'(impf. ἐκείμην, f. κείσομαι, v. ci-dessous) :
   I en parl. de pers. :
      1 propr. être étendu, immobile, au repos : ὃ δ' ἐπ' ἐννέα κεῖτο πέλεθρα, OD. 11, 577, etc. il était étendu, couvrant de son corps neuf arpents ;
      2 être étendu blessé, mourant, IL. 2, 721 ; 8, 537 ; 18, 435, etc. ; OD. 5, 457 ; SOPH. Aj. 207 ; ἐν κλίνῃ, ISOCR. 389 c, sur une couche ;
      3 être étendu mort, IL. 18, 20 ; ESCHL. Pers. 325, etc. ; SOPH. O.R. 182, etc. ; rar. en prose, HDT. 8, 25 ; HDN 2, 1, 19, etc. ; particul. être dans le tombeau, être enseveli, EUR. Rhes. 415 ;
      4 être abandonné, délaissé, en parl. de morts laissés sans sépulture, IL. 5, 685 ; 19, 32 ; 22, 386, etc. ;
      5 être inoccupé, inactif, inerte, IL. 2, 688 ; 7, 230 ;
      6 être dans le malheur, l’abattement ou le désespoir, OD. 1, 46 ; 21, 88 ; SOPH. Tr. 82 ; κεῖσθαι ἐν κακοῖς, EUR. Ph. 1639, être dans le malheur ;
      7 se trouver dans : ἐν στόμασι, THGN. 240 ; ANTH. 9, 62, être dans la bouche (des hommes), être l’objet des entretiens ou de l’admiration des hommes ; qqf. au sens de durée, mais avec idée de mouvement antérieur, càd. avoir été jeté, d’où être plongé dans (en ce sens κεῖμαι remplace le pf. pass. de τίθημι) : εἰς ἀνάγκην, EUR. I.T. 620, dans une nécessité funeste ;
   II en parl. de choses (en ce sens, κεῖμαι remplace souv. chez les Att. le pf. pass. de τίθημι) :
      1 être couché, étendu, disposé horizontalement : κείμενον σχῆμα, APD. POL. figure en plan ou projection horizontale (d’un objet) ;
      2 être déposé, déposer, en parl. de dépôts de liquides, HPC. 970 b ;
      3 être au repos, en parl. d’une mer calme, EL. N.A. 15, 5 ; p. anal. en parl. d’une inflammation qui diminue, p. opp. à φλεγμαίνω, HPC. 1016 g ;
      4 être situé, être placé, se trouver, touj. avec idée de repos prolongé, de situation fixe, d’état habituel : être situé, en parl. de contrées, d’îles, de villes, OD. 7, 244, etc. ; HDT. 1, 178, etc. ; ESCHL. fr. 316 ; THC. 1, 36, 44, etc. ; avec θέσιν : θέσιν κεῖσθαι νοσερωτάτην, HPC. 283, être dans une situation très insalubre ; cf. THC. 1, 37 ; ARSTT. H.A. 1, 17 ; c. équival. du passif de τίθημι, être placé, en parl. d’objets placés en permanence à un endroit (siège, OD. 17, 331 ; LYS. 133, 12, etc. ; maison, OD. 14, 291 ; meubles, XÉN. Œc. 8, 19 ; et, p. ext., texte ou passage d’auteur : κεῖται παρά τινι, ATH. 58 b, cela se trouve chez tel écrivain) ; particul. en parl. de objets dédiés à un dieu (statue, offrande, etc.) HDT. 1, 51, 52, etc. ;
