(impf. ἔκλεπτον, f. κλέψω, ao. ἔκλεψα, pf. κέκλοφα ; pass. ao. ἐκλέφθην, ao.2 ἐκλάπην [ᾰ], pf. κέκλεμμαι) :
   I voler, dérober : τι, HDT. 2, 174, etc. ; ESCHL. Pr. 8 ; SOPH. Ph. 1272 ; PLAT. Leg. 857 a, etc. qqe ch. ; p. opp. à ἁρπάζω, SOPH. Ph. 644 ; AR. Pl. 372 ; à βιάζομαι, PLAT. Leg. 933 e ; à λαμϐάνω, ARSTT. Rhet. 1, 14, 4 ; τι ἔκ τινος, PLAT. Leg. 857 b ; ou ἀπό τινος, PLUT. M. 56 b, dérober un objet d’un trésor, de qqe ch. ; fig. :
      1 d’une manière générale, s’emparer par surprise de : ὄρος, XÉN. An. 5, 6, 9, d’une montagne ; fig. τὴν ἀρχήν, DH. 4, 10, du pouvoir ; γάμον δώροις, THCR. Idyl. 22, 151, obtenir une union par surprise et à l’aide de présents ; τὰ τῶν πολεμίων κλ. XÉN. Hipp. 5, 2 ; PLAT. Rsp. 334 a, surprendre le secret de l’ennemi ; particul. en parl. de l’intelligence : νόον, IL. 14, 217 ; HÉS. Th. 613 ; φρένα, ESCHL. Ch. 854, s’emparer par surprise de l’intelligence, de l’esprit, càd. tromper, abuser ; qqf. en b. part, captiver : κλέπτεται ὁ ἀκροατής, ARSTT. Rhet. 3, 7, 5, l’auditeur est pris, captivé ;
      2 soustraire, dérober : ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν κλέπτεταί οἱ ἡ αὐγή, HPC. 464, 33, l’éclat de la lumière se dérobe à ses yeux ; κλ. σῶμα ἔκ τινος, EUR. Tr. 958, se laisser glisser du haut de qqe ch. : ἑαυτὸν ἀπό τινος, SYN. Ep. 25, échapper aux mains de qqn ;
   II cacher, dissimuler : τοῖς ὀνόμασι κλέπτειν τὰ πράγματα, ESCHN. 73 fin, dissimuler les choses sous de faux noms ; avec un rég. de pers. ἱππέας κλ. XÉN. Hipp. 5, 2, cacher ou dissimuler une troupe de cavalerie ;
   III p. suite, faire avec dissimulation, accomplir avec perfidie : κακά, SOPH. Aj. 1137, de mauvais desseins ; μύθους, SOPH. Aj. 188, répandre de mauvaises paroles ; abs. au pass. κλαπέντες ἢ βιασθέντες, PLAT. Rsp. 413 b, surpris par la fraude ou contraints par la violence ;
   IV avec idée de fraude, accomplir secrètement : σφαγάς, SOPH. El. 37, un meurtre ;

Moy. (f. κλέψομαι) voler ou dérober à son propre détriment, XÉN. Cyr. 7, 4, 12.

➳ Prés. part. fém. dor. κλέπτοισα, PD. O. 6, 36. Itér. κλέπτεσκον, HDT. 2, 174 ; ANTH. 11, 125. Ao. part. dor. κλέψαις, PD. O. 1, 60.

Étym. R. indo-europ. *klep-, voler ; cf. κλέπος, κλοπή.

