GRC
κηδεύω
JSON
Bailly
(f. εύσω, ao. ἐκήδευσα, pf. inus. ; pass. ao. ἐκηδεύθην, pf. κεκήδευμαι) :
I tr.
1 prendre soin de, en gén. : τινά, SOPH. O.R. 1324 ; EUR. Or. 781, de qqn ; νόσημα, EUR. Or. 883, soigner une maladie ; πόλιν, SOPH. fr. 606 ; EUR. I.T. 1212, gouverner une ville ;
2 particul. prendre soin d’un mort : τινά, POL. 5, 10, 4 ; PLUT. Fab. 27, rendre à qqn les devoirs funèbres ; abs. EUR. Rhes. 983 ; au pass. SOPH. El. 1141 ; PLUT. M. 585 f ;
3 unir par un mariage, acc. τὴν θυγατέρα τινί, JOS. A.J. 6, 10, 2, une fille à qqn ; οἱ κηδεύσαντες, EUR. Med. 367, les beaux-parents ;
4 s’unir par mariage avec, acc. EUR. Hec. 1202 ;
II intr. s’unir par mariage, ESCHL. Pr. 889 ; τινί, EUR. Hipp. 634 ; DÉM. 1373, 25, avec qqn ; au pass. être uni par un mariage, EUR. Ph. 347.
I tr.
1 prendre soin de, en gén. : τινά, SOPH. O.R. 1324 ; EUR. Or. 781, de qqn ; νόσημα, EUR. Or. 883, soigner une maladie ; πόλιν, SOPH. fr. 606 ; EUR. I.T. 1212, gouverner une ville ;
2 particul. prendre soin d’un mort : τινά, POL. 5, 10, 4 ; PLUT. Fab. 27, rendre à qqn les devoirs funèbres ; abs. EUR. Rhes. 983 ; au pass. SOPH. El. 1141 ; PLUT. M. 585 f ;
3 unir par un mariage, acc. τὴν θυγατέρα τινί, JOS. A.J. 6, 10, 2, une fille à qqn ; οἱ κηδεύσαντες, EUR. Med. 367, les beaux-parents ;
4 s’unir par mariage avec, acc. EUR. Hec. 1202 ;
II intr. s’unir par mariage, ESCHL. Pr. 889 ; τινί, EUR. Hipp. 634 ; DÉM. 1373, 25, avec qqn ; au pass. être uni par un mariage, EUR. Ph. 347.
Étym. κῆδος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
(< κῆδος) take charge of, tend, S. OT 1323 (lyr.), OC 750; πόλιν Id. Fr. 683.4, E. IT 1212; νύμφην Id. Med. 888; νόσημα Id. Or. 883. esp.
attend to a corpse, bury, ἐν ξένῃσι χερσὶ κηδευθεὶς τάλας S. El. 1141, cf. E. Rh. 983; μ’ ἔθαψε καὶ ἐκήδευσεν IG 14.1860; also in Prose, Plb. 5.10.4, etc. ; ταφὴ κηδευθεῖσα ταῖς τῶν ἐναντίων χερσί Demad. 9, cf. Plu. Alex. 56; βασιλέων κηδευομένων Arist. Fr. 519, cf. Wilcken Chr. 499 (ii/iii AD); κεκηδευμένος νεκρὸς ἐν μέλιτι J. AJ 14.7.4; εἰς ἣν [σορὸν] οὐδενὶ ἔξεσται ἕτερον πτῶμα κηδεῦσαι CIG 3028.3 (Ephesus), cf. POxy. 1067.6 (iii AD). = κηδεμονεύω, in Pass., Cod.Just. 3.10.1.1.
contract a marriage, of the bridegroom, ally oneself in marriage, τὸ κηδεῦσαι καθ’ ἑαυτὸν ἀριστεύει μακρῷ A. Pr. 890 (lyr.); c. acc. cogn., κ. λέχος marry, S. Tr. 1227; c. dat. pers., ally oneself with…, E. Hipp. 634, Fr. 395, D. 59.81, Men. Epit. 427, etc. ; κ. ὅτῳ θέλουσιν Arist. Pol. 1307a37; become the son-in-law of, Moer. p. 368 P. ; — in Pass., to be married, E. Ph. 347 (lyr.). c. acc. pers., make one΄s kinsman by marriage, Id. Hec. 1202; also κ. τὴν θυγατέρα τινί to marry her to some one, J. AJ 6.10.2; abs., οἱ κηδεύσαντες those who formed the marriage, E. Med. 367.
