[ῡ] (impf. ἐκεράννυν, f. κεράσω [ᾰ], att. κερῶ, ao. ἐκέρασα [ρᾰ], pf. réc. κεκέρακα [ρᾰ] ; pass. f. κραθήσομαι, ao. ἐκεράσθην et ἐκράθην [ᾱ], pf. κέκραμαι [ᾱ], pl.q.pf. ἐκεκράμην) :
   I mêler, particul. mêler de l’eau au vin ou à un liquide pour le tempérer, avec l’acc. du liquide : οἶνον, OD. 24, 364, ou ἄκρατον, AR. Eccl. 1123 ; νέκταρ, OD. 5, 93, tremper du vin, du nectar ; avec l’acc. du vase : κρατῆρα, HYPÉR. (ATH. 424 d) remplir un cratère de vin trempé ; fig. càd. tempérer, modérer : θυμῆρες κ. OD. 10, 362, tempérer l’eau, la porter à une température agréable ; en parl. des saisons, de la température : ὧραι μάλιστα κεκραμέναι, HDT. 3, 106, ou μετριώτατα κεκραμέναι, PLAT. Criti. 111 e, saisons merveilleusement tempérées ou réglées ; cf. XÉN. Cyn. 5, 5 ; PLAT. Pol. 272 a ; fig. εὖ κεκραμέναι πολιτεῖαι, ARSTT. Pol. 5, 8, 2, gouvernements bien pondérés ;
   II mêler, en gén. : τί τινι, PLAT. Phæd. 79 a, etc. ; τι πρός τι, PLAT. Phæd. 86 c ; τι μετά τινος, PLAT. Leg. 631 c, une chose à une autre ; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη, THC. 6, 5, la langue fut un mélange de celle des Chalcidiens et de celle des Doriens ;

Moy. (ao. ἐκερασάμην) :
      1 mélanger pour soi : οἶνον, IL. 4, 260, du vin ; κρητῆρα, IL. 3, 393 ; 18, 423, tremper le vin dans un cratère ;
      2 p. suite, altérer, frelater, falsifier, LUC. Herm. 59.

➳ Act. ao. poét. κέρασα, EUR. Bacch. 127 ; poét. ἐκέρασσα, ORPH. Arg. 254 ; ANACR. 2, 4 ; épq. κέρασσα, OD. 5, 93 ; ao. ion. ἔκρησα, HPC. 7, 254 Littré. Pass. pf. ion. κέκρημαι, HPC. 1, 600, etc. ; HDT. 3, 106. Pf. réc. κεκέρασμαι, OPP. C. 3, 462 ; ARSTT. fr. 508, etc.

Étym. R. indo-europ. *ḱerh₂-, mêler ; cf. κεράω¹, κρατήρ.

