65 (347 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 28, 3.

Étym. κλείς.

fut. κλείσω X. An. 4.3.20 (ἀπο-), Him. Or. 22.7; rare fut. κατακλιῶ, v. κατακλείω ; aor. ἔκλεισα X. An. 7.1.36, Pl. Ep. 348b; pf. κέκλεικα Thphr. Char. 18.4, LXX 1 Ki. 23.20, Luc. Tox. 30; plpf. ἐκεκλείκειν App. Hann. 47; — Med., aor.1 ἐκλεισάμην (κατ-) X. Cyr. 7.2.5, (ἐγ-) Id. HG 6.5.9; — Pass., fut. κλεισθήσομαι (συγ-) ib. 5.2.19; aor. ἐκλείσθην D. 23.110, etc. ; pf. κέκλειμαι (later κέκλεισμαι f.l. in Ar. V. 198) (v. infr.); — Ion. κληΐω (ἀπο-) Hdt. 4.7; aor. ἐκλήϊσα Od. 24.166, (ἐξ-) Hdt. 1.144, Ep. κλήϊσα Od. 19.30; inf. κληῗσαι 21.382; — Med., fut. κληΐσσομαι cj. in Nonn. D. 2.310; — Pass., aor. ἀπεκληΐσθην Hdt. 1.165, 3.55, 58; pf. κεκλήϊμαι 2.121. β΄, cf. 3.117, 7.129 (with vv. ll.); plpf. ἀπεκεκλέατο 9.50 codd. ; — old Att. κλῄω (also Trag., cf. An.Ox. 1.226), fut. κλῄσω Th. 4.8; aor. ἔκλῃσα E. Or. 1447 (lyr.), Th. 2.4, Pl. R. 560c; pf. κέκλῃκα (ἀπο-) Ar. Av. 1262; — Med., fut. κεκλῄσομαι Id. Lys. 1071; aor. περικλῄσασθαι Th. 7.52; — Pass., aor. ἐκλῄσθην (κατ, ξυν-) Id. 1.117, 4.67, etc. ; pf. κέκλῃμαι (v. infr.); — Dor. fut. κλᾳξῶ Theoc. 6.32; aor. ἀπόκλᾳξον, -κλᾴξας, Id. 15.43, 77, ἔκλᾳξε Cerc. 7.2, cf. κλάκαι (leg. κλᾷσαι)· κλεῖσαι, Hsch. ; — Med., impf. κατεκλᾴζετο Theoc. 18.5; — Pass., aor. κατεκλᾴσθην Id. 7.84, but part. συγκατακλαιχθείς Chron.Lind. D. 62; pf. 3 pl. κατακέκλᾳνται Epich. 141.
Cf. κλῄζω². (< κλείς): — shut, close, bar, Hom. (only in Od.), κλήϊσεν δὲ θύρας barred the doors, 21.387; ἐκλήϊσεν ὀχῆας shot the bars, so as to close the dooe door, 24.166; κλῄειν πύλας E. HF 997, Pl. R. l.c., etc. ; κ. πηκτὰ δωμάτων Ar. Ach. 479; κλεῖδες…, αἷς τὰς θύρας κλείουσιν Aristopho 7; Ἐτεοκλέους… κλῄσας στόμα E. Ph. 865; κανθώς Cerc. l.c. ; λάρυγγα Gal. 6.65; — Pass., βλέφαρα κέκλῃται S. Fr. 711; ψυχῆς ἀνοῖξαι τὴν κεκλῃμένην πύλην Id. Fr. 393; κεκλειμένης σου τῆς παρρησίας οὐ κιγκλίσιν…, ἀλλὰ… ὀφλήμασι D. 25.28.
shut up, close, block up, Βόσπορον κλῇσαι A. Pers. 723 (troch.); κλῄσειν ταῖς ναυσὶν τοὺς ἔσπλους Th. 4.8; — Pass., Hdt. 2.121. β’ ; τὰ ἐμπόρια κεκλῇσθαι Lys. 22.14; κεκλειμένων τῶν ἐμπορίων D. 2.16.
shut in, enclose, πόλιν… πύργων μηχανῇ κεκλῃμένην A. Supp. 956; cf. κλῄζω².
confine, πλάστιγξ αὐχένα πώλων ἔκλῃε E. Rh. 304; — Pass., to be confined, χέρας βρόχοισι κεκλῃμένα Id. Andr. 502 (lyr.); metaph, ὅρκοις κεκλῄμεθα Id. Hel. 977.
deliver bound, τινὰ εἰς τὰς τοῦ βασιλέως χεῖρας LXX 1 Ki. 23.20.