attend to a corpse, bury, ἐν ξένῃσι χερσὶ κηδευθεὶς τάλας S. El. 1141, cf. E. Rh. 983; μ’ ἔθαψε καὶ ἐκήδευσεν IG 14.1860; also in Prose, Plb. 5.10.4, etc. ; ταφὴ κηδευθεῖσα ταῖς τῶν ἐναντίων χερσί Demad. 9, cf. Plu. Alex. 56; βασιλέων κηδευομένων Arist. Fr. 519, cf. Wilcken Chr. 499 (ii/iii AD); κεκηδευμένος νεκρὸς ἐν μέλιτι J. AJ 14.7.4; εἰς ἣν [σορὸν] οὐδενὶ ἔξεσται ἕτερον πτῶμα κηδεῦσαι CIG 3028.3 (Ephesus), cf. POxy. 1067.6 (iii AD). = κηδεμονεύω, in Pass., Cod.Just. 3.10.1.1.
contract a marriage, of the bridegroom, ally oneself in marriage, τὸ κηδεῦσαι καθ’ ἑαυτὸν ἀριστεύει μακρῷ A. Pr. 890 (lyr.); c. acc. cogn., κ. λέχος marry, S. Tr. 1227; c. dat. pers., ally oneself with…, E. Hipp. 634, Fr. 395, D. 59.81, Men. Epit. 427, etc. ; κ. ὅτῳ θέλουσιν Arist. Pol. 1307a37; become the son-in-law of, Moer. p. 368 P. ; — in Pass., to be married, E. Ph. 347 (lyr.). c. acc. pers., make one΄s kinsman by marriage, Id. Hec. 1202; also κ. τὴν θυγατέρα τινί to marry her to some one, J. AJ 6.10.2; abs., οἱ κηδεύσαντες those who formed the marriage, E. Med. 367.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
besorgen, pflegen ; ὑπομένεις με τὸν τυφλὸν κηδεύων Soph. O.R. 1324, vgl. O.C. 754 ; Eur. Or. 781, 881 ; πόλιν I.T. 1212 ; bes.
a) eine Leiche bestatten ; Eur. Rhes. 983 ; ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευθείς Soph. El. 1130, Pol. 5.10.4 ; Plut. Fab. 28 u. a.Sp.
a) durch Heirat, τὴν παῖδα, die Tochter verheiraten, οἱ κηδεύσαντες, die Schwiegeraltern, Eur. Med. 867.
Gew. intr., sich verschwägern, sich verheiraten, τὸ κηδεῦσαι καθ' ἑαυτὸν ἀριστεύει μακρῷ Aesch. Prom. 892, sich seinem Stande gemäß verheiraten ; αὐτὸς τοῦτο κήδευσον λέχος Soph. Tr. 1217, wie Eur. Hipp. 634 ; τινί, Dem. 59.81 ; nach Moeris attisch für παρά τινος γυναῖκα λαμβάνειν ; so auch Arist. Polit. 5.7 u. Sp., wie Plut. Demetr. 31.
a) eine Leiche bestatten ; Eur. Rhes. 983 ; ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευθείς Soph. El. 1130, Pol. 5.10.4 ; Plut. Fab. 28 u. a.Sp.
a) durch Heirat, τὴν παῖδα, die Tochter verheiraten, οἱ κηδεύσαντες, die Schwiegeraltern, Eur. Med. 867.
Gew. intr., sich verschwägern, sich verheiraten, τὸ κηδεῦσαι καθ' ἑαυτὸν ἀριστεύει μακρῷ Aesch. Prom. 892, sich seinem Stande gemäß verheiraten ; αὐτὸς τοῦτο κήδευσον λέχος Soph. Tr. 1217, wie Eur. Hipp. 634 ; τινί, Dem. 59.81 ; nach Moeris attisch für παρά τινος γυναῖκα λαμβάνειν ; so auch Arist. Polit. 5.7 u. Sp., wie Plut. Demetr. 31.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
