κελαι·νεφής, ής, ές :
      1 aux sombres nuages, ép. de Zeus, qui s’enveloppe ou qui couvre le ciel de nuages, IL. 21, 520, etc. ; en parl. de plaines, PD. P. 4, 93 ;
      2 p. ext. noir, sombre, IL. 4, 140 ; OD. 11, 36.

➳ Voc. -ές, IL. 15, 46 ; OD. 13, 47.

Étym. p. dissimil. p. *κελαινονεφής, de κελαινός, νέφος.

ές, sync. for κελαινονεφής, black with clouds, Homeric epith. of Zeus, shrouded in dark clouds, cloud-wrapped, παρὰ πατρὶ κελαινεφεῖ Il. 21.520, cf. Pi. Pae. 6.55; addressed as κελαινεφές in Il. 15.46, Od. 13.147. generally, dark-coloured, ῥέε δ’ αἷμα κ. 11.36, cf. Il. 4.140; πεδίον κ.
black, rich soil, Pi. P. 4.52; σκότος κ. Id. Fr. 142.

ές (für κελαινονεφής, vgl. Lobeck Paralipp. p. 50), schwarz umwölkt ; bes. Zeus, der Wolkenschwärzer, der mit Gewitterwolken umgeben ist od. sie hervorruft, wobei nicht an κέλλω zu denken ist, der die Wolken treibt ; Hom., der ihn ohne Zusatz Κελαινεφές anreden läßt, Od. 13.147 ; παρὰ πατρὶ κελαινεφεῖ Il. 21.520. Uebh. dunkelfarbig, schwarz, αἷμα 4.140 u. öfter ; πεδία, mit schwarzem, fruchtbarem Erdreich, Pind. P. 4.52 ; σκότος frg. 106.