also κεραννύω Alc.Com. 15, Hyp. Fr. 69; Ep. κεραίω and κεράω; subj. κεραννύω Pl. Phlb. 61b; impf. ἐκεράννυν Luc. VH 1.7; fut. κεράσω [α] Them. Or. 27 p. 340D. ; aor. ἐκέρασα Hp. VM 3, (ἐν-) Pl. Cra. 427c, poet. κέρασα E. Ba. 127 (lyr.), Ep. κέρασσα Od. 5.93, Ion. ἔκρησα Hp. Int. 35; — Med., aor. ἐκερασάμην Ti.Locr. 95e, Ep. κεράσσατο Od. 18.423; — Pass., fut. κραθήσομαι [α] Pl. Ep. 326c, (συγ-) E. Ion 406; aor. ἐκράθην [α] Th. 6.5, E. Ion 1016, Pl. Phd. 86c; Ion. ἐκρήθην Hp. VM 19; ἐκεράσθην Pl. Phlb. 47c, Ti. 85a, X. An. 5.44.29, Phylarch. 10J. ; pf. κέκραμαι Pi. P. 10.41, etc. ; Ion. κέκρημαι Hp. VM 13, Acut. 21; κεκέρασμαι Arist. Fr. 549, D.H. Comp. 24, Anacreont. 16.13, etc. ; plpf. ἐκέκρατο Sappho 51.1:
mix, mingle (diff. from μείγνυμι, v. κρᾶσις); mostly of diluting wine with water, κερῶντάς τ’ αἴθοπα οἶνον Od. 24.364; κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν 5.93; κέρασον ἄκρατον Ar. Ec. 1123, cf. Th. 6.32; abs., τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν let us mix a cup of wine, Pl. Phlb. 61b; ἂν μὴ κεράσῃ τις Antiph. 85.2; c. dat. pers., give to drink, ἐν τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασε κεράσατε αὐτῇ διπλοῦν Apoc. 18.6; — Hom. mostly in Med., ὅτε περ… οἶνον… ἐνὶ κρητῆρι κέρωνται mix their wine in the bowl, Il. 4.260, cf. Od. 20.253; κρητῆρα κεράσσατο he mixed a bowl, 3.393, 18.423; — Pass., πῶς οὖν κέκραται [σκύφος]; E. Cyc. 557; κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη a cup mixed half and half, Ar. Pl. 1132; κεκρ. τρία καὶ δύο Id. Eq. 1187, cf. AP 11.137 (Lucill.).
temper, cool by mixing, θυμῆρες κεράσασα having mixed (the water) to an agreeable temperature, Od. 10.362. generally, mix, blend, ἡδονὴν φθόνῳ Pl. Phlb. 50a; τοῖς ὀνόμασι τὰ ῥήματα Id. Sph. 262c; νοῦς μετ’ αἰσθήσεων κραθείς Id. Lg. 961d, cf. Ti. l.c. ; πίστεως αἰσθήσει κεκραμένης Plot. 4.7.15; ἀγωγὴν ἐξ ἀμφοῖν κ. Phld. Acad. Ind. p. 77 M. ; [οὐσία] οὐκ ἀπὸ τῶν ἄκρων κραθεῖσα Jul. Or. 4.139a; of metals, ἀργυρίῳ πρὸς χαλκὸν κεκραμένῳ χρῆσθαι D. 24.214; metaph, temper, regulate, of climates, ὧραι κάλλιστα κεκρημέναι most temperate, Hdt. 3.106; ὧραι μετριώτατα κ. Pl. Criti. 111e; ἔαρ κ. τῇ ὥρᾳ X. Cyn. 5.5; [πλοῦτον] ἀρετᾷ κεκραμένον Pi. P. 5.2; οὐ γῆρας κέκραται γενεᾷ no old age is mingled with the race, i.e. it knows no old age, ib. 10.41, cf. O. 10 (11).104; ἐν ταῖς εὖ κεκρ. πολιτείαις Arist. Pol. 1307b30; of tempers of mind, ἤθει γεννικωτέρῳ κεκρᾶσθαι Pl. Phdr. 279a; τοῖς ἤθεσιν… τούτοις ἡ φύσις κεράννυται Alex. 278b (iii p. 744 K.); of Music, ἁρμονίας ῥυθμοῖς κραθείσας Pl. Lg. 835b; τῆς εὖ κεκραμένης ἁρμονίας Arist. Pol. 1290a26; μετρίως κραθῆναι πρὸς ἄλληλα Pl. Phd. l.c. compound, ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων τὸ ἀνδρείκελον Id. R. 501b; οὐκ ἀπίθανον λόγον Id. Phdr. 265b; θεόσυτος ἢ βρότειος ἢ κεκραμένη ; A. Pr. 116; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Th. 6.5.
Gramm., in Pass., coalesce by crasis, τὸ ῥῆμα καὶ ὁ σύνδεσμος συναλοιφῇ κερασθέντα D.H. Comp. 22.
multiply into, ὅταν ὁ τῆς δεκάδος λόγος τῷ τῆς ἑβδομάδος κερασθῇ Theol.Ar. 50.