      5 être déposé, en parl. d’argent, AR. Ran. 624 ; PLAT. Ep. 436 c ; ἐπί τινος τραπέζῃ, ISOCR. 367 d, être déposé dans une banque ;
      6 fig. résider : πένθος ἐνὶ φρεσὶ κεῖται, OD. 24, 423, le deuil est dans mon cœur ; θεῶν ἐν γούνασι κεῖται, IL. 17, 514 ; 20, 435, etc. ; OD. 1, 267, etc. cela est sur les genoux des dieux, càd. à la disposition ou au pouvoir des dieux ; en gén. en parl. de pers. ou de choses : κεῖσθαι ἔν τινι, SOPH. O.C. 248, dépendre de qqn ;
      7 fig. être institué, établi, en parl. de concours, de luttes, IL. 23, 273 ; HDT. 8, 93 ; SOPH. Aj. 936 ; de lois, THC. 3, 82 ; PLAT. Pol. 305 b ; ISOCR. 10 a ; DÉM. 720, 14 ; οἱ ὑπὸ τῶν θεῶν κείμενοι νόμοι, XÉN. Mem. 4, 4, 21, les lois établies par les dieux ; de coutumes, PLAT. Pol. 299 d ; de peines judiciaires, EUR. Ion 756 ; THC. 3, 45 ; PLAT. Leg. 909 d ; de décisions, de votes, DH. 7, 47 ; de principes posés, PLAT. Pol. 300 e, etc. ; de noms donnés : κεῖται ὄνομα, HDT. 4, 184, etc. ; XÉN. Cyr. 2, 2, 12 ; PLAT. Crat. 395 c, etc. le nom a été donné et reste, il porte le nom de ; ὄνομα ὑπό τινος κείμενον, IS. 41, 12, nom donné par qqn ;
      8 p. suite, se trouver dans tel ou tel état, ESCHL. Ch. 693 ; SOPH. O.C. 509, etc. ; PLAT. Phil. 15 e ; εὖ κειμένων τῶν πρηγμάτων, HDT. 8, 102, les affaires étant en bon état.

➳ Prés. 3 sg. ion. κέεται, HDT. 4, 62 ; HPC. 2, 54 Littré ; 3 pl. ion. κείαται, MIMNERME 11, 6 Bgk ; A.RH. 4, 481, ou κέαται, IL. 11, 659 ; ARCHIL. 170 ; HPC. 1, 248, ou κέονται, IL. 22, 510 ; OD. 16, 232 ; HPC. 2, 22, 24 Littré. Sbj. 3 sg. κέηται, XÉN. Œc. 8, 19 ; LYCURG. 113 ; PLAT. Soph. 257 c ; par contr. κῆται, IL. 19, 32 ; OD. 2, 102 ; 19, 147 ; 3 pl. dans une inscr. att. κείωνται (p. κέωνται) CIA. 2, 573, 10 (vers 350 av. J.C.) v. Meisterh. p. 37, 19. Inf. ion. κέεσθαι, HDT. 2, 2 ; HPC. 2, 24 et 118 Littré. — Impf. dor. κείμαν [ᾱ] THCR. Idyl. 2, 86 ; 3 sg. ion. ἐκέετο, HDT. 1, 196 ; 3 pl. ion. ἐκέατο, HDT. 1, 167, ou κέατο, IL. 13, 763 ; HÉS. Sc. 241 ; épq. ἐκείατο, A.RH. 4, 1295, ou κείατο, IL. 11, 162 ; HÉS. Sc. 175. — Itér. 3 sg. κέσκετο, OD. 21, 41. — Fut. dor. κεισεῦμαι, THCR. Idyl. 3, 53 ; 2 sg. κείσεαι, IL. 18, 338.

Étym. R. indo-europ. *ḱei-, être couché ; cf. sscr. śáye, śéte, śéva-, lat. cīvis, all. Heim, Heirat.

