κιλλί·ϐας, αντος (ὁ) [ῐϐ]
      1 support d’une plate-forme, MOSCHION HIST. (ATH. 208 c) ;
      2 particul. support à trois pieds, chevalet sur lequel on déposait le bouclier après le combat, AR. Ach. 1122 ;
      3 support de la σαμϐύκη, BITON Mach. p. 110, 111.

Étym. κιλλός, βαίνω.

αντος, ὁ, mostly in pl. κιλλίβαντες, three-legged stand (Sch. Ar. Ach. 1121, Hsch.), κιλλίβαντες ἀσπίδος a shield-stand, Ar. l.c. ; painter΄s easel, Poll. 7.129; part of a chariot-frame, Id. 1.143; bearers of a platform, Moschio ap. Ath. 5.208c, cf. BGU 1127.11 (i BC); sg., stand or pedestal of σαμβύκη II, Bito 58.6 (pl., 62.3); cf. κελλίβας. (κίλλος, βαίνω ; cf. easel = Germ. Esel, clothes-horse, etc.)

αντος, ὁ, ein Gestell, auf welches der Schild weggelegt wird ; τοὺς κιλλίβαντας οἶσε παῖ τῆς ἀσπίδος Ar. Ach. 1087, wo der Schol. erkl. τρισκελῆ τινα σκευάσματα, ἐφ' ὧν ἐπιτιθέασι τὰς ἀσπίδας, ἐπειδὰν κάμωσι πολεμοῦντες, also ein dreibeiniger Bock, der auch zum Tischgestell gebraucht wurde, Ath. V.208c.
Bei Poll. 1.143 ein Teil des Wagengestells. – Ein Gestell zu einer Wurfmaschine, Biton. – Die Staffelei der Maler, Poll. 7.129. Vgl. ὀκρίβας.