κενόω-ῶ (f. ώσω, ao. ἐκένωσα, pf. κεκένωκα) :
   I vider, évacuer : βωμόν, EUR. Andr. 1138 ; λόχμην, EUR. Bacch. 730, abandonner un autel, une retraite ; au pass. être vidé, en parl. de maisons, THC. 2, 51 ; SOPH. O.R. 29 ; avec double rég. : ἀνδρῶν πόλιν κ. ESCHL. Suppl. 660, dégarnir une ville de la population mâle ; cf. ESCHL. Pers. 818 ; EUR. Rhes. 914 ; au pass. κεκενωμένου τοῦ τείχεος πάντων, HDT. 4, 123, le mur ayant été dénudé de tout ce qui le garnissait ; fig. rendre vide, affaiblir, épuiser, réduire à rien ; au pass. être réduit à rien, NT. 1Cor. 1, 17, etc. ;
   II évacuer, faire sortir (avec l’acc. de la ch. qu’on expulse) :
      1 au propre : αἷμα, LUC. Oc. 93, épuiser le sang ; φάρμακον, JAMBL. (PHOT. Bibl. p. 132, 31) rejeter un poison ;
      2 p. ext. ôter, enlever : βάρος, CYPR. fr. 1, un poids ;
      3 dépenser, employer complètement : εἴς τινα κ. πᾶν βέλος, ANTH. 5, 58, épuiser ses traits contre qqn ; πάντα τὰ ὄντα εἰς τοὺς πένητας, CHRYS. in Ps. 41, employer tout son avoir pour les pauvres ; fig. τὴν σπουδὴν κατά τινος, CHRYS. 5, 762, employer tout son zèle contre qqn.

➳ Ion. et poét. κεινόω, HDT. 4, 123, etc. ; NIC. Th. 56 ; Al. 140 ; fut. moy. au sens pass. κεινώσομαι, EMPÉD. 111 Stein.

Étym. κενός.

E. Med. 959, Pl. Smp. 197d; Ep. κεινόω Nic. Th. 56, Al. 140; fut. κενώσω E. Ion 447; aor. ἐκένωσα Id. Ba. 730; pf. κεκένωκα App. BC 5.67; — Pass., fut. κενωθήσομαι Gal. 4.709, κενεώσομαι Emp. 16; aor. ἐκενώθην Th. 2.51; pf. κεκένωμαι Hdt. 4.123, Hp. Morb. Sacr. 9; (< κενός): — empty, πᾶσαν ἠπείρου πλάκα A. Pers. 718 (troch.); ναούς E. Ion l.c. ; c. gen., empty of a thing, ἀνδρῶν τάνδε πόλιν κενῶσαι A. Supp. 660, cf. E. Rh. 914 (lyr.); χέρας [δώρων] Id. Med. l.c. ; τινὰ τᾶς συοπλουτοσύνας Cerc. 4.13; opp. πληροῦν τινά τινος, Pl. l.c., cf. R. 560d; — Pass., to be emptied, made or left empty, S. OT 29; ἐς τὸ κενούμενον into the space continually left empty, Th. 2.76; οἰκίαι πολλαὶ ἐκενώθησαν ib. 51; c. gen., τούτων κενεώσεται… αἰών will be left without them, Emp. l.c. ; κεκενωμένου τοῦ τείχεος πάντων stripped of all things, Hdt. l.c. make a place empty by leaving it, desert it, βωμοῦ ἐσχάραν E. Andr. 1138; λόχμην Id. Ba. l.c. ; — Pass., κενωθεισῶν τῶν νεῶν Th. 8.57. Medic., empty by depletion, opp. πληροῦν, Hp. Aph. 2.51, cf. Aret. CA 1.2, Gal. l.c. ; τινα Phld. Lib. p. 30 O. ; carry off, αἷμα Luc. Ocyp. 93; ἐκ τοῦ σώματος χολήν Gal. Nat. Fac. 1.13; — Pass., τὰ κενούμενα evacuations, Id. 6.78, Antyll. ap. Stob. 4.37.27.
empty out, pour away, φάρμακον Iamb. Bab. 7; metaph, πλοῦτον f.l. in Ph. 1.119; — Pass., τοῦ λαοῦ κενωθέντος D.S. 24.1; make away with, θανάτου βάρος Cypr. Fr. 1.6.
expend, εἴς με κένωσον πᾶν βέλος AP 5.57 (Arch.). in Pass., waste away, shrivel, Thphr. HP 7.4.3, 9.14.3. metaph, make empty, ἑαυτόν Ep. Phil. 2.7; make void or of no effect, καύχημα 1 Ep. Cor. 9.15; ὑπάρξεις Vett.Val. 90.7; — Pass., to be or become so, Ep. Rom. 4.14.

ion. κεινόω, ausleeren, leer machen, Ggstz πληρόω, Plat. Phil. 35e ; ναοὺς τίνοντες ἀδικίας κενώσετε Eur. Ion 447 ; von der Pest, ὑφ' οὗ κενοῦται δῶμα Καδμεῖον Soph. O.R. 29 ; vgl. Aesch. Suppl. 646 ; τινός, τί τῶνδε τῶν δώρων σὰς κενοῖς χέρας Eur. Med. 959 ; τούτων κενώσαντες τὴν ψυχήν, hiervon die Seele entblößend, leer machend, Plat. Rep. VIII.560d ; Symp. 197c ; κεκενῶσθαι τὸν ὀφθαλμόν Poll. 4.188 ; πολλαὶ οἰκίαι ἐκενώθησαν ἀπορίᾳ τοῦ θεραπεύσαντος, sie starben aus, Thuc. 2.51 ; – leer machen, verlassen, λόχμην κενώσας ἔνθ' ἐκρυπτόμην δέμας Eur. Bacch. 730 ; – ausschütten, erschöpfen, εἴς με κένωσον πᾶν βέλος Archi. 1 (V.58).
Pass. nichtig, unnütz gemacht werden, vereitelt werden, NT.

κενόω, -ῶ
(< κενός, which see), [in LXX: Jer.14:2 15:9 (עָמָל pu.)* ;]
to empty. Metaph., to empty, make empty, vain or of no effect: καύχημα, 1Co.9:15; ἑαυτόν, of Christ, Php.2:7 (v Lft.; ICC, in 1, and esp. Gifford, Incarn., 54 ff.); pass., πίστις, Rom.4:14; ὁ σταυρός, 1Co.1:17; καύχημα, 2Co.9:3†
(AS)