'

κεῖσαι Il. 19.319, etc. (κατάκειαι h.Merc. 254, Arc. κεῖοι Tab. Defix. in Philol. 59.201), κεῖται Il. 6.47, Hdt. 1.9, 4.62 (v.l. κέεται), IG1². 94.25; pl. κεῖνται A. Supp. 242, Ion. κέαται Il. 11.659, al., Hdt. (προσκέανται is f.l. 1.133, cf. προσκέαται, v.l. -κέονται, Hp. Fract. 6), κείαται Mimn. 11.6 (κατα- Il. 24.567), κέονται Il. 22.510, Od. 16.232, prob. in Alc. 94, συγκέονται Aret. SD 2.4; imper. κεῖσο, κείσθω, Il. 18.178, Hdt. 2.171; subj. 3 sg. κέηται Pl. Sph. 257c, Lycurg. 113, Ep. κεῖται (fr. κέψε-ται) Il. 19.32, Od. 2.102, al., διακέησθε Isoc. 15.259, κείωνται IG2². 1176.21; opt. 3 sg. κέοιτο Hdt. 1.67, Hp. Art. 14 (κατα-), Is. 6.32, Pl. R. 477a; inf. κεῖσθαι Il. 8.126, Hp. Prog. 3, Hdt. 2.127, al., κέεσθαι v.l. in ib. 2, cf. Hp. Aër. 6, Archim. Aequil. 1 Prooem. ; part. κεί μενος Il. 7.265, etc. ; impf. ἐκείμην Od. 13.284, etc., Ep. κείμην 9.434; Ep. 3 sg. κέσκετο 21.41, (παρε-) 14.521; Ion. 3 pl. ἐκέατο Hdt. 1.167, Ep. κέατο Il. 13.763, κείατο 11.162; κεῖντο 21.426, (ἐπέ-) Od. 6.19; fut. κείσομαι Il. 18.121, A. Ch. 895, etc., Dor. κεισεῦμαι Theoc. 3.53. (Cf. Skt. śéte (= κεῖται), also śáyate ΄lie΄, Gr. κοίτη, κοιμάομαι, perh. Lat. cunae, etc.):
to be laid (used as Pass. to τίθημι); hence, lie, lie outstretched, used by Hom. mostly with Preps., πυρὴν… ᾗ ἔνι κεῖται Πάτροκλος Il. 23.210; κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ 9.556; ἐπὶ γαίῃ 11.162; ὑπ’ αἰθούσῃ Od. 21.390; also ἐπί τινος, ὀστέα… κείμεν’ ἐπ’ ἠπείρου 1.162; τὸ δ’ ἥμισυ κεῖτ’ ἐπὶ γαίης Il. 13.565, cf. 20.345; but ὁ δ’ ἐπ’ ἐννέα κεῖτο πέλεθρα lay stretched over…, Od. 11.577, al. ; later κεῖσθαι εἰς…, in pregnant sense, εἰς ἀνάγκην κείμεθ’ E. IT 620; εἰς ὀλίγην κ. κόνιν AP 9.677 (Agath.); also ἐπὶ τὴν ὁδὸν κ.
to be strewn upon the path, Call. Iamb. 1.250; Archit., κείμενον σχῆμα, opp. ὠρθωμένον, plan, opp. elevation, Apollod. Poliorc. 163.3; c. acc., τόπον… ὅντινα κεῖται S. Ph. 145 (anap.).
lie down to rest, repose, Od. 13.281, etc. ; πορφυρέᾳ κείμενος ἐν χλανίδι Simon. 37.12; lie, remain, κεῖτο γὰρ ἐν νήεσσι… Ἀχιλλεύς Il. 2.688, cf. 7.230, etc. ; οὐ χρῆν ἥσυχον κεῖσθαι πόδα S. Fr. 142.13; lie still, λασίην ὑπὸ γαστέρ’ ἐλυσθεὶς κείμην, of Odysseus under the ram΄s belly, Od. 9.434; metaph, κακὸν κείμενον a sleeping evil, S. OC 510 (lyr.); τοῦ κύματος κειμένου Ael. NA 15.5.
lie sick or wounded, ἐν νήσῳ κεῖτο, of Philoctetes, Il. 2.721, cf. 15.240; κείσεται οὐτηθείς 8.537, cf. 11.659; γήραϊ λυγρῷ κεῖται ἐνὶ μεγάροις ἀρημένος 18.435; κεῖτ’ ὀλιγηπελέων Od. 5.457; lie in misery, ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ 1.46; κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμός 21.88, cf. S. Ph. 183 (lyr.); κ. ἐν κακοῖς E. Ph. 1639, Hec. 969; κειμένῳ ἐπεμπηδᾶν to kick him when he΄s down, Ar. Nu. 550.