Ion. impf. κλέπτεσκον Hdt. 2.174; fut. κλέψω Ar. Ec. 667, etc., κλέψομαι X. Cyr. 7.4.13; aor. ἔκλεψα Il. 5.268, etc. ; pf. κέκλοφα Ar. Pl. 369, 372, Pl. Lg. 941d; later part. κεκλεβώς IG 5(1).1390.75 (Andania, i BC); — Pass., aor.1 ἐκλέφθην Hdt. 5.84, E. Or. 1580; aor.2 ἐκλάπην [α] Pl. R. 413b, X. Eq. Mag. 4.17; later part. κλεπείς BGU 454.19 (ii AD); pf. κέκλεμμαι S. Ant. 681, Ar. V. 57. (Cf. Lat. clěpere, Goth. hlifan (κλέπτειν), hliftus (κλέπτης)):
steal, c. acc. or abs., Il. 24.24, 71, 109; τῆς γενεῆς ἔκλεψε from that breed Anchises stole, i.e. foals of that breed, 5.268; κλέπτουσιν ἐφ’ ἁρπαγῇ ἄλλοθεν ἄλλος Sol. 4.13; κ. μοιχεύειν τε Xenoph. 11.3; ἢν μηδὲν μήτε κλέπτῃ μήτε ἀδικῇ Democr. 253; κ. τι παρ’ ἀλλήλων Hdt. 1.186; κ. ἐξ ἱερῶν Pl. Lg. 857b; carry off, κλέψεν Μήδειαν Pi. P. 4.250; πυρὸς σέλας κ., of Prometheus, A. Pr. 8; κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ S. Ph. 644; κ. τοὺς μηνύοντας spirit away the deponents, Antipho 5.38; ἐξ ἐπάλξεων πλεκταῖσιν ἐς γῆν σῶμα κ.
let it down secretly, E. Tr. 958, cf. 1010; κ. μορφάς, of painters, steal forms (by transferring them to canvas), Luc. Epigr. 41. in part. Act., thievish, κλέπτον βλέπει he has a thief s look, Ar. V. 900; κλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός he΄s an arrant thief, ib. 933. c. acc. pers., cozen, cheat, πάρφασις, ἥ τ’ ἔκλεψε νόον Il. 14.217; οὐκ ἔστι Διὸς κλέψαι νόον Hes; Th. 613; μὴ κλέπτε νόῳ Il. 1.132; κλέπτει νιν οὐ θεός, οὐ βροτός, ἔργοις οὔτε βουλαῖς Pi. P. 3.29; σοφία κλέπτει παράγοισα μύθοις Id. N. 7.23; οὔτοι φρέν’ ἂν κλέψειεν A. Ch. 854, cf. S. Tr. 243, etc. ; τὴν γνώμην Hp. Epid. 5.27; κ. τὴν ἀκρόασιν Aeschin. 3.99; — Pass., κλέπτεται ὁ ἀκροατής Arist. Rh. 1408b5; προβαίνειν κλεπτόμενος to go on blindfold, Hdt. 7.49; κλέπτεταί οἱ ἡ αὐγή his vision becomes deceptive, Hp. Morb. 2.12; κλαπέντες ἢ βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν Pl. R. l.c. ; impers., κλέπτεται the deception is passed off, Arist. Rh. 1404b24.
conceal, keep secret, θεοῖο γόνον Pi. O. 6.36; θυμῷ δεῖμα Id. P. 4.96; disguise, διαβολαῖς νέαις κλέψας τὰ πρόσθε σφάλματ’ E. Supp. 416; τοῖς ὀνόμασι κ. τὰ πράγματα Aeschin. 3.142; τοὺς ἑαυτῶν κ. X. Eq. Mag. 5.2; κ. ἑαυτὸν ὀφθαλμῶν τε καὶ ὤτων Philostr. VS 1.7.2; κ. τοῦ διανοήματος τὴν ἄδειαν Demetr. Eloc. 239; — Pass., κλέπτεται τὸ μετρικόν ib. 182, cf. Them. in Ph. 276.26, Paul.Aeg. 6.103.
do secretly or treacherously, δόλοισι κ. σφαγάς execute slaughter by secret frauds, S. El. 37; πόλλ’ ἂν… λάθρᾳ σὺ κλέψειας κακά Id. Aj. 1137; κ. μύθους whisper malicious rumours, ib. 188 (lyr.); κλέπτων ἢ βιαζόμενος by fraud or open force, Pl. Lg. 933e; ταῦτα κλέπτοντες ταῖς πράξεσιν, i.e. λάθρᾳ πράττοντες, ib. 910b; κλεπτομένη λαλιά secret, clandestine, Luc. Am. 15, etc.
seize or occupy secretly, τὰ ὄρη X. An. 5.6.9, cf. 4.6.11, 15; τὴν ἀρχήν D.H. 4.10.
effect or bring about clandestinely, γάμον κ. δώροις Theoc. 22.151; — Pass., to be ΄smuggled in΄, Arist. Rh. Al. 1440b21.
get rid of imperceptibly, τὸ δοκεῖν… D.H. Th. 8.7; τῇ ποικιλίᾳ τὸν κόρον Id. Comp. 19; — Pass., τοῦ πόσου κλεπτομένου Plot. 4.7.5.

