(f. κεύσω, ao.2 ἔκυθον [ῠ], pf. κέκευθα) :
   I tr.
      1 cacher, renfermer, acc. OD. 6, 303 ; particul. cacher ou renfermer dans son sein, en parl. de la terre, d’un tombeau, OD. 3, 16 ; ESCHL. Pr. 570 ; EUR. Hec. 325, etc. ; d’où au pass. être caché, renfermé : Ἄϊδι, IL. 23, 244, dans la demeure d’Hadès ; tenir caché ou renfermé, contenir, IL. 22, 118 ; OD. 9, 348 ; SOPH. O.C. 1253, El. 1120 ; EUR. I.A. 112 ;
      2 fig. renfermer dans son cœur, dans sa pensée : τι ἐνὶ φρεσί, IL. 9, 313 ; τι ἐνὶ στήθεσσιν, OD. 3, 18 ; τι ἔνδον καρδίας, ESCHL. Ch. 102, ou simpl. τι, THCR. Idyl. 1, 50 ; σιγῇ κ. SOPH. Tr. 939, cacher (sa pensée) en silence ; τινά τι, OD. 3, 187 ; 23, 273, qqe ch. à qqn ;
   II intr. être caché, renfermé, SOPH. O.R. 968, Aj. 635 ; au pf. ESCHL. Sept. 589 ; SOPH. Ant. 911, El. 868.

➳ Ao.2, 3 sg. poét. κύθε, OD. 3, 16 ; sbj. 3 pl. avec redoubl. κεκύθωσι, OD. 6, 303. Part. pf. fém. κεκευθμένη, ANTIM. 3 Kinkel.

Étym. R. indo-europ. *(s)keu-d^h-, cacher ; cf. angl. hide.

fut. κεύσω Od. 3.187; aor.1 ἔκευσα (ἐπ-) 15.263; Ep. aor. κύθε [υ] 3.16, Eratosth. 4, redupl. subj. κεκύθω [υ] Od. 6.303; pf. κέκευθα Il. 22.118; plpf. ἐκεκεύθειν, κεκ-, Od. 9.348, Hes. Th. 505; — Pass., Il. 23.244, etc. ; pf. κέκευται Hsch., part. κεκυθ<η>μένη Antim. 3. (Perh. cogn. with Lat. custos, OE. hýdan ΄hide΄.):
poet. Verb, cover, hide, esp. of the grave, ὅπου κύθε γαῖα where earth covered him, Od. 3.16 (also in Pass., εἰς ὅ κεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι, i.e. till I am in the grave, Il. 23.244); ὃν οὐδὲ κατθανόντα γαῖα κ. A. Pr. 570 (lyr.), cf. E. Hec. 325; ὁπότ’ ἄν σε δόμοι κεκύθωσι, i.e. when thou hast entered the house, Od. 6.303, cf. S. OT 1229, E. Hec. 880; in pf., contain, ὅσα πτόλις ἥδε κέκευθε Il. 22.118; οἷόν τι ποτὸν… νηῦς ἐκεκεύθει Od. 9.348; Ἀρχεδίκην ἥδε κέκευθε κόνις Simon. 111, cf. 95; εἴπερ τόδε κ. αὐτὸν τεῦχος, of a cinerary urn, S. El. 1120, cf. A. Ch. 687; ἂ κ. δέλτος ἐν πτυχαῖς E. IA 112; — Med., Epigr.Gr. 1081 (Ilium).
conceal, and in pf., keep concealed or hidden, δόλῳ δ’ ὅ γε δάκρυα κεῦθεν Od. 19.212; ὅς χ’ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσὶν ἄλλο δὲ εἴπῃ Il. 9.313; μῆτιν ἐνὶ στήθεσσι κέκευθε Od. 3.18, cf. 8.548, 24.474; οὐκέτι κεύθετε θυμῷ βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα no more can ye disguise your eating and drinking, 18.406; κ. φόνον Emp. 100.5; κ. [τι] ἔνδον καρδίας A. Ch. 102, cf. 739; σιγῇ κ. S. Tr. 989 (anap.); κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότῳ E. Ph. 1214; μῦθος ὃν κεύθω Id. Supp. 295; τί κεύθων… σοφόν ; Id. Heracl. 879; κ. μῆνιν cherish anger, like πέσσειν χόλον, ib. 762 (lyr.); πάντα δόλον κεύθοισα v.l. in Theoc. 1.50. c. dupl. acc., οὐδέ σε κεύσω [ταῦτα] nor will I keep them secret from thee, Od. 3.187, cf. Eratosth. l.c. in Trag. sts. intr., to be concealed, lie hidden, S. OT 968, Aj. 635 (lyr.); esp. in pf., A. Th. 588, S. Ant. 911, El. 868 (lyr.).