lie dead, Il. 5.467, 16.541, al., A. Ag. 1438, 1446, S. Ph. 359; κεῖται δὲ νεκρὸς περὶ νεκρῷ Id. Ant. 1240; rare in Prose, χίλιοι… νεκροὶ κείμενοι Hdt. 8.25, cf. Hdn. 2.1.8. freq. also in epitaphs, lie buried, τῇδε κείμεθα Simon. 92, cf. 97; κεῖσαι ζῶν ἔτι μᾶλλον τῶν ὑπὸ γᾶς Id. 60; also κ. ἐν Ταρ τάρῳ Pi. P. 1.15; ἐν τάφῳ, ἐν ᾍδου, παρ’ ᾍδῃ, A. Ch. 895, S. El. 463, OT 972; also in Prose, τὸν χῶρον ἐν τῷ κέοιτο Ὀρέστης Hdt. 1.67, cf. 4.11, 9.105, Th. 2.43; κ. ὑπό τινων to be buried by…, Plu. 2.583c. freq. of a corpse, lie unburied, Il. 18.338, 19.32; κεῖται… νέκυς ἄκλαυτος ἄθαπτος 22.386; μὴ δή με ἕλωρ Δαναοῖσιν ἐάσῃς κεῖσθαι 5.685; also κεῖτ’ ἀπόθεστος… ἐν πολλῇ κόπρῳ lay uncared for, of the old hound of Odysseus, Od. 17.296; εὐνὴ… κάκ’ ἀράχνια κεῖται ἔχουσα 16.35; of places, lie in ruins, δόμοι… χαμαιπετεῖς ἔκεισθ’ ἀεί A. Ch. 964 (lyr.), cf. Pl. R. 425a, Lyc. 252. of wrestlers, have a fall, A. Eu. 590; πεσών γε κείσομαι Ar. Nu. 126. of places, to be situated, lie, νῆσος ἀπόπροθεν εἰν ἁλὶ κεῖται Od. 7.244, cf. 9.25, 10.196, etc. ; ἐν τῇ [γῇ] κείμενά ἐστι τὰ Σοῦσα (for κεῖται) Hdt. 5.49; Αἴγινα… πρὸς νότου κ. πνοάς A. Fr. 404; πρὸ Μεγάρων κ. Th. 3.51; πόλις αὐτάρκη θέσιν κειμένη Id. 1.37; θέσιν κέεσθαι νοσερωτάτην Hp. Aër. 6, cf. Arist. HA 496a14; κ. πρὸς τὸν ἥλιον, πρὸς ἄρκτον, Id. Mete. 360b14, 363a3. of things, lie or be in a place, ὅθι οἱ φίλα δέμνι’ ἔκειτο Od. 8.277; ἕλε δίφρον κείμενον placed there, 17.331, cf. 410; φόρμιγγα…, ἥ που κεῖται ἐν ἡμετέροισι δόμοισι 8.255; in Prose, δύο τράπεζαι ἐκείσθην Lys. 13.37; χύτρας εὐκρινῶς κειμένας X. Oec. 8.19.
fit, of shoes, Herod. 7.121. κεῖσθαι, posture, attitude, as a category, Arist. Cat. 2a2.
to be laid up, in store, of goods, property, etc., δόμοις ἐν κτήματα κεῖται Il. 9.382; πολλὰ δ’ ἐν ἀφνειοῦ πατρὸς κειμήλια κ. 6.47; βασιλῆϊ δὲ κεῖται ἄγαλμα is reserved…, 4.144; μνῆμα ξείνοιο… κέσκετ’ ἐνὶ μεγάροισι was left lying…, Od. 21.41; of things dedicated to a god, κ. ἐν θησαυρῷ Hdt. 1.51, cf. 52, Alc. 94; of money, κείμενα deposits, Hdt. 6.86. αʹ; κ. σοι εὐεργεσία ἐν τῷ ἡμετέρῳ οἴκῳ Th. 1.129, cf. SIG 22.15 (Epist. Darei), Pl. R. 345a; πολλὰ χρήματα ἐπὶ τῇ τούτου τραπέζῃ κεῖταί μοι at his bank, Isoc. 17.44; παρά τινι Pl. Ep. 346c; τἀργύριόν σοι κείσεται the caution-money shall be deposited, Ar. Ra. 624; δραχμὴν ὑπόθες. — Answ. κεῖται πάλαι Diph. 73.2; metaph, εἰ ταῦτ’ ἀνατὶ τῇδε κείσεται κράτη shall be placed to her credit, S. Ant. 485, cf. Pi. I. 5 (4).18.
to be placed in position, τῶν ἐπὶ τοῦ τοίχου… κειμένων κιόνων IG1². 372.46.