fut. κλέψω, ὅπως κλέψεις Soph. Phil. 55 (1 mss. κλέψῃς), gew. κλέψομαι, Xen. Cyr. 7.4.12 ; perf. κέκλοφα, pass. κέκλεμμαι, att. auch κέκλαμμαι, aber Ar. Vesp. 57 ist jetzt κεκλεμμένον hergestellt, wie Ath. IX.409c ; aor. pass. ἐκλέφθην, Eur. Or. 1597, u. ἐκλάπην, letzteres Plat., vgl. ἐξεκλάπην;
1) stehlen, heimlicherweise, listig entwenden u. sich aneignen ; bei Hom. u. Hes. noch nicht als sittlich schlecht bezeichnet, sondern wegen Schlauheit u. Gewandtheit, die sich dabei zeigt gelobt, wie Hermes selber stiehlt, Il. 24.24 ; heimlich entrücken, 5.268 ; Aesch. Prom. 8 ; Soph. Phil. 640 ; κλέψας ἄγαλμα Eur. Rhes. 502 ; ἀναγκάζω πάλιν ἐξεμεῖν ἅττ' ἂν κεκλόφωσί μου Ar. Eq. 1149 ; κλέπτεσκε ἂν περιϊὼν τὰ ἐπιτήδεα Her. 2.174 ; κλεφθέντων τῶν ἀγαλμάτων 5.84 ; Plat. u. Folgde ; von ἁρπάζω unterschieden, ὅταν παρῇ κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ Soph. Phil. 640, wie Ar. Plut. 372 ; von Menschen, entführen, Μήδειαν Pind. P. 4.250, vgl. Antiph. 5.38 κλέπτουσι τοὺς μηνύοντας κἆτα ἀφανίζουσιν, heimlich über die Seite schaffen. Auch einen Ort heimlich, unbemerkt einnehmen, Xen. An. 4.6.11, 5.6.9. Durch List erlangen, erschleichen, Arist. rhet. Al. 36.2 ; γάμον δώροις Theocr. 22.51.
2) allgemeiner, betrügen, hintergehen, berücken ; πάρφασις ἔκλεψε νόον, Schmeichelrede betörte den Sinn, Il. 14.217 ; Hes. Th. 613 ; μὴ κλέπτε νόῳ, hege nicht Trug in der Seele, Il. 1.132 ; κλέπτει τέ νιν οὐ θεός, οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς Pind. P. 3.29 ; σοφία κλέπτει παράγοισα μύθοις N. 7.23 ; οὔτοι φρένα κλέψειαν ὠμματωμένην Aesch. Ch. 841, θεοῖσι κλέπτομαι Soph. Ant. 1203, ich werde von den Göttern getäuscht ; εἰ μὴ τῷ χρόνῳ κεκλέμμεθα 677 ; Eur. Herc.Fur. 100, einzeln auch in Prosa, κλέπτεται ὁ ἀκροατής Arist. rhet. 3.7 ; vgl. Aesch. 3.99 κλέπτων τὴν. ἀκρόασιν καὶ μιμούμενος τοὺς τἀληθῆ λέγοντας, vgl. §.85 ; von Taschenspielern, τὰς τῶν θεωμένων ὄψεις δι' ὀξυχειρίαν κλέπτουσι S.Emp. adv.rhet. 39. – Her. vrbdt προβαίνει τὸ πρόσω κλεπτόμενος, er laßt sich verleiten, vorwärts zu gehen, 7.49.2.
3) heimlich halten, verhehlen ; θεοῦ γόνον Pind. Ol. 6.36 ; θυμῷ δεῖμα P. 4.96 ; τοὺς ἑαυτοῦ ἱππέας ἅμα κλέπτοντα ἐξ ἀπροσδοκήτου τοῖς πολεμίοις ἐπιτίθεσθαι Xen. Hipparch. 5.2 ; τοῖς ὀνόμασι κλέπτων καὶ μεταφέρων τὰ πράγματα Aesch. 3.142, indem er die Sachen verdeckt mit falschen Namen ; Sp.
4) heimlich, verstohlen tun ; μύθους κλέπτουσι ὑποβαλλόμενοι, geheim breiten sie fälschlich Lügen aus, wie πόλλ' ἂν κακῶς λάθρᾳ σὺ κλέψειας κακά Soph. Aj. 188, vgl. 1116 ; τὰς ὀχείας Arist. H.A. 6.20 ; Plat. setzt einander gegenüber κλέπτων ἢ βιαζόμενος, heimlich oder mit Gewalt, Legg. XI.933e ; οὐκοῦν κλαπέντες ἢ βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν, ohne daß sie es merken od. gezwungen, Rep. III.413b. – Das part. praes. κλέπτον, diebisch, verstohlen ; ὡς δὲ καὶ κλέπτον βλέπει ὁ μικρός Ar. Vesp. 900 ; κλέπτον τὸ χρῆμα 932. – Verwandt mit καλύπτω ; bei Hesych. auch κλέπω, vgl. Lobeck Phryn. 317.

κλέπτω
[in LXX for גָּנַב ;]
to steal: absol., Mat.6:19-20 19:18, Mrk.10:19, Luk.18:20, Jhn.10:10, Rom.2:21 13:9, Eph.4:28; with accusative, Mat.27:64 28:13.†
(AS)