1 fendre en éclats : ξύλα, OD. 18, 308, du bois ; νῆα, OD. 5, 132, etc. un navire, en parl. de la foudre ; ὀστέα, IL. 16, 347, les os, en parl. d’une lance, etc. ; au pass. être fendu violemment, en parl. de la tête d’un guerrier, IL. 16, 412 ;
      2 fendre, séparer, diviser, ARAT. 475 ;
      3 p. ext. fracasser, broyer, mettre en pièces, NIC. Th. 644.

➳ Fut. épq. κεάσσω, ORPH. Arg. 852 ; ao. ἐκέασσα, OD. 5, 132 ; 7, 250 ; A.RH. 3, 378, ou κέασσα, IL. 16, 347, ou κέασα [ᾰσ] OD. 14, 418 ; 20, 161 ; inf. κεάσσαι, OD. 15, 322. Pass. ao. 3 sg. ἐκεάσθη, A.RH. 2, 104, ou κεάσθην, IL. 16, 412. Part. pf. κεκεασμένος, OD. 18, 308.

Étym. κείω².

Ep. fut. κεάσσω Orph. A. 849; aor. κέασα, κέασσα, ἐκέασσα Hom. (v. infr.); — Pass., aor. κεάσθην Il. 16.412, but part. κεαθείσης App.Anth. 3.167; pf. part. κεκεασμένος (v. infr.): — split, cleave wood, κέασε ξύλα νηλέϊ χαλκῷ Od. 14.418; κέασαν ξύλα 20.161; ξύλα… νέον κεκεασμένα χαλκῷ 18.309, cf. Hp. Mul. 2.153, Call. Fr. 289, etc. ; of lightning, shiver, νῆα… κεραυνῷ Ζεὺς ἔλσας ἐκέασσε Od. 5.132; of a spear, κέασσε δ’ ἄρ’ ὀστέα λευκά Il. 16.347; [κεφαλὴ] ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη was cloven in twain, ib. 412; κεκεασμένον εὐρέϊ κύκλῳ οὐρανόν Arat. 474.
pound, rub to pieces, ἢ σφέλᾳ ἢ ὅλμῳ κεάσας Nic. Th. 644. (κεάζω fr. κεα- in κεαθείσης (v. supr.), εὐκέα-τος, κέαρνον, and perh. κείων, v. κείω 2; perh. cf. Skt. śásati ΄cut΄, Lat. castrare.)

spalten, zerspalten ; eigtl. vom Spalten u. Behauen des Holzes, κέασε ξύλα νηλέϊ χαλκῷ Od. 14.418 ; 20.161 ; von der Lanze, κέασσε δ' ὀστέα λευκά Il. 16.347 ; ἡ (κεφαλὴ) δ' ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη 20.388, der Kopf wurde gespalten ; vom Blitze, νῆα θοὴν ἀργῆτι κεραυνῷ Ζεὺς ἔλσας ἐκέασσε Od. 5.132, 7.250 ; sp.D., Orph. Arg. 847 ; οὐρανὸν κεκεασμένον εὐρέϊ κύκλῳ Arat. 475 ; – klein reiben, Nic. Th. 644. – Vgl. noch κεδάζω, σκεδάζω, u. Buttmann Lexil. I p. 12, II p. 96.