to be set up, ordained, ἄεθλα κεῖτ’ ἐν ἀγῶνι Il. 23.273, cf. Hdt. 8.26, 93, Th. 2.46; ὅπλων ἔκειτ’ ἀγὼν πέρι S. Aj. 936 (lyr.). of laws, κεῖται νόμος the law is laid down, E. Hec. 292; νόμοι ἐπ’ ὠφελίᾳ τῶν ἀδικουμένων κεῖνται Th. 2.37; νόμοι κεῖνται περί τινος Antipho 6.2 ; οἱ νόμοι οἱ κείμενοι the established laws, Ar. Pl. 914, cf. Lys. 1.48, etc. ; οἱ ὑπὸ τῶν θεῶν κείμενοι νόμοι X. Mem. 4.44.21; οἱ νόμοι οἱ ὑπὸ οἱ τῶν βασιλέων κείμενοι Isoc. 1.36, cf. D. 24.62; καινὰ κεῖσθαι θέσμι’ ἀνθρώποις E. Med. 494; αἱ κείμεναι ὑπὸ τῶν ὑπατικῶν γνῶμαι the votes given by…, D.H. 7.47; οὐκέτι κ. ἡ διαθήκη no longer holds, Is. 6.32; so of philosophical arguments, hold good, κατά τινων Phld. Rh. 1.51 S. ; θάνατος ὧν κεῖται πέρι E. Ion 750; κείμεναι ζημίαι Lys. 14.9, cf. Th. 3.45.
to be laid down in argument, posited, assumed, τοῦτο ἡμῖν οὕτω κείσθω Pl. R. 350d, etc. ; ὡμολογημένον ἡμῖν κ. Id. Plt. 300e; freq. in Arist., κείσθω let it be assumed, APr. 34b23, al. ; τὸ ἐξ ἀρχῆς κείμενον the assumption, Metaph. 1008b2, 1047b10 (pl.); τὰ περὶ τὴν διάνοιαν ἐν τοῖς περὶ ῥητορικῆς κ. Po. 1456a35. of names, οὔνομα κεῖται the name is given, Hdt. 4.184, 7.200, cf. X. Cyr. 2.2.12, Pl. Sph. 257c, etc. ; ὑπὸ τοῦ πατρὸς κείμενον [ὄνομα] Is. 3.32; κεῖσθαι without ὄνομα, Pl. Cra. 392d; κείμενα ὀόματα established terms, Arist. Top. 140a3, Demetr. Eloc. 96. metaph, πάντα δεινὰ κἀπικινδύνως βροτοῖς κεῖται, παθεῖν μὲν εὖ, παθεῖν δὲ θάτερα danger is set before men, that they may…, S. Ph. 503. metaph, of continuing conditions, ἐνὶ φρεσὶ πένθος ἔκειτο lay heavy, Od. 24.423; εὔστομα κείσθω remain unspoken, Hdt. 2.171; νεῖκος ἔκειτό τισι there was an enduring feud, S. OT 491 (lyr.); Ἑλλήνων κείσομαι ἐν στόματι my name shall be a household word, AP 9.62 (Even.); πολλῶν κείμενος ἐν στόμασιν Thgn. 240; εὖ κείμενα A. Ch. 693; μὴ κινεῖν (sc. κακὸν) εὖ κείμενον ΄let sleeping dogs lie΄, Pl. Phlb. 15c, cf. Hyp. Fr. 30, Suid. ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται, i.e. these things are yet in the power of the gods, to give or not, Il. 17.514, 20.435. κεῖσθαι ἔν τινι to rest entirely or be dependent on him, ἐν ἀγαθοῖσι κ. πολίων κυβερνάσιες Pi. P. 10.71; ἐν ὔμμι ὡς θεῷ κείμεθα S. OC 248 (lyr.); also ἐπί τινι, τὰ δ’ οὐκ ἐπ’ ἀνδράσι κ. Pi. P. 8.76; also with simple dat., Λεωφίλῳ πάντα κεῖται Archil. 69, prob. in Com.Adesp. 1325; of things, depend upon, τὸ πανηγυρικὸν ἐν μελέτῃ καὶ τριβῇ κ. Phld. Rh. 1.93 S. ; τὰ… γυμνάσια ἐν τῇ κινήσει κ. Antyll. ap. Orib. 6.23.1. Medic., to be left to settle, of urine, Hp. Epid. 1.26. βʹ. φάρυγξ οὐ φλεγμαίνουσα, κειμένη δέ, i.e. not swollen, ib. 2.2.24.