Ep. for κλέω², καλέω, call.

Ep. for κλέω¹, celebrate.

ep. u. ion. κληΐω ; das praes. κληΐζω kommt nicht vor, daher κλῃζομένην Euen. 14 (IX.62) bedenklich ; ein dor. fut. κλαξῶ θύρας oder κλᾳξῶ Theocr. 6.32 ; aor. κληῗσαι, Od. 21.236, 241, ἐκλήϊσεν, 24.166, κλήισεν, 21.387, 389, Wolf überall κληΐσσαι, κλήϊσσεν ; altatt. κλῄω, ἔκλῃον Thuc. 7.59, περικλῄσασθαι 7.52, ξυγκλῃσθῆναι 4.67 ; perf. pass. κέκλεισμαι, bes. Sp., wie Hdn. 8.6.9 ; gew. κέκλειμαι, vgl. B.A. 1020, 1388 ; so ist κεκλειμένων τῶν ἐμπορίων Dem. 2.16 von Bekker aus 2 mss. hergestellt, s. auch unten ; κεκλέατο, Her. 3.58, ἐκέκλειντο, Xen. An. 6.2.8 ; ἐγκεκλεισμένον Soph. Tr. 579;
schließen, verschließen ; Βόσπορον κλεῖσαι (richtiger κλῇσαι) μέγαν Aesch. Pers. 709 ; πόλιν πύργων βαθείᾳ μηχανῇ κεκλειμένην Suppl. 934 ; βλέφαρον κέκλῃταί γ' ὡς καπηλείου.θύραι Soph. frg. 635 ; κλῄειν πύλας Eur. Herc.Fur. 997 ; χρυσῆ δὲ πλάστιγξ αὐχένα ζυγηφόρον πώλων ἔκλῃε, einzwängen, Rhes. 304 ; auch χέρας βρόχοισι, fesseln, Andr. 603. übertr., ὅρκοις κεκλῄμεθα Hel. 983 ; κλῇε πηκτὰ δωμάτων Ar. Ach. 479 ; κλῇσαι τὰς πύλας, v.l. κλεῖσαι, Plat. Rep. VIII.560c ; στόμα Eur. Phoen. 872, wie Ar. Eq. 1316 ; vgl. Dem. κεκλειμένης σοι τῆς παρρησίας οὐ κιγκλίσιν οὐδὲ θύραις ἀλλὰ ὀφλήμασι 25.28 ; κλῄσειν ἔμελλον τοὺς ἔσπλους ταῖς ναυσίν, die Einfahrt versperren, Thuc. 4.8 ; Sp.

s. κλέω².

κλείω
[in LXX chiefly for סָגַר ;]
to shut: θύραν, Mat.6:6; τ. ἄβυσσον, Rev.20:3; pass., θύρα, Mat.25:10, Luk.11:7 (pl.), Jhn.20:19, 26, Act.21:30; δεσμωτήριον, Act.5:23; πυλῶνες, Rev.21:25. Metaph., τ. οὐρανόν, Luk.4:25, Rom.11:6; τ. σπλάγχνα, 1Jn.3:17; τ. βασιλείαν, Mat.23:14; id. absol., Rev.3:7; τ. θύραν, Rev.3:8. (cf. ἀπο-, ἐκ-, κατα-, συν-κλείω.) †
(AS)