κεύσω, aor.2 ἔκυθον, wozu der conj. κεκύθω gehört, Od. 6.303, perf. κέκευθα mit Präsensbedeutung, s. unten;
1) bergen :
   a) in sich fassen ; ὁπότ' ἄν σε δόμοι κεκύθωσι καὶ αὐλή, aor. in der Bedeutung des Anfangens, wenn Hof und Haus dich aufgenommen haben werden, d.i. wenn du im Hause bist, Od. 6.303 ; νίψαι καθαρμῷ τήνδε τὴν στέγην ὅσα κεύθει Soph. O.R. 1229 ; εἴπερ τόδε κέκευθεν αὐτὸν τεῦχος El. 1109, von dem Aschenkruge ; ἃ δὲ κέκευθε δέλτος ἐν πτυχαῖς Eur. I.A. 112. Daher von dem Grabe, das den Toten umschließt, in sich verbirgt, ὃν οὐδὲ κατθανόντα γαῖα κεύθει Aesch. Prom. 570 ; ähnl. λέβητος χαλκέου πλευρώματα σποδὸν κέκευθεν ἀνδρός Ch. 676 ; ὧν ἥδε κεύθει σώματ' Ἰδαία κόνις Eur. Hec. 325 ; oft in Grabschriften, Anth.; so auch Od. 3.16 ὅπου κύθε γαῖα, wo deinen Vater die Erde in ihren Schoß aufnahm, d.i. wo er begraben liegt ; pass., εἰσόκεν αὐτὸς ἐγὼν Ἄϊδι κεύθωμαι, bis ich in der Unterwelt verborgen, begraben bin, Il. 23.244.
   b) verbergen, verhehlen, verschweigen ; δόλῳ δ' ὅγε δάκρυα κεῦθε Od. 19.212 ; μηδὲ σὺ κεῦθε νοήμασι κερδαλέοισιν 8.548 ; vgl. Il. 9.313 ὅσχ' ἕτερον μὲν κεύθει ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ βάζει ; εἰπέ μοι εἰρομένῃ, τί νύ τοι νόος ἔνδοθι κεύθει Od. 24.473 ; οὐκέτι κεύθετε θυμῷ βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα 18.406, d.i. ihr verhehlet nicht, daß ihr euch in Speis' u. Trank übernommen habt ; c. acc. der Person, vor Einem verborgen halten, verschweigen, δαήσεαι οὐδέ σε κεύσω 3.181 ; vgl. ὅ μιν κύθε φώριον ἄγρην Eratosth. bei Schol. Ap.Rh. 3.802 ; – μὴ κεύθετ' ἔνδον καρδίας, verbergt es nicht in eurem Herzen, Aesch. Ch. 100 ; ἐντὸς ὀμμάτων γέλων κεύθουσα 728 ; κρυφῇ δὲ κεῦθε Soph. Ant. 85 ; κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότῳ Eur. Phoen. 1220 ; sp.D., wie Theocr. 1.50. – Das perf. hat Präsensbdtg, in sich verborgen halten ; ὅσσα πόλις ἤδε κέκευθεν Il. 22.118 ; ἥν τινα μῆτιν ἐνὶ στήθεσσι κέκευθεν Od. 3.18 ; so das plusqpf. 9.348 ; Anth., z.B. IX.188.
2) bei den Tragg. auch intr., verborgen sein ; bes. von den Toten ; ὁ δὲ θανὼν κεύθει κάτω δὴ γῆς Soph. O.R. 968 ; ᾍδᾳ κεύθων Aj. 622 ; häufiger im perf., κεκευθὼς πολεμίας ὑπὸ χθονός Aesch. Spt. 570, μητρὸς δ' ἐν ᾍδου καὶ πατρὸς κεκευθότοιν Soph. Ant. 902, vgl. O.C. 1520. – S. auch κρύπτω.