Gramm., of words and phrases, to be found, occur, παρὰ τῷ ποιητῃ Str. 7.3.6, cf. Ath. 2.58b; κεῖται ἐν τῷ Περὶ Πλούτου Phld. Oec. p. 39 J. ; ποῦ κεῖται ; Ath. 4.165d, cf. Κειτούκειτος· κ. ἀντί τινος to be used instead of…, Str. 8.6.7; τὸ κείμενον the received text, Sch. vulg. Pi. O. 2.48.

(ΚΕΩ, vgl. κείω), κεῖσαι, auch κεῖαι, H.h. Merc. 254, κεῖται, ion. κέεται, Her., bei Luc. Dea Syr. κέαται ; κεῖνται, ep. u. ion. (κείαται u.) κέαται, Il. 16.24 u. öfter, κέονται, Od. 16.232, Il. 22.510 ; conj. κέωμαι, κῆται, 19.32, Od. 2.102, wofür Buttmann κεῖται als alte Konjunktivform beibehalten wollte ; inf. κεῖσθαι, ion. κέεσθαι, Hippocr., partic. κείμενος. – Impf. ἐκείμην, ἔκειτο u. κεῖτο, Hom. auch κέσκετο, Od. 21.41 ; ἔκειντο, κείατο, Il. 11.192 u. öfter ; auch κέατο, 13.763. – Fut. κείσομαι, dor. κεισεῦμαι, Theocr. 3.53.
1) liegen, sowohl von Menschen u. Tieren, als von leblosen Dingen;
   a) schlafend daliegen, schlafen, ruhen, Hom. u. Folgde ; müssig daliegen, rasten, untätig, unbeschäftigt sein, Il. 2.688, 7.230, 18.121 u. sonst.
   b) schwach, ohnmächtig, krank, verwundet daliegen, Il. 2.721, 8.537, 11.659, 15.240, 18.435, Od. 5.457.
   c) tot daliegen, oft im Hom.; auch von den Begrabenen, κεῖται θανών Aesch. Pers. 317, κεῖσαι δ' ἀράχνης ἐν ὑφάσματι τῷδε Ag. 1471, ἐν ταὐτῷ τάφῳ κείσῃ Ch. 882, κεῖται δὲ νεκρὸς περὶ νεκρῷ Soph. Ant. 1225, νεοσφαγὴς κεῖται Aj. 883, κεῖται παρ' ᾍδῃ Πόλυβος O.R. 972, ἐν ᾍδου κείμενος El. 455, ἐν Ταρτάρῳ Pind. P. 1.15, οἱ μὲν ἐν χωστοῖς τάφοις κεῖνται πεσόντες Eur. Rhes. 415 ; Her. 1.67 u. öfter ; Plat. Menex. 242d ; bes. in späterer Prosa, Hdn. 2.1.19, 7.5.15. – Hingeworfen, hingestreckt sein, von den Ringern, Ar. Nub. 126 ; οὐ κειμένῳ πω τόνδε κομπάζεις λόγον Aesch. Eum. 560. – Von verwüsteten Städten, in Schutt u. Trümmern liegen, Sp., wie Lycophr. 252 ; ἐπανορθοῦσα εἴ τι τῆς πόλεως ἔκειτο Plat. Rep. IV.425a.
   d) im dauernden Unglück liegen ; Od. 1.46, 21.88 ; πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται Soph. Phil. 138 ; ἐν οἵοις κείμεθ' ἄθλιοι κακοῖς Eur. Phoen. 1633.
   e) weggeworfen, vernachlässigt, verachtet daliegen, Il. 5.685, Od. 17.296 u. öfter, bes. von den unbestattet daliegenden Toten ; Aesch. ἄναγε μάν, δόμοι, πολὺν ἄγαν χρόνον χαμαιπετεῖς ἔκεισθ' ἀεί Ch. 964.