[ῡ], u. κεραννύω z.B. Alc. com. Ath. X.424d, fut. κεράσω, att. κερῶ, κερᾷς, aor. ἐκέρασα, ep. κεράσσω u. ἐκέρασσα, perf. κέκρᾱκα u. κέκρᾱμαι, aor. med. ἐκερασάμην, ep. κεράσσατο, von einer synkopierten Form im Conj. κέρωνται, Il. 4.260, aor. pass. ἐκράθην u. ἐκεράσθην (s. Beispiele unten), adj. verb. κεραστός, Ep.adesp. 295 (Plan. 83); vgl. über dies u. das perf. κεκέρασμαι Lobeck zu Phryn. 582 ; der aor. act. κρῆσαι nur im Kompos. ἐπικεράννυμι. Vgl. auch κεράω, κεραίω, κιρνάω u. κίρνημι (nach Ath. XI.476a von κέρας, Trinkhorn);
mischen, mengen, vermischen ; am gewöhnlichsten bei Hom. u. Folgdn von der Vermischung des dicken u. starken Weines mit Wasser, denn so gemischt wurde der Wein gewöhnlich getrunken ; κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν Od. 5.93 ; im med., κρητῆρα κερασσάμενος 7.179, 13.50, einen Mischkrug mischen, d.i. ihn mit gemischtem Wein anfüllen ; τὸν κρατῆρα κεραννύουσιν Hyperid. bei Ath. X.424d ; vgl. πῶς οὖν κέκραται ὁ σκύφος Eur. Cycl. 554 u. κύλικος ἴσον ἴσῳ κεκραμένης Ar. Plut. 1132, der Wein u. Wasser zu gleichen Teilen gemischt enthält ; ὅτε οἶνον ἐνὶ κρητῆρσι κέρωνται Il. 4.260 ; das praes. hat Hom. noch nicht ; κέρασον ἄκρατον Ar. Eccl. 1123 ; τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν Plat. Phil. 61b ; κρᾶμα κερασάμενος Tim.Locr. 95e ; οἶνος κερασθείς Xen. An. 5.4.29, v.l. κεραθείς, vgl. Anacr. 36.11 ; bei Sp. übh. einschenken, zu trinken geben. – Von andern Dingen, mischen, durch Mischung mildern ; vom Badewasser, Od. 10.362 ; πλοῦτον ἀρετᾷ κεκραμένον, Reichtum mit Tugend verbunden, Pind. P. 5.2, vgl. Ol. 11.109 ; κέκραται γῆρας ἱερᾷ γενεᾷ P. 10.41, das Alter naht sich dem Geschlecht ; θεόσυτος ἢ βρ ὀτειος ἢ κεκραμένη Aesch. Prom. 116 ; κεραννύντας ἡδονὴν φθόνῳ Plat. Phil. 50a ; ὅσα πυρὶ καὶ γῇ κεράννυται Prot. 320d ; ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς καὶ μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα, im rechten Verhältnis zu einander gemischt, gehörig temperiert, Phaed. 86c ; νοῦς μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς Legg. XII.961d ; μετὰ χολῆς μελαίνης κερασθέν Tim. 85a ; φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Thuc. 6.5 ; κεκραμένος πρὸς χαλκὸν ἄργυρος Dem. 24.214 ; Sp., φύσει πρὸς πᾶσαν ἀρετὴν εὖ κεκραμένος, von Natur zu jeder Tugend befähigt, Plut. Num. 3.

κεράννυμι
[in LXX for מָסַךְ, Isa.5:22, al. ;]
to mix, mingle, chiefly of the diluting of wine: Rev.18:6; by oxymoron, κεκεράσμενος ἄκρατος, Rev.14:10.†
SYN.: μίγνυμι. κ. implies 'a mixing of two things, so that they are blended and forma compound, as in wine and water, whereas μ. implies a mixing without such composition, as in two sorts of grain' (LS, see word κρᾶσις) (AS)