2) von Gegenden, Inseln, Städten, gelegen sein ; Od. 7.244, 9.25, 10.196 ; Aesch. frg. 316 ; Eur. Bacch. 18 ; πόλις, Ἀττική, Her. 1.178, 6.139 ; umschrieben, ἐν τῇ γῇ κείμενά ἐστι τὰ Σοῦσα, wie unser »ist gelegen«, 5.49 ; Thuc. oft, u. Folgde ; πόλις αὐτάρκη θέσιν κειμένη, eine Stadt von einer sich selbst genügenden Lage, Thuc. 1.37, wie Hippocr. sagt τὰς πόλιας ταύτας θέσιν κέεσθαι νοσερωτάτην, sie haben eine sehr ungesunde Lage. – Eben so von Sachen = sich an einem Orte befinden, sein ; δίφρος, θρῆνυς κεῖται, Od. 17.331, 410 ; εὐνή, 16.35 ; οἶκος, 24.358 ; κέσκετο μνῆμα 21.41 ; θρόνος, κλίνη, χαλκήϊον, Her. 1.9, 181, 4.81 ; δίφρος, Plat. Rep. I.328c. – In vielen Vrbdgn entspricht es dem act. τίθημι u. vertritt die Stelle des perf. pass. τέθειμαι, gestellt, gelegt sein ; εἰς ἀνάγκην κείμεθα Eur. I.T. 620 ; εἰς ὀλίγην κεῖται κόνιν Agath. 51 (IX.677); κεῖμαι εἰς Ἄϊδος εὐνάς Ep.adesp. 677 (APP 260); niedergelegt, aufbewahrt u. dah. vorrätig sein ; κτήματα, κειμήλια κεῖται ἐν δόμοις u. ä.; oft Hom.; βασιλῆϊ δὲ κεῖται ἄγαλμα Il. 4.144 ; ähnl. κείσεταί σοι εὐεργεσία ἐν τῷ ἡμετέρῳ οἴκῳ ἀνάγραπτος Thuc. 1.129 ; von der an der Wand hangenden Lyra, Od. 8.225 ; von dem unter dem Bauche des Widders hangenden Odysseus, 9.434 ; τράπεζαι ἔκειντο Lys. 13.37 ; εὐκρινῶς κειμένας χύτρας Xen. Oec. 8.19. – Uebertr. von Gemütszuständen, πένθος ἐνὶ φρεσὶ κεῖται, Trauer ist in, liegt auf der Seele, Od. 24.423 ; θεῶν ἐν γούνασι κεῖται, es liegt in den Knien, d.h. in der Macht der Götter, hängt von ihrer Bestimmung, ihrem Willen ab ; ἐν ὑμῖν ὡς θεῷ κείμεθα Soph. O.C. 247, wir ruhen in euch, hangen von euch ab, unsere Hoffnungen beruhen auf euch ; ἐν γὰρ τῇ κλυτὰ πείρατα κεῖται ἀέθλων Ap.Rh. 2.424 ; ἐν τῇ συγκλήτῳ κεῖται, es steht beim Senat, hängt von ihm ab, Pol. 6.15.6 ; vgl. Schäfer zu Dion.Hal. C.V. 439. – Bes. tritt das Verhältnis zu τίθημι hervor in folgenden Vrbdgn:
   a) κεῖται ἄεθλον, der Kampfpreis ist ausgesetzt, Il. 23.723 ; Her. 8.26, 93 ; ὅπλων ἔκειτ' ἀγὼν πέρι Soph. Aj. 916 ; auch νεῖκος, O.R. 490.
   b) vom Gesetz ; νόμος τοῖς τ' ἐλευθέροις ἴσος καὶ τοῖσι δούλοις αἵματος κεῖται πέρι, ist gegeben, besteht, Eur. Hec. 292 ; καινὰ κεῖσθαι θέσμ' ἐν ἀνθρώποις τανῦν Med. 494 ; βοηθεῖν τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις, den bestehenden, vorhandenen Gesetzen, = τοῖς τεθειμένοις, Ar. Plut. 914 ; νόμων ὅσοι ἐπ' ὠφελείᾳ τῶν ἀδικουμένων κεῖνται, die zum Nutzen der Beleidigten gegeben worden, Thuc. 2.37, neben ὅσοι ἄγραφοι ὄντες ; oft in Prosa νόμοι, νόμιμα, Plat. Legg. IV.705d, XI.930e, Polit. 300d ; νόμοι κεῖνται περί τινος Antiph. 6.1 u. sonst ; auch πάτρια ἔθη, Plat. Polit. 299d ; auch mit ὑπό verbunden, Xen. Mem. 4.4.21, wie Dem. τῷ ὑφ' ἑαυτοῦ πρότερον κειμένῳ νόμῳ τἀναντία θεῖναι, 24.62 ; νόμος κείμενος dem καινός entgeggstzt, 24.25, womit Isae. 6.32 zu vgl., ὡς οὐκέτι κέοιτο ἡ συνθήκη, nicht mehr bestehe ; eben so κείμεναι ζημίαι, Lys. 14.9, die gesetzlich bestimmten, festgesetzten Strafen, wie Thuc. 3.45 ; Plat. Legg. X.909d, der auch τὰ ἐν γράμμασι τεθέντα καὶ κείμενα vrbdt, VII.793b ; das Ausgesprochene, Festgesetzte, ἐπεκύρουν τὰς κειμένας ὑπὸ τῶν ὑπατικῶν γνώμας Dion.Hal. 7.47 ; ὡμολογημένον ἡμῖν κεῖται Plat. Polit. 300e ; τοῦτο ἡμῖν οὕτω κείσθω, es soll so bestimmt, festgesetzt sein, Soph. 250e. – Bes. bei Sp. κεῖται παρά τινι, es findet sich bei einem Schriftsteller, wird bei ihm gelesen, vgl. Ath. II.58b, IV.165d.
   c) vom Namen, κεῖται ὄνομα, der Name ist gegeben, Her. 4.184 ; τῷ οὔνομα κεῖται Δύρας, er heißt Dyras, 7.198 ; ὀρθῶς αὐτῷ τὸ ὄνομα κεῖται Plat. Crat. 395c ; περὶ ἅττ' ἂν κέηται τὰ ὀνόματα Soph. 257c ; Xen. ὁ μὲν ἀλαζὼν ἔμοιγε δοκεῖ ὄνομα κεῖσθαι ἐπὶ τοῖς Cyr. 2.2.12.
   d) bei Adverbien ; εὖ κεάμενα, das im guten Zustande Befindliche, Aesch. Ch. 682 ; ὡς πάντα δεινὰ κἀπικινδύνως βροτοῖς κεῖται Soph. Phil. 501 ; εἰ ταῦτ' ἀνατεὶ τῇδε κείσεται κράτη Ant. 481 ; εὖ κειμένων τῶν πρηγμάτων Her. 8.102 ; μὴ κινεῖν εὖ κείμενον Plat. Phil. 15e.
   e) vom Gelde ; κἄν τι πηρώσω γέ σοι τὸν παῖδα τύπτων, τἀργύριόν σοι κείσεται, das Geld soll erlegt werden, daliegen, Ar. Ran. 627 ; πολλὰ χρήματα ἐπὶ τῇ τούτου τραπέζῃ κεῖταί μοι, ist bei diesem Wechsler angelegt, Isocr. 17.44 ; παρά τινι Plat. epist. VII.436c.
   f) von Weihgeschenken, die in den Tempeln niedergelegt od. aufgestellt sind, ἀνάθημα κεῖται θεῷ.

κεῖμαι
[in LXX: Jer.24:1 (יָעַד hoph,), al. ;]
used as passive of τίθημι (LS, see word), to be laid, to lie;
__(a) of persons: an infant, Luk.2:12, 16; a dead body, Mat.28:6, Luk.23:53, Jhn.20:12;
__(b) of things, to lie, be laid or set, stand: Mat.5:14, Jhn.2:6 19:29 20:5-7 21:9, Rev.4:2 21:16; trop., Θεμέλιος, 1Co.3:11; before prep. with accusative, πρός, Mat.3:10, Luk.3:9; εἰς, Luk.12:19; ἐπί, trop., κάλυμμα, 2Co.3:15. Metaph., ὁ κόσμος ἐν τ. πονηριῷ κ., 1Jn.5:19; to be laid down, appointed: of law, with dative of person(s), 1Ti.1:9; before εἰς with accusative (of purpose), Luk.2:34, Php.1:16, 1Th.3:3
(cf. ἀνά-, συν-ανά-, ἀντί-, ἀπό-, ἐπί-, κατά-, παρά-, περί-, πρό-κειμαι).†
(AS)